121 Kayıt Bulundu.
De ki: Sığınırım ben insanların Rabbine,
(Adem ile eşi) dediler ki: Ey Rabbimiz! Biz kendimize zulmettik. Eğer bizi bağışlamaz ve bize acımazsan mutlaka ziyan edenlerden oluruz.
Açıklama: Kaza ile ifade edilmek istenilen Allah'ın takdir ettiği şeyin meydana gelmesidir.
Bize Ali b. Hucr, ona İsmail b. Ayyâş, ona Muhammed b. İshak, ona Amr b. Şuayb, ona babası [Şuayb b. Muhammed], ona da [Amr'ın] dedesinin [Abdullah b. Amr es-Sehmî], rivayet ettiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Sizden biri uykusundayken korktuğunda şöyle desin: 'Allah'ın gazabından, cezalandırmasından, kullarının şerrinden, şeytanların ayartmalarından ve onların yanımda hazır bulunmalarından Allah'ın mükemmel kelimelerine sığınırım.' [Böylece onlar] kendisine zarar veremez." [Sahabî ve hadisin râvilerinden] Abdullah b. Amr, evlatlarından buluğ çağına ermişlere bu duayı öğretir, onlardan buluğ çağına erişmemiş olanlar [için] ise onu bir kağıda yazar, ardından da onu boynuna asardı. Ebu İsa şöyle demiştir: Bu, hasen-garîb bir hadistir.
(Resûlüm!) Sen af yolunu tut, iyiliği emret ve cahillerden yüz çevir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hammad b. Zeyd, ona Yahya şunu da söyledi: T Bize Hüşeym, onlara da Ahdulaziz b. Suheyb, Enes b. Malik'in şöyle dediğini rivayet etti: Hammâd'ın hadisinde "Rasulullah (sav) helaya gireceği vakit..." cümlesi; Hüşeym'in hadisinde "Rasulullah (sav) helaya gireceği zaman..." ibareleri vardır. Rasulullah (sav) tuvalete gireceğinde: “Allahım! Erkek ve dişi şeytandan sana sığınırım” derdi.
Bize Muhammed b. Süleyman b. Hişam el-Bağdâdî, ona Veki' [b. Cerrâh], (T) Bize Ebubekir b. Hallad el-Bahili, ona Ebu Âmir [Abdülmelik b. Amr], o ikisine Süfyan [es-Sevrî], ona Mansur [b. Mu'temir], ona Minhal [b. Amr], ona Said b. Cübeyr, ona da [Abdullah] b. Abbas şöyle rivayet etmiştir: Nebî (sav) torunları Hasan ve Hüseyin'i [şeytana karşı] korur ve "Her şeytandan, geceleyin ortaya çıkan mahluklardan ve fenalık peşindeki gözden Allah'ın mükemmel kelimelerine sığınırım." derdi. [Peygamber (sav)] "Babamız İbrahim, İsmail ve İshak'ı Allah'ın koruması için bu duayı yapardı" veya [İsmail ve İshak yerine] " İsmail ve Yakub" şeklinde buyurmuştur. Bu hadisin lafzı Vek'î'in isnadıyla gelen rivayete aittir.