1339 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Muaz b. Fedale, ona Hişam, ona Yahya b. Ebu Kesir, ona Ebu Cafer, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir: "Üç kimsenin duası, makbul dualardır, bunların kabul edilişinde şüphe yoktur: Zulme uğrayanın duası, yolcunun (misafirin) duası, ana-babanın çocuklarına duası."
Bize Ebu'l-Velid Hişam b. Abdülmelik, ona İkrime b. Ammar, ona Ebu Kesir es-Sühaymî, ona da Ebu Hureyre rivayet etmiştir: "Beni dinleyen, Yahudi veya Hıristiyan, kim olursa olsun, muhakkak beni sevmiştir. Zira ben (henüz İslâm'ı kabul etmemiş olan) annemin müslüman olmasını çok istiyordum, ancak o kabul etmiyordu. Ben ona, İslâm'ı kabul et, dedim; o kaçındı. Bunun üzerine Peygamber'e 'Annem için Allah'a dua et' dedim. O da dua etti. Sonra anneme döndüm. Kapıyı üzerine kilitlemişti; 'Ey Ebû Hüreyre! Ben müslüman oldum' diyerek beni karşıladı. Ben de (olanı) Peygamber'e haber verdim ve 'Benim ve annem için Allah'a dua et' dedim. Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle dua etti: "Allah'ım! Kulun Ebû Hüreyre'yi ve annesini insanlara sevdir."
Bize Abdullah b. Yezid, ona Hayve, ona Ebu Osman el-Velid b. Ebu'l-Velid, ona Abdullah b. Dinar, ona da İbn Ömer, Hz. Peygamber'den (sav) rivayet etmiştir: "İyiliklerin en iyisi, evladın babasının dostuna iyilik etmesidir."
Açıklama: Bu hadis birinci derecede akrabalık ilişkilerini sürdürmenin ve bu bağdan doğan sorumlulukları yerine getirmenin önemini vurgulamaktadır. Hadisin yaratma ile ilgisi “akrabalık bağı”dır. Sahip olunan akrabalar tamamen ilâhî takdir sonucu olduğu için akrabalık bağı da yaratılıştan gelir. Hiç kimse annesini-babasını seçme imkânına sahip olmadığı gibi diğer akrabalarını da kendisi seçmemektedir. Bununla beraber Yüce Allah akrabalık bağından dolayı insanoğluna yüklediği birtakım sorumluluklar vardır. Bu sorumlulukları yerine getirmeye “sılâ-i rahim” denir. Rahim, esasen kadının çocuk yapma merkezidir. Yakınlık kaynağı olması nedeniyle akrabalığa da "rahim" denmiştir. (Hak Dîni, VI, 4392). Hadiste rahimin ayağa kalkması ve konuşması temsilîdir. Bu üslupla “akrabalık bağlarını sıcak tutup sürdürmenin önemi ve sevabı” ile “bu bağları kesmenin günahı” dile getirilmektedir. Akrabalık bağlarını sürdürmek ve bu bağdan doğan sorumlulukları yerine getirmek anlamına gelen sılâ-i rahim; genel mânâda sevgi ve muhabbetle, gerekli hakları adâlet ve insaf ölçülerinde yerine getirmekle; hususî manada da yakın akrabalara infak etmek, hallerini sorup araştırmak, hatalarını görmezlikten gelmek, kusurlarını bağışlamak, ziyaret ederek hallerini sormak, gerekirse yardımlarına koşmak, uzakta iseler mektup ve selâm göndermek suretiyle aradaki manevî bağın kopmamasına özen göstermektir. Bu bağın kopmasına da “kat-i rahim” denir ki, bu da büyük bir günahtır. [bk. Ahmed Davudoğlu, Sahîh-i Müslim Tercüme Ve Şerhi, X, 496.] Akrabalık bağını kesmek ise iyilik etmemek ve bu bağdan doğan sorumlulukları yerine getirmemektir. Burada söz konusu edilen tarzda iyilik, istikamet sahibi olan akrabaya yapılır. Ancak bağlar tamamen koparılmaz. Eğer yakınlar hak yolda olmayan kimseler ise, onlar için daha çok nasihat etmek konusunda gayret gösterilir. Hallerini düzeltmeleri için onlara hem dua edilir, hem gayret sarf edilir. Akrabalar anne-babadan başlar, eş, evlât, kardeş, amca, dayı, hala ve sair akrabalar, yakından uzağa doğru genişler. Akrabalık görevleri de yakından uzağa doğru farklılık ve çeşitlilik arz eder; konuma göre değişir. Ebu Hureyre (radiyallahu anh)'in, “isterseniz şu âyeti okuyun”, demesi, akrabalık bağlarını gözetmenin önemine âyet-i kerîmeyi şahit göstermek içindir.