Giriş


    Öneri Formu
138157 BS001412 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, I, 398


    Öneri Formu
142487 BS005725 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 273


    Öneri Formu
142761 BS006003 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 346


    Öneri Formu


    Öneri Formu
288359 BS005725-2 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 273


    Öneri Formu
288361 BS006003-2 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 346

Bize Mahmud b. Halid, ona Velid b. Müslim, ona Ebu Amr el-Evzâî, ona İshak b. Abdullah'ın söylediğine göre Enes b. Malik (ra) şöyle söylemiştir: Rasulullah (sav) zamanında bir sene kıtlık oldu. Böyle bir zamanda Rasulullah (sav) cuma günü minberde hutbe irad ederken bir bedevi ayağa kalktı ve 'Ya Rasulallah! Hayvanlar helak oldu. Çoluk çocuk perişan. Bizim için Allah'a dua etsen!' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) ellerini kaldırdı ve (dua etti). Bu esnada gökyüzünde tek bir bulut parçası bile yoktu. Bana can veren Allah'a yemin ederim ki ellerini indirmemişti ki gökyüzünü dağlar gibi bulutlar sardı ve Rasulullah (sav) daha minberden inmeden yağmurun, onun sakalından aşağı doğru döküldüğünü gördüm. O gün, ertesi gün, ondan sonraki gün ve diğer cumaya kadar takip eden günlerde yağmur yağmaya devam etti. (Diğer cuma gelince) o bedevi veya başka biri ayağa kalktı ve 'Ya Rasulallah! binalar çöktü. Hayvanlar boğuldu. Bizim için Allah'a dua etsen!' dedi. Rasulullah (sav) ellerini kaldırdı ve "Allah'ım! Çevremizdeki yerlere yağdır; bizim üzerimize yağdırma!" diye dua etti. Bu esnada Rasulullah (sav) eliyle bulutlardan her nereye işaret etse orası açılıyordu. Öyle ki Medine seması, etrafı bulutlarla kapalı ortası açık bir alan haline geldi ve vadide sular aktı. Nitekim etraftaki herhangi bir yerden gelen herkes, bol yağmur yağdığından bahsetti.


    Öneri Formu
26405 N001529 Nesai, İstiskâ, 18


    Öneri Formu
142629 BS005871 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 309


    Öneri Formu
142667 BS005910 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 320


    Öneri Formu
142691 BS005934 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, III, 328