Bize İshak b. Musa el-Ensârî, ona Ma'n, ona Mâlik, ona Sümey, ona Ebu Salih, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber (sav)'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"İmam, 'semi'allâhu li-men hamideh' dediğinde, siz 'Rabbenâ ve leke'l-hamd' deyin. Çünkü, kimin bu sözü meleklerin sözüne denk gelirse geçmiş günahları bağışlanır."
[Ebu İsa şöyle der ki: Bu, hasen-sahih bir hadistir. Nebî'nin (sav) ashabı ve ondan sonra gelen bir kısım ilim ehli nezdinde amel, buna göredir. İlim ehli, İmam 'semiallâhu li-men hamideh, rabbenâ ve leke'l-hamd' dediğinde imamın arkasındaki cemaatin sadece 'Rabbenâ ve leke'l-hamd' demesini benimsemişlerdir. Ahmed de bu görüştedir. İbn Sîrîn ve başkaları ise; İmamın arkasındaki cemaat de imamın dediği gibi 'Semiallâhu li-men hamideh, rabbenâ ve leke'l-hamd' der görüşündedir. Şâfiî ve İshak da bu görüştedir.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11484, T000267
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مُوسَى الأَنْصَارِىُّ حَدَّثَنَا مَعْنٌ حَدَّثَنَا مَالِكٌ عَنْ سُمَىٍّ عَنْ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « إِذَا قَالَ الإِمَامُ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ . فَقُولُوا رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ فَإِنَّهُ مَنْ وَافَقَ قَوْلُهُ قَوْلَ الْمَلاَئِكَةِ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ » . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَيْهِ عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَمَنْ بَعْدَهُمْ أَنْ يَقُولَ الإِمَامُ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ . وَيَقُولُ مَنْ خَلْفَ الإِمَامِ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ . وَبِهِ يَقُولُ أَحْمَدُ . وَقَالَ ابْنُ سِيرِينَ وَغَيْرُهُ يَقُولُ مَنْ خَلْفَ الإِمَامِ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ, مِثْلَ مَا يَقُولُ الإِمَامُ . وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ وَإِسْحَاقُ .
Tercemesi:
Bize İshak b. Musa el-Ensârî, ona Ma'n, ona Mâlik, ona Sümey, ona Ebu Salih, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber (sav)'in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
"İmam, 'semi'allâhu li-men hamideh' dediğinde, siz 'Rabbenâ ve leke'l-hamd' deyin. Çünkü, kimin bu sözü meleklerin sözüne denk gelirse geçmiş günahları bağışlanır."
[Ebu İsa şöyle der ki: Bu, hasen-sahih bir hadistir. Nebî'nin (sav) ashabı ve ondan sonra gelen bir kısım ilim ehli nezdinde amel, buna göredir. İlim ehli, İmam 'semiallâhu li-men hamideh, rabbenâ ve leke'l-hamd' dediğinde imamın arkasındaki cemaatin sadece 'Rabbenâ ve leke'l-hamd' demesini benimsemişlerdir. Ahmed de bu görüştedir. İbn Sîrîn ve başkaları ise; İmamın arkasındaki cemaat de imamın dediği gibi 'Semiallâhu li-men hamideh, rabbenâ ve leke'l-hamd' der görüşündedir. Şâfiî ve İshak da bu görüştedir.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 83, 2/53
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Sümey el-Kuraşi (Sümey)
4. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)
5. Ebu Yahya Ma'n b. İsa el-Kazzâz (Ma'n b. İsa b. Ma'n)
6. Ebu Musa İshak b. Musa el-Ensari (İshak b. Musa b. Abdullah b. Musa b. Abdullah b. Yezid)
Konular:
Amel, günahlara kefaret olan ameller
KTB, GÜNAH
KTB, NAMAZ,
Namaz, rüku'dan kalkınca ne denileceği
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ بُنْدَارٌ حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ الْعَقَدِىُّ حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ حَدَّثَنَا عَبَّاسُ بْنُ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ «اجْتَمَعَ أَبُو حُمَيْدٍ وَأَبُو أُسَيْدٍ وَسَهْلُ بْنُ سَعْدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ مَسْلَمَةَ فَذَكَرُوا صَلاَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ أَبُو حُمَيْدٍ أَنَا أَعْلَمُكُمْ بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكَعَ فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى رُكْبَتَيْهِ كَأَنَّهُ قَابِضٌ عَلَيْهِمَا وَوَتَّرَ يَدَيْهِ فَنَحَّاهُمَا عَنْ جَنْبَيْهِ ». قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ أَنَسٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى حُمَيْدٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَهُوَ الَّذِى اخْتَارَهُ أَهْلُ الْعِلْمِ أَنْ يُجَافِىَ الرَّجُلُ يَدَيْهِ عَنْ جَنْبَيْهِ فِى الرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ .
Açıklama: ''وَوَتَّرَ يَدَيْهِ فَنَحَّاهُمَا عَنْ جَنْبَيْهِ'' ifadesinde ve hadisin akabinde yer alan değerlendirmenin tercümesinde mana dikkate alınıp kimi mezheplerce tatbik edilen şekli ifade edilmeye çalışılmıştır.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11474, T000260
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ بُنْدَارٌ حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ الْعَقَدِىُّ حَدَّثَنَا فُلَيْحُ بْنُ سُلَيْمَانَ حَدَّثَنَا عَبَّاسُ بْنُ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ «اجْتَمَعَ أَبُو حُمَيْدٍ وَأَبُو أُسَيْدٍ وَسَهْلُ بْنُ سَعْدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ مَسْلَمَةَ فَذَكَرُوا صَلاَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ أَبُو حُمَيْدٍ أَنَا أَعْلَمُكُمْ بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكَعَ فَوَضَعَ يَدَيْهِ عَلَى رُكْبَتَيْهِ كَأَنَّهُ قَابِضٌ عَلَيْهِمَا وَوَتَّرَ يَدَيْهِ فَنَحَّاهُمَا عَنْ جَنْبَيْهِ ». قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ أَنَسٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى حُمَيْدٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَهُوَ الَّذِى اخْتَارَهُ أَهْلُ الْعِلْمِ أَنْ يُجَافِىَ الرَّجُلُ يَدَيْهِ عَنْ جَنْبَيْهِ فِى الرُّكُوعِ وَالسُّجُودِ .
Tercemesi:
Bize Bündâr Muhammed b. Beşşâr, ona Ebu Âmir el-'Akadî, ona Füleyh b. Süleyman, ona da Abbâs b. Sehl b. Sa'd şöyle rivayet etmiştir:
Ebu Humeyd, Ebu Üseyd, Sehl b. Sa'd ve Muhammed seleme toplanıp Rasulullah (sav)'ın namazını andılar. Ebu Humeyd, ''ben, Rasulullah (sav)'ın namazını en iyi bileninizim. Hz. Peygamber (sav), rüku eder; sanki (dizlerini) avuçlar gibi ellerini dizleri üzerine koyar, kollarını yayıp, (yay gibi) aralardı'' dedi.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda Enes'ten de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: Ebu Humeyd hadisi, hasen-sahih bir hadistir. İlim ehli de bunu benimsemiştir. (Onlar), ''er kişinin rüku ve secdede kollarını yayacaklarını'' (ifade etmişlerdir).
Açıklama:
''وَوَتَّرَ يَدَيْهِ فَنَحَّاهُمَا عَنْ جَنْبَيْهِ'' ifadesinde ve hadisin akabinde yer alan değerlendirmenin tercümesinde mana dikkate alınıp kimi mezheplerce tatbik edilen şekli ifade edilmeye çalışılmıştır.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 78, 2/45
Senetler:
1. Ebu Humeyd Abdurrahman b. Sa'd es-Sâ'îdî (Münzir b. Sa'd b. Malik)
2. Abbas b. Sehl el-Ensari (Abbas b. Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid)
3. Ebu Yahya Füleyh b. Süleyman el-Eslemi (Abdülmelik b. Süleyman b. Râfi')
4. Ebu Âmir Abdülmelik b. Amr el-Kaysî (Abdülmelik b. Amr)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Hz. Peygamber, namaz kılış şekli
KTB, NAMAZ,
Namaz, Namazda rukû'
Namaz, rüku'da nasıl olunacağı ve ne kadar kalınacağı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11461, T000255
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ وَابْنُ أَبِى عُمَرَ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا افْتَتَحَ الصَّلاَةَ يَرْفَعُ يَدَيْهِ حَتَّى يُحَاذِىَ مَنْكِبَيْهِ وَإِذَا رَكَعَ وَإِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ . وَزَادَ ابْنُ أَبِى عُمَرَ فِى حَدِيثِهِ (وَكَانَ لاَ يَرْفَعُ بَيْنَ السَّجْدَتَيْنِ) .
Tercemesi:
Bize Kuteybe ve İbn Ebu Ömer, onlara Süfyân b. Uyeyne, ona Zührî, ona Sâlim, ona da babası (İbn Ömer) şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav)'ı namaza başladığında, rükuya gittiğinde ve başını rükudan kaldırdığında ellerini omuzlarına denk getirene kadar kaldırırken gördüm.
İbn Ebu Ömer ise, ''iki secde arasında (ellerini) kaldırmazdı'' (ilavesiyle) rivayete etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 76, 2/35
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Ömer Salim b. Abdullah el-Adevî (Salim b. Abdullah b. Ömer b. Hattab)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Muhammed b. Ebu Ömer el-Adenî (Muhammed b. Yahya b. Ebu Ömer)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, elleri kaldırmak ref'u'l-yedeyn,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11462, T000256
Hadis:
قَالَ أَبُو عِيسَى حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ الصَّبَّاحِ الْبَغْدَادِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ حَدَّثَنَا الزُّهْرِىُّ بِهَذَا الإِسْنَادِ نَحْوَ حَدِيثِ ابْنِ أَبِى عُمَرَ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عُمَرَ وَعَلِىٍّ وَوَائِلِ بْنِ حُجْرٍ وَمَالِكِ بْنِ الْحُوَيْرِثِ وَأَنَسٍ وَأَبِى هُرَيْرَةَ وَأَبِى حُمَيْدٍ وَأَبِى أُسَيْدٍ وَسَهْلِ بْنِ سَعْدٍ وَمُحَمَّدِ بْنِ مَسْلَمَةَ وَأَبِى قَتَادَةَ وَأَبِى مُوسَى الأَشْعَرِىِّ وَجَابِرٍ وَعُمَيْرٍ اللَّيْثِىِّ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ عُمَرَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَبِهَذَا يَقُولُ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِنْهُمُ ابْنُ عُمَرَ وَجَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَأَبُو هُرَيْرَةَ وَأَنَسٌ وَابْنُ عَبَّاسٍ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ الزُّبَيْرِ وَغَيْرُهُمْ وَمِنَ التَّابِعِينَ الْحَسَنُ الْبَصْرِىُّ وَعَطَاءٌ وَطَاوُسٌ وَمُجَاهِدٌ وَنَافِعٌ وَسَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَسَعِيدُ بْنُ جُبَيْرٍ وَغَيْرُهُمْ . وَبِهِ يَقُولُ مَالِكٌ وَمَعْمَرٌ وَالأَوْزَاعِىُّ وَابْنُ عُيَيْنَةَ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ وَالشَّافِعِىُّ وَأَحْمَدُ وَإِسْحَاقُ . وَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ قَدْ ثَبَتَ حَدِيثُ مَنْ يَرْفَعُ يَدَيْهِ وَذَكَرَ حَدِيثَ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنْ أَبِيهِ وَلَمْ يَثْبُتْ حَدِيثُ ابْنِ مَسْعُودٍ ( أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم لَمْ يَرْفَعْ يَدَيْهِ إِلاَّ فِى أَوَّلِ مَرَّةٍ . حَدَّثَنَا بِذَلِكَ أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ الآمُلِىُّ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ زَمْعَةَ عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ . قَالَ وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ مُوسَى قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ أَبِى أُوَيْسٍ قَالَ كَانَ مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ يَرَى رَفْعَ الْيَدَيْنِ فِى الصَّلاَةِ . وَقَالَ يَحْيَى وَحَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ قَالَ كَانَ مَعْمَرٌ يَرَى رَفْعَ الْيَدَيْنِ فِى الصَّلاَةِ . وَسَمِعْتُ الْجَارُودَ بْنَ مُعَاذٍ يَقُولُ كَانَ سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ وَعُمَرُ بْنُ هَارُونَ وَالنَّضْرُ بْنُ شُمَيْلٍ يَرْفَعُونَ أَيْدِيَهُمْ إِذَا افْتَتَحُوا الصَّلاَةَ وَإِذَا رَكَعُوا وَإِذَا رَفَعُوا رُءُوسَهُمْ .
Tercemesi:
Ebu İsa şöyle demiştir: Bize Fadl b. Sabbâh el-Bağdâdî, ona Süfyân b. Uyeyne, ona da Zührî (yukarıdaki) isnad ile İbn Ömer hadisine benzer bir hadis rivayet etti.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda Ömer, Ali, Vâil b. Hucr, Mâlik b. Huveyris, Enes, Ebu Hureyre, Ebu Humeyd, Ebu Üseyd, Sehl b. Sa'd, Muhammed b. Seleme, Ebu Katâde, Ebu Musa el-Eş'arî, Câbir ve Umeyr el-Leysî'den de hadis rivayet edilmiştir.
Ebu İsa şöyle demiştir: İbn Ömer hadisi, hasen-sahih bir hadistir. İbn Ömer, Câbir b. Abdullah, Ebu Hureyre, Enes, İbn Abbâs, Abdullah b. Zübeyr ve başkaları (olmak üzere) Nebî (sav)'nin ashâbından bir kısım ilim ehli; tâbiînden Hasan el-Basrî, Atâ, Tâvûs, Mücâhid, Nâfi', Sâlim b. Abdullah, Said b. Cübeyr ve başkaları da görüştedir. Mâlik, Ma'mer, el-Evzâ'î, İbn Uyeyne, Abdullah b. Mübârek, Şâfiî, Ahmed ve İshak da bunu benimsemişlerdir. Abdullah b. Mübârek, ''Ellerini kaldıran hadisi, sabittir'' demiş ve ez-Zührî'nin, Sâlim'den, onun da babasından rivayet ettiği hadisi zikretmiştir. (Ancak o), ''İbn Mesud hadisi, (yani), 'Nebî (sav), ellerini sadece namaza başlarken kaldırdı' (rivayeti) sabit değildir'' demiştir. Bu hadisi böylece bize Ahmed b. Abde el-Âmülî, ona Vehb b. Zem'a, ona Süfyân b. Abdülmelik, ona da Abdullah b. Mübarek rivayet etmiştir. Bize Yahya b. Musa, ona da İsmail b. Ebu Üveys rivayet ettiğine göre Malik b. Enes, namazda ellerinin kaldırılmasını benimsemiştir. Bize Yahya, ona da Abdürrezzak'ın bildirdiğine göre Ma'mer de namazda ellerinin kaldırılmısını benimsemiştir. Cârûd b. Muâz'dan işittiğime göre Süfyân b. Uyeyne, Ömer b. Harun ve Nadr b. Şümeyl, başlangıç tekbirinde, rükuya giderken ve başlarını (secdeden) kaldırırken ellerini kaldırırlardı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 76, 2/36
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Ömer Salim b. Abdullah el-Adevî (Salim b. Abdullah b. Ömer b. Hattab)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Ebu Abbas Fadl b. Sabbah Simsar (Fadl b. Sabbah)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, elleri kaldırmak ref'u'l-yedeyn,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11464, T000257
Hadis:
حَدَّثَنَا هَنَّادٌ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ سُفْيَانَ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَلْقَمَةَ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْعُودٍ « أَلاَ أُصَلِّى بِكُمْ صَلاَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَصَلَّى فَلَمْ يَرْفَعْ يَدَيْهِ إِلاَّ فِى أَوَّلِ مَرَّةٍ». قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ مَسْعُودٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ . وَبِهِ يَقُولُ غَيْرُ وَاحِدٍ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالتَّابِعِينَ . وَهُوَ قَوْلُ سُفْيَانَ الثَّوْرِىِّ وَأَهْلِ الْكُوفَةِ .
Tercemesi:
Bize Hennâd, ona Vekî', ona Süfyân, ona Âsım b. Küleyb, ona Abdurrahman b. Esved, ona Alkame, ona da Abdullah b. Mesud şöyle rivayet etmiştir:
Sizlere Rasulullah (sav)'ın namazı(na benzer bir namaz) kıldırayım mı? (Râvi Alkame dedi ki): Ellerini sadece başlangıç tekbirinde kaldırdı.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda Berâ b. Âzib'den de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: İbn Mesud hadisi, hasen bir hadistir. Nebî (sav)'nin ashâbından ve tâbiînden ilim ehli pek çok kimse bu görüştedir. Bu, (aynı zamanda) Süfyân es-Sevrî ve ehl-i Kûfe'nin de görüşüdür.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 76, 2/40
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Şibl Alkame b. Kays en-Nehaî (Alkame b. Kays b. Abdullah b. Malik b. Alkame)
3. Abdurrahman b. Esved en-Nehaî (Abdurrahman b. Esved b. Yezid b. Kays)
4. Asım b. Küleyb el-Cermî (Asım b. Küleyb b. Şihab b. Mecnun)
5. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
6. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
7. Ebu Serî Hennâd b. Serî et-Temîmî (Hennad b. Serî b. Musab b. Ebu Bekir)
Konular:
Hz. Peygamber, namaz kılış şekli
KTB, NAMAZ,
Namaz, elleri bir kere kaldırmak
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْخَلاَّلُ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَ حَدِيثِ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ بِمَعْنَاهُ . هَكَذَا قَالَ عَبْدُ الرَّزَّاقِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَهَذَا أَصَحُّ مِنْ حَدِيثِ يَزِيدَ بْنِ زُرَيْعٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11754, T000328
Hadis:
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْخَلاَّلُ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَ حَدِيثِ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ بِمَعْنَاهُ . هَكَذَا قَالَ عَبْدُ الرَّزَّاقِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَهَذَا أَصَحُّ مِنْ حَدِيثِ يَزِيدَ بْنِ زُرَيْعٍ .
Tercemesi:
Bize Hasan b. Ali el-Hallâl, ona Abdürrezzâk, ona Ma'mer, ona ez-Zührî, ona Said b. Müseyyeb, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber (sav)'den Ebu Seleme'nin Ebu Hureyre'den rivayet ettiği hadisin benzerini rivayet etmiştir. Aynı şekilde Abdürrezzâk, Said b. Müseyyeb'den, o da Ebu Hureyre vasıtasıyla Hz. Peygamber (sav)'den rivayet etmiştir. Bu, Yezid b. Zürey' hadisinden daha sahihtir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 127, 2/149
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, cemaate sonradan katılanların durumu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11466, T000258
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ عَيَّاشٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَصِينٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ السُّلَمِىِّ قَالَ قَالَ لَنَا عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ رضى الله عَنْهُ «إِنَّ الرُّكَبَ سُنَّتْ لَكُمْ فَخُذُوا بِالرُّكَبِ » . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ سَعْدٍ وَأَنَسٍ وَأَبِى حُمَيْدٍ وَأَبِى أُسَيْدٍ وَسَهْلِ بْنِ سَعْدٍ وَمُحَمَّدِ بْنِ مَسْلَمَةَ وَأَبِى مَسْعُودٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عُمَرَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالتَّابِعِينَ وَمَنْ بَعْدَهُمْ لاَ اخْتِلاَفَ بَيْنَهُمْ فِى ذَلِكَ إِلاَّ مَا رُوِىَ عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ وَبَعْضِ أَصْحَابِهِ أَنَّهُمْ كَانُوا يُطَبِّقُونَ . وَالتَّطْبِيقُ مَنْسُوخٌ عِنْدَ أَهْلِ الْعِلْمِ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Menî', ona Ebu Bekir b. Ayyâş, ona Ebu Husayn, ona Ebu Abdurrahman es-Sülemî, ona da Ömer b. Hattâb şöyle rivayet etmiştir:
(Rükuda) dizleri tutmak sizlere sünnet kılınmıştır. Sizler de dizlerinizi tutun.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu konuda Sa'd, Enes, Ebu Humeyd, Ebu Üseyd, Sehl b. Sa'd, Muhammed b. Mesleme, Ebu Musud'dan da hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: Ömer hadisi, hasen-sahih bir hadistir. Nebî (sav)'nin ashâbı, tâbiîn ve onlardan sonra gelen ilim ehli nezdinde amel, buna göredir ki İbn Mesud ve onun ashâbından, onların rükada ellerini kenetleyip dizler arasına koymalarına (tatbîk) dair rivayet edilen (hadisler) hariç, (ilim ehli) arasında bu hususta ihtilaf yoktur. (Zira) tatbîk, ilim ehli nezdinde mensuhtur.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 77, 2/43
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Habib es-Sülemî (Abdullah b. Habib b. Rabî'a)
3. Ebu Hasîn Osman b. Asım el-Esedî (Osman b. Asım b. Husayn)
4. Ebu Bekir b. Ayyaş el-Esedî (Ebu Bekir b. Ayyaş b. Salim)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, ellerin bağlanması ,şekli vs
Namaz, Namazda rukû'
Namaz, rüku'da nasıl olunacağı ve ne kadar kalınacağı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11469, T000259
Hadis:
قَالَ سَعْدُ بْنُ أَبِى وَقَّاصٍ كُنَّا نَفْعَلُ ذَلِكَ فَنُهِينَا عَنْهُ وَأُمِرْنَا أَنْ نَضَعَ الأَكُفَّ عَلَى الرُّكَبِ . قَالَ حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ عَنْ أَبِى يَعْفُورٍ عَنْ مُصْعَبِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ أَبِيهِ سَعْدٍ بِهَذَا . وَأَبُو حُمَيْدٍ السَّاعِدِىُّ اسْمُهُ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ سَعْدِ بْنِ الْمُنْذِرِ . وَأَبُو أُسَيْدٍ السَّاعِدِىُّ اسْمُهُ مَالِكُ بْنُ رَبِيعَةَ . وَأَبُو حَصِينٍ اسْمُهُ عُثْمَانُ بْنُ عَاصِمٍ الأَسَدِىُّ . وَأَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ السُّلَمِىُّ اسْمُهُ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ حَبِيبٍ . وَأَبُو يَعْفُورٍ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عُبَيْدِ بْنِ نِسْطَاسٍ . وَأَبُو يَعْفُورٍ الْعَبْدِىُّ اسْمُهُ وَاقِدٌ وَيُقَالُ وَقْدَانُ وَهُوَ الَّذِى رَوَى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى أَوْفَى . وَكِلاَهُمَا مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ .
Tercemesi:
Sa'd b. Ebu Vakkâs şöyle demiştir: Bizler, (rükuda tatbîk) yapardık (ancak) o, bize yasaklandı. (Akabinde) elleri dizler üzerine koymakla emrolunduk.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bize Kuteybe, ona Ebu Avâne, Ebu Ya'fûr, ona Musab b. Sa'd, ona da babası Sa'd böylece rivayet etti.
Ebu Humeyd es-Sâ'idî'nin ismi Abdurrahman b. Sa'd b. Münzir; Ebu Üseyd'in ismi Mâlik b. Rabî'a; Ebu Husayn'ın ismi Osman b. Âsım el-Esedî; Ebu Abdurrahman'ın es-Sülemî'nin ismi Abdullah b. Habîb; Ebu Ya'fur (ise) Abdurrahman b. Ubeyd b. Nistâs'tır ve ismi Vâkid ya da söylendiğine göre Vakdân olup Abdullah b. Ebu Evfâ'dan rivayette bulunan, Ebu Ya'fûr el-Abdî'dir. İkisi de ehl-i Kûfe'dendir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 77, 2/44
Senetler:
1. Ebu İshak Sa'd b. Ebu Vakkâs ez-Zührî (Malik b. Vüheyb b. Abdümenaf b. Zühre b. Kilab b. Mürre)
2. Ebu Zürare Musab b. Sa'd ez-Zührî (Musab b. Sa'd b. Ebu Vakkas b. Üheyb)
3. Ebu Ya'fûr Vekdân el-Abdî (Vekdân b. Ebu Vekdân)
4. Ebu Avane Vazzah b. Abdullah el-Yeşkurî (Vazzah b. Abdullah)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, Namazda rukû'
Namaz, rüku'da nasıl olunacağı ve ne kadar kalınacağı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11483, T000266
Hadis:
حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ الطَّيَالِسِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى سَلَمَةَ الْمَاجِشُونُ حَدَّثَنِى عَمِّى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الأَعْرَجِ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى رَافِعٍ عَنْ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا رَفَعَ رَأْسَهُ مِنَ الرُّكُوعِ قَالَ « سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ مِلْءَ السَّمَوَاتِ وَمِلْءَ الأَرْضِ وَمِلْءَ مَا بَيْنَهُمَا وَمِلْءَ مَا شِئْتَ مِنْ شَىْءٍ بَعْدُ » . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عُمَرَ وَابْنِ عَبَّاسٍ وَابْنِ أَبِى أَوْفَى وَأَبِى جُحَيْفَةَ وَأَبِى سَعِيدٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عَلِىٍّ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ. وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ قَالَ يَقُولُ هَذَا فِى الْمَكْتُوبَةِ وَالتَّطَوُّعِ . وَقَالَ بَعْضُ أَهْلِ الْكُوفَةِ يَقُولُ هَذَا فِى صَلاَةِ التَّطَوُّعِ وَلاَ يَقُولُهَا فِى صَلاَةِ الْمَكْتُوبَةِ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَإِنَّمَا يُقَالُ الْمَاجِشُونِىُّ لأَنَّهُ مِنْ وَلَدِ الْمَاجِشُونِ .
Tercemesi:
Bize Mahmud b. Gaylân, ona Ebu Dâvud et-Tayâlisî, ona Abdülaziz b. Abdullah b. Ebu Seleme el-Mâcişûn, ona amcası (Yakub b. Ebu Seleme), ona Abdurrahman b. el-A'rec, ona Ubeydullah b. Ebu Râfi', ona da Ali b. Ebu Tâlib şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav), başını rükudan kaldırdığında ''Allah, kendisine hamd edeni işitti; rabbimiz, gökler ve yer dolusu, bu ikinin arası kadar ve bundan başka senin dilediğin kadar hamd, sanadır (Semi'alâlhu li-men hamideh! Rabbenâ ve leke'l-hamd; mil'e's-semâvâti ve mil'e'l-erzi ve mil'e mâ beynehümâ ve mil'e mâ şi'te min şey'in ba'd)'' derdi.
Ebu İsa şöyle dedi: Bu konuda İbn Ömer, İbn Abbas, İbn Ebu Evfâ, Ebu Cuhayfe ve Ebu Said'den de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: Ali hadisi, hasen-sahih bir hadistir. Bir kısım ilim ehli nezdinde amel buna göredir. Şâfiî de bu görüşte olup ''bu (tesbihatı) farz ve nafile namazlarda yapabilir'' demiştir. Bir kısım ehl-i Kûfe ''bu (tesbihatı) farz namazlarda değil, nafile namazlarda yapabilir'' demiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: (Senetteki Abdülaziz'e) el-Mâcişûnî denmesi, el-Mâcişûn'un evladı olmasındandır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 82, 2/53
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. ibn Ebu Râfi' Ubeydullah b. Eslem el-Medeni (Ubeydullah b. Eslem)
3. Ebu Davud A'rec Abdurrahman b. Hürmüz (Abdurrahman b. Hürmüz)
4. Ebu Yusuf Yakub b. Ebu Seleme Macişun (Yakub b. Dinar)
5. Ebu Abdullah Abdülaziz b. Ebu Seleme el-Macişun (Abdülaziz b. Abdullah b. Meymun)
6. Ebû Dâvûd et-Tayâlîsî (Süleyman b. Davud b. Cârûd)
7. Ebu Ahmed Mahmud b. Ğaylan el-Adevi (Mahmud b. Ğaylan)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, rüku'dan kalkınca ne denileceği
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11485, T000268
Hadis:
حَدَّثَنَا سَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ وَأَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْحُلْوَانِىُّ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُنِيرٍ وَغَيْرُ وَاحِدٍ قَالُوا حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا شَرِيكٌ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ قَالَ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا سَجَدَ يَضَعُ رُكْبَتَيْهِ قَبْلَ يَدَيْهِ وَإِذَا نَهَضَ رَفَعَ يَدَيْهِ قَبْلَ رُكْبَتَيْهِ . قَالَ زَادَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ فِى حَدِيثِهِ قَالَ يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ وَلَمْ يَرْوِ شَرِيكٌ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ إِلاَّ هَذَا الْحَدِيثَ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُ أَحَدًا رَوَاهُ مِثْلَ هَذَا عَنْ شَرِيكٍ . وَالْعَمَلُ عَلَيْهِ عِنْدَ أَكْثَرِ أَهْلِ الْعِلْمِ: يَرَوْنَ أَنْ يَضَعَ الرَّجُلُ رُكْبَتَيْهِ قَبْلَ يَدَيْهِ وَإِذَا نَهَضَ رَفَعَ يَدَيْهِ قَبْلَ رُكْبَتَيْهِ . وَرَوَى هَمَّامٌ عَنْ عَاصِمٍ هَذَا مُرْسَلاً وَلَمْ يَذْكُرْ فِيهِ وَائِلَ بْنَ حُجْرٍ .
Tercemesi:
Bize Seleme b. Şebîb, Ahmed b. İbrahim ed-Devrakî, Hasan b. Ali el-Hulvânî, Abdullah b. Münîr ve daha pek çok kimse, onlara Yezîd b. Hârun, ona Şerîk, ona Âsım b. Küleyb, ona babası (Küleyb b. Şihâb), ona da Vâil b. Hucr şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav)'ı secde ettiğinde ellerinden önce dizlerini koyarken, kalkarken de dizlerinden önce ellerini kaldırırken gördüm.
Ebu İsa şöyle demiştir: (Hocam) Hasan b. Ali, rivayetinde Yezid b. Harun'un ''Şerîk, bu hadisin dışında Âsım b. Küleyb'den rivayette bulunmamıştır'' ilavesini aktarmıştır.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu, hasen-garib bir hadis (olup) bu rivayeti Âsım'dan bu şekilde rivayet eden başkasını bilmiyoruz. İlim ehlinin büyük çoğunluğu nezdinde amel buna göredir ki onlar, kişinin ellerinden önce dizlerini koymasını, dizlerinden önce de ellerini kaldırmasını benimsemişlerdir. Hemmâm, bu hadisi mürsel olarak Âsım'dan rivayet edip senette Vâil b. Hucr'u zikretmemiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 84, 2/56
Senetler:
1. Ebu Hüneyde Vail b. Hucr el-Hadrami (Vail b. Hucr b. Sa'd b. Mesruk b. Vail)
2. Ebu Asım Küleyb b. Şihab el-Cermi (Küleyb b. Şihab b. Mecnun)
3. Asım b. Küleyb el-Cermî (Asım b. Küleyb b. Şihab b. Mecnun)
4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)
5. Ebu Halid Yezid b. Harun el-Vasitî (Yezid b. Harun b. Zâzî b. Sabit)
6. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
Hz. Peygamber, namaz kılış şekli
KTB, NAMAZ,
Namaz, secde, okunacak dualar vs,
Giriş