1631 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Amr b. Muhammed en-Nakıd, ona Haşim b. Kasım, ona İsrail, ona Yusuf b. Ebu Bürde, ona babası (Amir b. Abdullah b. Kays), ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "'Hz. Peygamber (sav) heladan çıktığında '(Ey Allah'ım)! affını isterim' derdi."
Bize Harun b. Abdullah, ona Yezid b. Harun, ona el-Esved b. Şeyban, ona babası, ona Ebu Nevfel, ona da Hz. Aişe (r.anha) demiş ki: "Rasulullah (sav) kapsamlı olan duaları sever, bunun dışındakileri terk ederdi."
Açıklama: Kapsamlı duadan maksat; dünya ve ahirete ait bütün hayırları ihtiva etmesi, bütün kötülüklerden de sakındırmasıdır. Gerek Kur'an-ı Kerîm’de ve gerek hadis şeriflerde bu mealde pek çok dua örnekleri gösterilmiştir. Bunlardan en çok bilineni Bakara suresinde geçmektedir: “Ey Rabbimiz; bize dünyada da güzellikler ver, ahirette güzellikler ver! Bizi cehennem azabından da koru!” (Bakara, 2/201).
Bize Kuteybe b. Said, ona Eyyüb b. Cabir, ona Abdullah b. Usm, ona Abdullah b. Ömer şöyle dedi: "Namaz elli vakit, cünüplükten dolayı yıkanmak ve elbiseden idrarı yıkamak yedişer defaydı. Rasululah (sav), namaz beş vakite, cünüplükten dolayı yıkanmak ve elbiseden idrarı yıkamak birer defaya indirilinceye kadar duaya devam etti."
Bize Muhammed b. Alâ, ona Ebu Üsâme, ona Büreyd b. Abdullah, ona Ebu Bürde, ona da Ebu Mûsâ şöyle anlattı: Rasûlullah (sav)’in Huneyn’de işi bitince Ebû Âmir’i ordu komutanı olarak Evtâs’a gönderdi. O, Düreyd b. es-Sımme ile karşı karşıya geldi. (Yapılan harpte) Düreyd öldürüldü. Adamlarını da Allah hezimete uğrattı. Ebû Mûsâ (devamla) şöyle dedi: Rasûlullah (sav) beni de Ebû Âmir ile birlikte göndermişti. Ebû Âmir’in dizine ok isabet etti. Oku Cüşemî (adındaki bir düşman askeri) atmış ve dizine isabet ettirmişti. Ben Ebû Âmir’in yanına gidip: – Amca, (bu oku) sana kim attı? diye sordum. O Ebû Mûsâ’ya göstererek: – İşte bana oku atan katilim şudur, dedi. Ben de ona yöneldim ve ona yetiştim. Beni görünce dönüp kaçmaya başladı. Ben de onun peşinden koşup “(kaçmaya) utanmıyor musun? Dursana!” diye bağırmaya başladım. Bunun üzerine o kaçmaktan vazgeçti. Kılıçlarımızla vuruşmaya başladık. (Mücadele) sonrasında ben onu geberttim. Ardından da (dönüp) Ebû Âmir’e: – Allah seninkinin canını aldı, dedim. Bana: – O halde şu oku çıkar, dedi. Ben de hemen çekip çıkardım. Okun çıktığı yerden su boşandı. Bana: – Yeğenim, Peygamber (sav)'e (benden) selam et ve günahlarımın bağışlanması için dua etmesini söyle, dedi. Sonra da beni (kendi yerine) ordunun başına geçirdi. Biraz sonra da ruhunu teslim etti. Ben (seferden döndükten sonra) Peygamber’in (sav) huzuruna girdim. O evinde üzerinde döşek olan dokuma bir sedirinin üstünde idi. Döşeğin örgüleri sırtında ve yanlarında iz yapmıştı. Kendisine bizim ve Ebû Âmir’in başından geçenler ile onun “günahlarımın bağışlanması için dua etsin” şeklindeki isteğini ilettim. Bunun üzerine Peygamber su istedi. Abdest aldıktan sonra ellerini kaldırarak “Allah’ım, Ubeyd Ebû Âmir’in günahlarını bağışla” diye dua etti. Ben onun koltuklarının altındaki beyazlığını gördüm. Ardından duaya şöyle devam etti: “Allah’ım, onu kıyamet gününde şu yarattığın insanların çoğundan üstün (bir makamda) kıl”. Bunun üzerine ben: – Benim günahlarımın bağışlanması için de dua edin, deyinde o: “Allah’ım, Abdullah b. Kays’ın günahını bağışla ve onu kıyamet gününde güzel bir makama yerleştir” diye dua etti. Ebû Bürde dedi ki: Dualardan biri Ebû Âmir, diğeri ise Ebû Mûsâ içindir.
Bize İbn Avf, ona Abdulğaffâr b. Davud, ona Yakub b. Abdurrahman, ona Musa b. Ukbe, ona Abdullah b. Dinar, ona da İbn Ömer'in (ra) rivayet ettiğine göre, Rasulullah'ın (sav) dualarından biri de şöyle idi: "Allah’ım! Verdiğin nimetin zevâl bulmasından, lütfettiğin âfiyetin yitip gitmesinden, intikamının gelivermesinden ve gazabının her çeşidinden sana sığınırım."
Halbuki sen onların içinde iken Allah, onlara azap edecek değildir. Ve onlar mağfiret dilerlerken de Allah onlara azap edici değildir.