حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ أَبِى قِلاَبَةَ عَنْ مُعَاذَةَ : "أَنَّ امْرَأَةً سَأَلَتْ عَائِشَةَ أَتَقْضِى الْحَائِضُ الصَّلاَةَ فَقَالَتْ أَحَرُورِيَّةٌ أَنْتِ لَقَدْ كُنَّا نَحِيضُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلاَ نَقْضِى وَلاَ نُؤْمَرُ بِالْقَضَاءِ."

Bize Musa b. İsmail, ona Vüheyb, ona Eyyüb, ona Ebû Kilabe, ona da Muaze şöyle demiştir: "Bir kadın, Hz. Aişe'ye 'hayızlı kadın namazını kaza eder mi?' diye sordu. Hz. Aişe, 'yoksa sen Harûrî misin?' 'Biz, Rasulullah'ın (sav) zamanında hayız olur, namazları kaza etmez ve kaza etmekle de emrolunmazdık' dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 105, /67

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ مُحَمَّدٍ - يَعْنِى ابْنَ عَمْرٍو - قَالَ حَدَّثَنِى ابْنُ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ أَبِى حُبَيْشٍ أَنَّهَا كَانَتْ تُسْتَحَاضُ فَقَالَ لَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم: "إِذَا كَانَ دَمُ الْحَيْضَةِ فَإِنَّهُ دَمٌ أَسْوَدُ يُعْرَفُ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَأَمْسِكِى عَنِ الصَّلاَةِ فَإِذَا كَانَ الآخَرُ فَتَوَضَّئِى وَصَلِّى فَإِنَّمَا هُوَ عِرْقٌ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ قَالَ ابْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا بِهِ ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ مِنْ كِتَابِهِ هَكَذَا ثُمَّ حَدَّثَنَا بِهِ بَعْدُ حِفْظًا قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَمْرٍو عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ كَانَتْ تُسْتَحَاضُ. فَذَكَرَ مَعْنَاهُ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَقَدْ رَوَى أَنَسُ بْنُ سِيرِينَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ فِى الْمُسْتَحَاضَةِ قَالَ إِذَا رَأَتِ الدَّمَ الْبَحْرَانِىَّ فَلاَ تُصَلِّى وَإِذَا رَأَتِ الطُّهْرَ وَلَوْ سَاعَةً فَلْتَغْتَسِلْ وَتُصَلِّى. وَقَالَ مَكْحُولٌ إِنَّ النِّسَاءَ لاَ تَخْفَى عَلَيْهِنَّ الْحَيْضَةُ إِنَّ دَمَهَا أَسْوَدُ غَلِيظٌ فَإِذَا ذَهَبَ ذَلِكَ وَصَارَتْ صُفْرَةً رَقِيقَةً فَإِنَّهَا مُسْتَحَاضَةٌ فَلْتَغْتَسِلْ وَلْتُصَلِّى.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَى حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنِ الْقَعْقَاعِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ فِى الْمُسْتَحَاضَةِ إِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ تَرَكَتِ الصَّلاَةَ وَإِذَا أَدْبَرَتِ اغْتَسَلَتْ وَصَلَّتْ. وَرَوَى سُمَىٌّ وَغَيْرُهُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ تَجْلِسُ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا. وَكَذَلِكَ رَوَاهُ حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَى يُونُسُ عَنِ الْحَسَنِ الْحَائِضُ إِذَا مَدَّ بِهَا الدَّمُ تُمْسِكُ بَعْدَ حَيْضَتِهَا يَوْمًا أَوْ يَوْمَيْنِ فَهِىَ مُسْتَحَاضَةٌ.] [وَقَالَ التَّيْمِىُّ عَنْ قَتَادَةَ إِذَا زَادَ عَلَى أَيَّامِ حَيْضِهَا خَمْسَةُ أَيَّامٍ فَلْتُصَلِّى.] [قَالَ التَّيْمِىُّ فَجَعَلْتُ أَنْقُصُ حَتَّى بَلَغْتُ يَوْمَيْنِ فَقَالَ إِذَا كَانَ يَوْمَيْنِ فَهُوَ مِنْ حَيْضِهَا. وَسُئِلَ ابْنُ سِيرِينَ عَنْهُ فَقَالَ النِّسَاءُ أَعْلَمُ بِذَلِكَ.]

Bize Muhammed b. Müsenna, ona Muhammed b. Ebu Adî, ona Muhammed b. Amr, ona İbn Şihab, ona Urve b. Zübeyr, ona da Fatıma bt. Ebu Hubeyş, kendisinin istihazeli olduğunu, Hz. Peygamber'in (sav) ona şöyle dediğini nakletmiştir: "Hayız kanı geldiğinde, o kan siyah olur ve bilinir. Bu durumda namazı terk et. Gelen kan böyle değil ise, abdest al ve namaz kıl. Çünkü o sadece bir damar kanıdır," demiştir. [Ebû Davud şöyle dedi: İbn Müsenna şöyle demiştir: İbn Ebu Adiy bu hadisi bize kitabından bu şekilde nakletti. Ezberinden rivayet ettiğinde ise, Bize Muhammed b. Amr, ona Zührî, ona Urve, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: Fatıma istihazeli idi ... şeklinde bu hadisin manasını rivayet etmiştir.] [Ebû Davud şöyle dedi: Enes b. Sirin, İbn Abbas'tan, onun istihazeli bir kadın hakkında şöyle dediğini rivayet etmiştir: İstihazeli kadın, koyu renkte gelen kan gördüğü zaman namazı terk eder. Kısa bir süreliğine de olsa kanın kesildiğini görürse, yıkanıp namaz kılar.] [Mekhul şöyle demiştir: Kadınlara hayız gizli bir şey değildir. Çünkü onun kanı koyu ve siyahtır. Sarı ve ince olarak devam ederse o kadın, istihazelidir. Yıkansın ve namazını kılsın.] [Ebû Davud şöyle demiştir: Hammad b. Zeyd, Yahya b. Said'den, o Ka'ka' b. Hakim'den, o da Said b. Müseyyeb'ten istihazeli kadın hakkında şunu rivayet etmiştir: Hayız zamanı gelince namazı terk eder, bitince yıkanır ve namazını kılar. Sümey ve başkaları da Said b. Müseyyeb'ten hayız günlerinde oturur şeklinde rivayet etmişlerdir. Hammad b. Seleme, Yahya b. Said'ten, o da Said b. Müseyyeb'den aynı şekilde rivayet etmiştir.] [Ebu Davud şöyle dedi: Yunus, Hasan'dan şöyle rivayet etmiştir: Hayızlı kadının adeti bittikten sonra kan devam ederse, bir veya iki gün namazı terk eder. Çünkü o, istihazelidir. [et-Teymî, Katâde'den şöyle rivayet etmiştir: Kadın, hayızlı günlerinden 5 gün sonra da kan görmeye devam ederse namazını kılar. et-Teymî şöyle devam etmiştir: Ben, (günleri) iki güne ininceye kadar azaltmaya devam ettim. (Katâde), İki gün daha fazla görürse o hayızdandır demiştir. Bu durum İbn Sîrîn'e soruldu. O, "Bunu kadınlar daha iyi bilir, cevabını verdi.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 110, /72

حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَغَيْرُهُ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَقِيلٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ عَمِّهِ عِمْرَانَ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ أُمِّهِ حَمْنَةَ بِنْتِ جَحْشٍ قَالَتْ: كُنْتُ أُسْتَحَاضُ حَيْضَةً كَثِيرَةً شَدِيدَةً فَأَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَسْتَفْتِيهِ وَأُخْبِرُهُ فَوَجَدْتُهُ فِى بَيْتِ أُخْتِى زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ حَيْضَةً كَثِيرَةً شَدِيدَةً فَمَا تَرَى فِيهَا قَدْ مَنَعَتْنِى الصَّلاَةَ وَالصَّوْمَ فَقَالَ "أَنْعَتُ لَكِ الْكُرْسُفَ فَإِنَّهُ يُذْهِبُ الدَّمَ." قَالَتْ هُوَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ . قَالَ "فَاتَّخِذِى ثَوْبًا." فَقَالَتْ هُوَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ إِنَّمَا أَثُجُّ ثَجًّا . قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "سَآمُرُكِ بِأَمْرَيْنِ أَيَّهُمَا فَعَلْتِ أَجْزَأَ عَنْكِ مِنَ الآخَرِ وَإِنْ قَوِيتِ عَلَيْهِمَا فَأَنْتِ أَعْلَمُ." فَقَالَ لَهَا : "إِنَّمَا هَذِهِ رَكْضَةٌ من رَكَضَاتِ الشَّيْطَانِ فَتَحَيَّضِى سِتَّةَ أَيَّامٍ أَوْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ فِى عِلْمِ اللَّهِ ثُمَّ اغْتَسِلِى حَتَّى إِذَا رَأَيْتِ أَنَّكِ قَدْ طَهُرْتِ وَاسْتَنْقَأْتِ فَصَلِّى ثَلاَثًا وَعِشْرِينَ لَيْلَةً أَوْ أَرْبَعًا وَعِشْرِينَ لَيْلَةً وَأَيَّامَهَا وَصُومِى فَإِنَّ ذَلِكَ يُجْزِئُكِ وَكَذَلِكَ فَافْعَلِى فِى كُلِّ شَهْرٍ كَمَا تَحِيضُ النِّسَاءُ وَكَمَا يَطْهُرْنَ مِيقَاتَ حَيْضِهِنَّ وَطُهْرِهِنَّ وَإِنْ قَوِيتِ عَلَى أَنْ تُؤَخِّرِى الظُّهْرَ وَتُعَجِّلِى الْعَصْرَ فَتَغْتَسِلِينَ وَتَجْمَعِينَ بَيْنَ الصَّلاَتَيْنِ الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَتُؤَخِّرِينَ الْمَغْرِبَ وَتُعَجِّلِينَ الْعِشَاءَ ثُمَّ تَغْتَسِلِينَ وَتَجْمَعِينَ بَيْنَ الصَّلاَتَيْنِ فَافْعَلِى وَتَغْتَسِلِينَ مَعَ الْفَجْرِ فَافْعَلِى وَصُومِى إِنْ قَدَرْتِ عَلَى ذَلِكَ." قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "وَهَذَا أَعْجَبُ الأَمْرَيْنِ إِلَىَّ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ عَمْرُو بْنُ ثَابِتٍ عَنِ ابْنِ عَقِيلٍ قَالَ فَقَالَتْ حَمْنَةُ فَقُلْتُ هَذَا أَعْجَبُ الأَمْرَيْنِ إِلَىَّ . لَمْ يَجْعَلْهُ مِنْ قَوْلِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم جَعَلَهُ كَلاَمَ حَمْنَةَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَعَمْرُو بْنُ ثَابِتٍ رَافِضِىٌّ رَجُلُ سَوْءٍ وَلَكِنَّهُ كَانَ صَدُوقًا فِى الْحَدِيثِ وَثَابِتُ بْنُ الْمِقْدَامِ رَجُلٌ ثِقَةٌ وَذَكَرَهُ عَنْ يَحْيَى بْنِ مَعِينٍ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ سَمِعْتُ أَحْمَدَ يَقُولُ حَدِيثُ ابْنِ عَقِيلٍ فِى نَفْسِى مِنْهُ شَىْءٌ.]

Bize Züheyr b. Harb ve başkası, onlara Abdülmelik b. Amr, ona Züheyr b. Muhammed, ona Abdullah b. Muhammed b. Akîl, ona İbrahim b. Muhammed b. Talha, ona amcası İmran b. Talha, ona da annesi Hamne bt. Cahş şöyle demiştir: Ben, çok fazla ve sıkıntılı hayız görürdüm. Durumu haber verip fetva almak üzere Rasulullah'a gittim. Onu, kız kardeşim Zeyneb bt. Cahş'ın evinde buldum ve Ya Rasulullah! Ben fazla ve sıkıntılı hayız görüyorum. Bu durumda ne yapayım? Bu, beni namazdan ve oruçtan alıkoydu, diye şikayette bulundum. Rasulullah (sav) "Sana pamuğu tavsiye ederim. Çünkü o kanı giderir," buyurdu. Ben, o kan bundan (pamuğun mani olacağından) daha çoktur, dedim. Hz. Peygamber, "Bez kullan," dedi. Kan bundan da fazla geliyor, dedim. Bunun üzerine Rasulullah, şöyle dedi: "İki hüküm söyleyeyim. Hangisini yaparsan senin için yeterli olur. İkisine de gücün yeterse, orasını da sen bilirsin. Şunu bil ki, (kanın gelmesi) ancak şeytanın darbelerinden biridir. Allah'ın sana bildirdiği üzere altı veya yedi gün kendini hayızlı say, sonra da yıkan. Temizlendiğine kanaat getirdiğinde yirmi üç veya yirmi dört gün namaz kıl ve oruç tut. Çünkü bu (takdir edilen müddet) sana yeter. Kadınlar nasıl hayız vaktinde hayız oluyorlar, temizlik günlerinde de temizleniyorlarsa sen de her ay öyle yap. Eğer öğleyi geciktirip ikindiyi öne almaya ve yıkanıp bu iki namazı bir arada kılmaya, akşamı geciktirip yatsıyı öne almaya, sonra da yıkanıp iki namazı birleştirmeye gücün yeterse öyle yap. Sabah namazında yıkanabilirsen yıkan (namaz kıl) ve gücün yeterse oruç tut." Rasulullah "Bu iki işten bana daha sevimli olanı budur. (iki namazı birleştirerek ikisi için bir gusuletmek)," buyurdu. [Ebu Davud şöyle dedi: Bu hadisi Amr b. Sabit, İbn Akîl'den rivayet etmiştir. İbn Akîl, Hamne'nin, 'Dedim ki bu bana iki işin daha sevimli olanıdır.' dediğini söylemiş, bu sözün Rasulullah'a değil de Hanme'ye ait olduğunu belirtmiştir.] [Ebu Davud , Yahya b. Main'e dayandırarak Amr b. Sabit'in Rafızî ve kötü bir insan olduğunu, fakat hadiste sadık birisi olduğunu söylemiştir. Sabit b. Mikdam'ın ise güvenilir birisi olduğunu belirtmiştir.] [Ebu Davud şöyle demiştir: Ahmed b. Hambel'in İbn Akîl'in hadisi hakkında içimde bir şüphe var dediğini işittim.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 110, /73

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَمْرٍو أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ - يَعْنِى ابْنَ عَبْدِ الْمَلِكِ - عَنِ ابْنِ الْمُبَارَكِ عَنْ مَعْمَرٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ مُعَاذَةَ الْعَدَوِيَّةِ عَنْ عَائِشَةَ بِهَذَا الْحَدِيثِ . [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَزَادَ فِيهِ فَنُؤْمَرُ بِقَضَاءِ الصَّوْمِ وَلاَ نُؤْمَرُ بِقَضَاءِ الصَّلاَةِ.]

Bize Hasan b. Amr, ona Süfyan b. Abdülmelik, ona İbn Mübarek, ona Mamer, ona Eyyüb, ona da Muaze el-Adeviyye, Hz. Aişe'den önceki hadisi nakletmiştir. [Ebu Davud bu rivayette şu ziyadenin olduğunu söylemiştir: Hz. Aişe, "Biz orucu kaza etmekle emrolunur, namazı kaza etmekle emrolunmazdık" demiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 105, /67

حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَقِيلٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ الْمِصْرِيَّانِ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ وَعَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ خَتَنَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَتَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ اسْتُحِيضَتْ سَبْعَ سِنِينَ فَاسْتَفْتَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِنَّ هَذِهِ لَيْسَتْ بِالْحَيْضَةِ وَلَكِنْ هَذَا عِرْقٌ فَاغْتَسِلِى وَصَلِّى." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ زَادَ الأَوْزَاعِىُّ فِى هَذَا الْحَدِيثِ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُرْوَةَ وَعَمْرَةَ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ اسْتُحِيضَتْ أُمُّ حَبِيبَةَ بِنْتُ جَحْشٍ - وَهِىَ تَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ - سَبْعَ سِنِينَ فَأَمَرَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم قَالَ إِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ فَدَعِى الصَّلاَةَ وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْتَسِلِى وَصَلِّ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَلَمْ يَذْكُرْ هَذَا الْكَلاَمَ أَحَدٌ مِنْ أَصْحَابِ الزُّهْرِىِّ غَيْرَ الأَوْزَاعِىِّ وَرَوَاهُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَمْرُو بْنُ الْحَارِثِ وَاللَّيْثُ وَيُونُسُ وَابْنُ أَبِى ذِئْبٍ وَمَعْمَرٌ وَإِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعْدٍ وَسُلَيْمَانُ بْنُ كَثِيرٍ وَابْنُ إِسْحَاقَ وَسُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ وَلَمْ يَذْكُرُوا هَذَا الْكَلاَمَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَإِنَّمَا هَذَا لَفْظُ حَدِيثِ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَزَادَ ابْنُ عُيَيْنَةَ فِيهِ أَيْضًا أَمَرَهَا أَنْ تَدَعَ الصَّلاَةَ أَيَّامَ أَقْرَائِهَا. وَهُوَ وَهَمٌ مِنَ ابْنِ عُيَيْنَةَ وَحَدِيثُ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو عَنِ الزُّهْرِىِّ فِيهِ شَىْءٌ يَقْرُبُ مِنَ الَّذِى زَادَ الأَوْزَاعِىُّ فِى حَدِيثِهِ.]

Bize İbn Ebu Akîl ve Muhammed b. Seleme el-Mısriyyân, onlara İbn Vehb, ona Amr b. Haris, ona İbn Şihab, ona Urve b. Zübeyr ve Amre, onlara da Hz. Aişe şöyle demiştir: Rasulullah'ın baldızı ve Abdurrahman b. Avf'ın hanımı olan Ümmü Habibe bt. Cahş yedi sene istihaza oldu. Rasulullah'tan fetva istediklerinde Rasulullah (sav), "bu hayız değil, damar kanıdır. Yıkan ve namazını kıl," buyurdu. [Ebû Davud şöyle demiştir: Evzaî, bu hadise şunu eklemiştir: Ona ez-Zührî, ona Urve ve Amra, onlara da Hz. Aişe şöyle demiştir: Abdurrahman b. Avf'ın hanımı Ümmü Habibe bt. Cahş, yedi sene istihaza oldu. Rasulullah (sav) ona, hayız vakti geldiğinde namazı terk etmesini, hayız bittiğinde de yıkanıp namazı kılmasını emretti.] [Ebû Davud, bu sözü Zührî'nin ashabından Evzaî'den başka kimse söylememiştir. Bunu Zührî'den, Amr b. Haris, Leys, Yunus, İbn Ebu Zi'b, Mamer, İbrahim b. Sa'd, Süleyman b. Kesîr, İbn İshâk ve Süfyan b. Uyeyne rivayet etmişler ve bu sözü zikretmemişlerdir. Ancak bu lafız, Hişam b. Urve'nin, babasından, onun da Hz. Aişe'den rivayet ettiği hadisin lafzıdır, dedi.] [Ebû Davud şöyle demiştir: İbn Uyeyne, Rasulullah ona hayız günlerinde namazı terk etmesini emretti lafzını ilave etmiştir. Fakat bu, İbn Uyeyne'den bir vehmdir. Muhammed b. Amr'ın Zührî'den rivayet ettiği hadiste, Evzâî'nin hadisinde ilâve ettiği söze yakın bir şey var, demiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 110, /72

وَحَدَّثَنَا عَمْرٌو النَّاقِدُ حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ حَفْصَةَ بِنْتِ سِيرِينَ عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ قَالَتْ أَمَرَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ نُخْرِجَهُنَّ فِى الْفِطْرِ وَالأَضْحَى الْعَوَاتِقَ وَالْحُيَّضَ وَذَوَاتِ الْخُدُورِ فَأَمَّا الْحُيَّضُ فَيَعْتَزِلْنَ الصَّلاَةَ وَيَشْهَدْنَ الْخَيْرَ وَدَعْوَةَ الْمُسْلِمِينَ. قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِحْدَانَا لاَ يَكُونُ لَهَا جِلْبَابٌ قَالَ "لِتُلْبِسْهَا أُخْتُهَا مِنْ جِلْبَابِهَا."

• Müslim Sahîh-i Müslim Salâtu'l-Iydeyn 2056, /343