أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ وَالْحَارِثُ بْنُ مِسْكِينٍ قِرَاءَةً عَلَيْهِ وَأَنَا أَسْمَعُ - وَاللَّفْظُ لَهُ - عَنِ ابْنِ الْقَاسِمِ قَالَ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ فَأَهْلَلْنَا بِعُمْرَةٍ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ كَانَ مَعَهُ هَدْىٌ فَلْيُهْلِلْ بِالْحَجِّ مَعَ الْعُمْرَةِ ثُمَّ لاَ يَحِلُّ حَتَّى يَحِلَّ مِنْهُمَا جَمِيعًا » . فَقَدِمْتُ مَكَّةَ وَأَنَا حَائِضٌ فَلَمْ أَطُفْ بِالْبَيْتِ وَلاَ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ فَشَكَوْتُ ذَلِكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ « انْقُضِى رَأْسَكِ وَامْتَشِطِى وَأَهِلِّى بِالْحَجِّ وَدَعِى الْعُمْرَةَ » . فَفَعَلْتُ فَلَمَّا قَضَيْتُ الْحَجَّ أَرْسَلَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَعَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ إِلَى التَّنْعِيمِ فَاعْتَمَرْتُ قَالَ « هَذِهِ مَكَانُ عُمْرَتِكِ » . فَطَافَ الَّذِينَ أَهَلُّوا بِالْعُمْرَةِ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ حَلُّوا ثُمَّ طَافُوا طَوَافًا آخَرَ بَعْدَ أَنْ رَجَعُوا مِنْ مِنًى لِحَجِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ جَمَعُوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ فَإِنَّمَا طَافُوا طَوَافًا وَاحِدًا .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
23288, N002765
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ وَالْحَارِثُ بْنُ مِسْكِينٍ قِرَاءَةً عَلَيْهِ وَأَنَا أَسْمَعُ - وَاللَّفْظُ لَهُ - عَنِ ابْنِ الْقَاسِمِ قَالَ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ خَرَجْنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ فَأَهْلَلْنَا بِعُمْرَةٍ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ كَانَ مَعَهُ هَدْىٌ فَلْيُهْلِلْ بِالْحَجِّ مَعَ الْعُمْرَةِ ثُمَّ لاَ يَحِلُّ حَتَّى يَحِلَّ مِنْهُمَا جَمِيعًا » . فَقَدِمْتُ مَكَّةَ وَأَنَا حَائِضٌ فَلَمْ أَطُفْ بِالْبَيْتِ وَلاَ بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ فَشَكَوْتُ ذَلِكَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ « انْقُضِى رَأْسَكِ وَامْتَشِطِى وَأَهِلِّى بِالْحَجِّ وَدَعِى الْعُمْرَةَ » . فَفَعَلْتُ فَلَمَّا قَضَيْتُ الْحَجَّ أَرْسَلَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَعَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ إِلَى التَّنْعِيمِ فَاعْتَمَرْتُ قَالَ « هَذِهِ مَكَانُ عُمْرَتِكِ » . فَطَافَ الَّذِينَ أَهَلُّوا بِالْعُمْرَةِ بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ حَلُّوا ثُمَّ طَافُوا طَوَافًا آخَرَ بَعْدَ أَنْ رَجَعُوا مِنْ مِنًى لِحَجِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ جَمَعُوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ فَإِنَّمَا طَافُوا طَوَافًا وَاحِدًا .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Seleme T arz yoluyla Hâris b. Miskin (el-Ümevî) -ki lafızlar ona aittir-, ona (Abdurrahman) b. Kasım (el-Atekî), ona Malik (b. Enes), ona İbn Şihab (ez-Zührî), ona Urve b. Zübeyr, ona da Hz. Âişe (r. anhâ) rivayet etmiş ve şöyle demiştir:
"Rasulullah'la (sav) birlikte Veda Haccı'nda yola çıkmıştık. Umre için ihrama girdik. Rasulullah (sav) buyurdu ki; 'Kimin beraberinde hedy kurbanı varsa umre ile birlikte hac için de ihrama girsin. Fakat bu durumda kişi, her ikisini de bitirmedikçe ihramdan çıkmış olmaz.' Derken Mekke'ye geldik ve ben hayız idim. O nedenle ne Kabe'yi tavaf ettim ne de Safa ile Merve arasında sa'y ettim. Bu durumu Rasulullah'a (sav) yakınarak arz ettim. Bunun üzerine; 'Saç örgülerini çöz ve umre ihramını bırakıp hac için ihrama gir.' buyurdu. Ben de öyle yaptım. Hac ibadetini bitirince Rasulullah (sav) beni Abdurrahman b. Ebu Bekir'le birlikte Ten'im'e gönderdi. (Orada umre için) ihrama girdim. Rasulullah (sav); 'Bu umren, yapamadığın umrenin yerinedir.' buyurdu. (Bu süreçte) umre için ihrama girmiş olanlar Kâbe'yi tavaf edip Safa ile Merve arasında sa'y ettiler. Ardından ihramdan çıktılar. Sonra da Mina'dan dönünce hac ibadetleri için başka bir tavaf daha yaptılar. Hac ve umre için birlikte ihrama girenler ise sadece bir kez tavaf ettiler."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 58, /2266
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)
5. Ebu Abdullah Abdurrahman b. Kasım el-Atekî (Abdurrahman b. Kasım b. Halid b. Cünade)
6. Haris b. Miskin el-Ümevî (Haris b. Miskin b. Muhammed)
Konular:
Hac, hayızlı/lohusa kadının
Hac, ihrama girmek
Hac, Mina
Hac, Sa'y etmek
Kurban, hedy kurbanı ve etlerinin yenmesi
وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ أَنَّهَا قَالَتْ لَهُ يَا ابْنَ أُخْتِى إِنَّمَا هِىَ عَشْرُ لَيَالٍ فَإِنْ تَخَلَّجَ فِى نَفْسِكَ شَىْءٌ فَدَعْهُ تَعْنِى أَكْلَ لَحْمِ الصَّيْدِ . قَالَ مَالِكٌ فِى الرَّجُلِ الْمُحْرِمِ يُصَادُ مِنْ أَجْلِهِ صَيْدٌ فَيُصْنَعُ لَهُ ذَلِكَ الصَّيْدُ فَيَأْكُلُ مِنْهُ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ مِنْ أَجْلِهِ صِيدَ فَإِنَّ عَلَيْهِ جَزَاءَ ذَلِكَ الصَّيْدِ كُلِّهِ . وَسُئِلَ مَالِكٌ عَنِ الرَّجُلِ يُضْطَرُّ إِلَى أَكْلِ الْمَيْتَةِ وَهُوَ مُحْرِمٌ أَيَصِيدُ الصَّيْدَ فَيَأْكُلُهُ أَمْ يَأْكُلُ الْمَيْتَةَ فَقَالَ بَلْ يَأْكُلُ الْمَيْتَةَ وَذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى لَمْ يُرَخِّصْ لِلْمُحْرِمِ فِى أَكْلِ الصَّيْدِ وَلاَ فِى أَخْذِهِ فِى حَالٍ مِنَ الأَحْوَالِ وَقَدْ أَرْخَصَ فِى الْمَيْتَةِ عَلَى حَالِ الضَّرُورَةِ . قَالَ مَالِكٌ وَأَمَّا مَا قَتَلَ الْمُحْرِمُ أَوْ ذَبَحَ مِنَ الصَّيْدِ فَلاَ يَحِلُّ أَكْلُهُ لِحَلاَلٍ وَلاَ لِمُحْرِمٍ لأَنَّهُ لَيْسَ بِذَكِىٍّ كَانَ خَطَأً أَوْ عَمْدًا فَأَكْلُهُ لاَ يَحِلُّ وَقَدْ سَمِعْتُ ذَلِكَ مِنْ غَيْرِ وَاحِدٍ وَالَّذِى يَقْتُلُ الصَّيْدَ ثُمَّ يَأْكُلُهُ إِنَّمَا عَلَيْهِ كَفَّارَةٌ وَاحِدَةٌ مِثْلُ مَنْ قَتَلَهُ وَلَمْ يَأْكُلْ مِنْهُ .
أمر الصيد فى الحرم قال مالك كل شئ صِيدَ في الحرم أو أُرسِل عليه كلب فى الحرم فقُتِلَ ذلك الصيد فى الحِل فإنه لا يحل أكلُهُ و على من فعل ذلك جزاء الصيد فأما الى يُرسل كلبَه على الصيد فى الحِل فيطلبه حتى يصيده فى الحرم فإنه لا يؤكل و ليس عليه فى ذلك جزاء إلا أن يكون أرسله عليه و هو قريب من الحرم فإن أرسله قريباً من الحرم فعليه جزاؤه.
الحَكَم فى الصيد قال مالك قال الله تبارك و تعالى يا أيها الذين آمنوا لا تقتلوا الصيد و أنتم حُرم و من قتله منكم متعمِّداً فجزاء مثل ما قتل من النعم يحكم به ذوا عدلٍ منكم هدياً بالغ الكعبة أو كفارة طعام مساكين أو عدل ذلك صياماً ليذوق و بال أمره قال مالك فالذى يصيد الصيد و هو حلال ثم يقتله و هو محرم بمنزلة الذى يبتاعه و هو محرم ثم يقتله و قد نهى الله عن قتله فعليه جزاؤه والأمر عندنا أن من أصاب الصيد و هو محرم حُكِمَ عليه قال يحيى قال مالك أحسن ما سمعت فى الذى يقتل الصيد فيُحكَمُ عليه فيه أن يُقَوّم الصيد الذى أصاب فيُنظَر كم ثمنه من الطعام فيُطعِم كل مسكين مُداً أو يَصوم مكان كل مُدٍ يوماً و يُنظَرَ كم عدةُ المساكين فإن كانوا عشرةً صام عشرة أيامٍ و إن كانوا عشرين مسكيناً صام عشرين يوما عددهم ما كانوا و إن كانوا أكثر من ستين مسكينا قال مالك سمعت أنه يُحكَم على من قتل الصيد فى الحرم و هو حلال بمثل ما يُحكَم به على المحرم الذى يقتل الصيد فى الحرم و هو محرم.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
36006, MU000790
Hadis:
وَحَدَّثَنِى عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ أُمِّ الْمُؤْمِنِينَ أَنَّهَا قَالَتْ لَهُ يَا ابْنَ أُخْتِى إِنَّمَا هِىَ عَشْرُ لَيَالٍ فَإِنْ تَخَلَّجَ فِى نَفْسِكَ شَىْءٌ فَدَعْهُ تَعْنِى أَكْلَ لَحْمِ الصَّيْدِ . قَالَ مَالِكٌ فِى الرَّجُلِ الْمُحْرِمِ يُصَادُ مِنْ أَجْلِهِ صَيْدٌ فَيُصْنَعُ لَهُ ذَلِكَ الصَّيْدُ فَيَأْكُلُ مِنْهُ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ مِنْ أَجْلِهِ صِيدَ فَإِنَّ عَلَيْهِ جَزَاءَ ذَلِكَ الصَّيْدِ كُلِّهِ . وَسُئِلَ مَالِكٌ عَنِ الرَّجُلِ يُضْطَرُّ إِلَى أَكْلِ الْمَيْتَةِ وَهُوَ مُحْرِمٌ أَيَصِيدُ الصَّيْدَ فَيَأْكُلُهُ أَمْ يَأْكُلُ الْمَيْتَةَ فَقَالَ بَلْ يَأْكُلُ الْمَيْتَةَ وَذَلِكَ أَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى لَمْ يُرَخِّصْ لِلْمُحْرِمِ فِى أَكْلِ الصَّيْدِ وَلاَ فِى أَخْذِهِ فِى حَالٍ مِنَ الأَحْوَالِ وَقَدْ أَرْخَصَ فِى الْمَيْتَةِ عَلَى حَالِ الضَّرُورَةِ . قَالَ مَالِكٌ وَأَمَّا مَا قَتَلَ الْمُحْرِمُ أَوْ ذَبَحَ مِنَ الصَّيْدِ فَلاَ يَحِلُّ أَكْلُهُ لِحَلاَلٍ وَلاَ لِمُحْرِمٍ لأَنَّهُ لَيْسَ بِذَكِىٍّ كَانَ خَطَأً أَوْ عَمْدًا فَأَكْلُهُ لاَ يَحِلُّ وَقَدْ سَمِعْتُ ذَلِكَ مِنْ غَيْرِ وَاحِدٍ وَالَّذِى يَقْتُلُ الصَّيْدَ ثُمَّ يَأْكُلُهُ إِنَّمَا عَلَيْهِ كَفَّارَةٌ وَاحِدَةٌ مِثْلُ مَنْ قَتَلَهُ وَلَمْ يَأْكُلْ مِنْهُ .
أمر الصيد فى الحرم قال مالك كل شئ صِيدَ في الحرم أو أُرسِل عليه كلب فى الحرم فقُتِلَ ذلك الصيد فى الحِل فإنه لا يحل أكلُهُ و على من فعل ذلك جزاء الصيد فأما الى يُرسل كلبَه على الصيد فى الحِل فيطلبه حتى يصيده فى الحرم فإنه لا يؤكل و ليس عليه فى ذلك جزاء إلا أن يكون أرسله عليه و هو قريب من الحرم فإن أرسله قريباً من الحرم فعليه جزاؤه.
الحَكَم فى الصيد قال مالك قال الله تبارك و تعالى يا أيها الذين آمنوا لا تقتلوا الصيد و أنتم حُرم و من قتله منكم متعمِّداً فجزاء مثل ما قتل من النعم يحكم به ذوا عدلٍ منكم هدياً بالغ الكعبة أو كفارة طعام مساكين أو عدل ذلك صياماً ليذوق و بال أمره قال مالك فالذى يصيد الصيد و هو حلال ثم يقتله و هو محرم بمنزلة الذى يبتاعه و هو محرم ثم يقتله و قد نهى الله عن قتله فعليه جزاؤه والأمر عندنا أن من أصاب الصيد و هو محرم حُكِمَ عليه قال يحيى قال مالك أحسن ما سمعت فى الذى يقتل الصيد فيُحكَمُ عليه فيه أن يُقَوّم الصيد الذى أصاب فيُنظَر كم ثمنه من الطعام فيُطعِم كل مسكين مُداً أو يَصوم مكان كل مُدٍ يوماً و يُنظَرَ كم عدةُ المساكين فإن كانوا عشرةً صام عشرة أيامٍ و إن كانوا عشرين مسكيناً صام عشرين يوما عددهم ما كانوا و إن كانوا أكثر من ستين مسكينا قال مالك سمعت أنه يُحكَم على من قتل الصيد فى الحرم و هو حلال بمثل ما يُحكَم به على المحرم الذى يقتل الصيد فى الحرم و هو محرم.
Tercemesi:
O (Yahya) bana, ona Mâlik, ona Hişâm b. Urve, ona babasının rivayet ettiğine göre, müminlerin annesi Âişe kendisine: Kız kardeşimin oğlu, hepsi topu topu on gecedir, eğer içinde bir rahatsızlık duyuyorsan, onu yeme – bununla av hayvanı etini kast ediyordu.-
Mâlik kendisi için bir av hayvanı avlanılıp, o av hayvanı kendisi için pişirilip, kendisi için avlanılmış olduğunu bilerek ondan yiyen kimsenin, o avın tamamının cezasını vereceğini söylemiştir.
Mâlik’e ihramlı olduğu halde meyte (leş yemeğe) mecbur kalan bir kişi, av hayvanını avlayıp ondan mı yesin yoksa leş mi yesin diye sorulması üzerine, şu cevabı vermiştir: Hayır, leş yesin çünkü şanı yüce ve mübarek Allah ihramlıya av hayvanını yemeye, onu yakalamaya hiçbir durumda ruhsat vermediği halde, zaruret halinde leşin yenileceğine ruhsat vermiştir.
Mâlik dedi ki: İhramlının bizzat öldürdüğü yahut kesilerek yenilen av hayvanını, ihramlı olmayana da ihramlı olana da yemek helal olmaz. Çünkü ister hata yoluyla, ister bilerek bu yapılmış olsun, o hayvan şeriata uygun kesilmemmiş olduğundan temiz değildir. Bu sebeple onu yemek helal olmaz. Ben bunu birden çok kişiden dinlemiş bulunuyorum. Av hayvanını öldürdükten sonra yiyen kimseye ise tıpkı onu öldürdüğü halde ondan yemeyen kimseye olduğu gibi sadece bir keffaret düşer.
Harem bölgesindeki av hayvanının durumu hakkında Mâlik dedi ki: Harem bölgesinde avlanılan yahut Harem bölgesi içerisinde üzerine köpek salınarak o av hayvanını Harem bölgesi dışında öldürmüş olsa dahi onu yemek helal olmaz. Bu işi yapanın da o avın cezasını ödemesi gerekir. Eğer köpeğini Harem bölgesi içerisinde av hayvanına salsa ve köpek o av hayvanını Harem bölgesi içerisinde avlayıncaya kadar peşinden gitse, bu av hayvanı yenilmez ama bundan dolayı köpeği salana bir ceza düşmez. Harem bölgesine yakın olduğu halde o köpeği avın üzerine salmış olması hali müstesnâ. Çünkü Harem bölgesine yakın yerde köpeğini ava salmışsa, ona o avın cezası icab eder.
Avlanmanın hükmü hakkında Mâlik dedi ki: Şanı yüce ve mübarek Allah: “Ey iman edenler, siz ihramda iken avı öldürmeyin. İçinizden kim onu bilerek öldürürse cezası: Sizden adalet sahibi iki kimsenin hükmü ile öldürdüğü hayvanın benzeri Kâbe’ye ulaştırılacak bir hayvan kurban etmektir. Yahut (o nispette) yoksullara yemek yedirmek şeklinde bir keffarettir. Yahut onun dengi oruç tutmaktır. Ta ki ettiğinin vebalini tatmış olsun” (Maide, 5/95) buyurmuştur.
Mâlik dedi ki: İhramsız olduğu halde av hayvanını avladıktan sonra ihramlı iken onu öldüren kimse, ihramlı iken onu satın alıp sonradan onu öldüren kimse ile aynı durumdadır. Hâlbuki yüce Allah (o durumda iken) av hayvanını öldürmeyi yasaklamıştır. Bu sebeple ona o av hayvanının cezası vacip olur. Bize göre durum şudur: İhramlı olarak av hayvanını öldüren bir kimse hakkında hüküm verilir.
Yahya dedi ki: Mâlik dedi ki: Av hayvanını öldürüp de bu hususta hakkında hüküm verilen kişi ile ilgili olarak işittiğim kanaatlerin en güzeli şudur: Avladığı av hayvanına kıymet biçilir ve onun aynı değerinde yiyecek buğday miktarı tespit edilir. Her bir yoksula bir mud yesin diye ikram edilir yahut da her bir mud yerine bir gün oruç tutar. Yoksulların sayısının kaç kişi olacağına bakılır. Eğer yiyecek bedeli on yoksula yetiyor ise, o da on gün oruç tutar. Bedel yirmi yoksula yetiyorsa, yirmi gün oruç tutar. Sayıları ne olursa olsun, isterse altmış yoksuldan fazlaya karşılık gelsin, hüküm budur.
Mâlik dedi ki: İşittiğime göre Harem bölgesi içerisinde, ihramsız olan bir kimsenin av hayvanını öldürmesi halinde, Harem bölgesi içerisinde ihramlı olarak av hayvanını öldüren ihramlı kişi hakkındaki hükmün aynısı ile hüküm verilir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İmam Mâlik, Muvatta', Hac 790, 1/127
Senetler:
()
Konular:
Hac, esnasında uyulacak kurallar
Hac, İhram, ihramlıyken yeyip içmek
Hac, ihrama girmek
Hac, ihramlı iken avlanma,
Hac, İhramlıya Yasak Olan Şeyler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
23365, N002785
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَرْبٍ قَالَ حَدَّثَنَا قَاسِمٌ - وَهُوَ ابْنُ يَزِيدَ - قَالَ حَدَّثَنَا أَفْلَحُ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ فَتَلْتُ قَلاَئِدَ بُدْنِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِيَدَىَّ ثُمَّ قَلَّدَهَا وَأَشْعَرَهَا وَوَجَّهَهَا إِلَى الْبَيْتِ وَبَعَثَ بِهَا وَأَقَامَ فَمَا حَرُمَ عَلَيْهِ شَىْءٌ كَانَ لَهُ حَلاَلاً .
Tercemesi:
Bana Ahmed b. Harb, ona Kasım - b. Yezid - ona Eflah (b. Sufeyrâ el-Ensarî), ona Kasım b. Muhammed ona da Aişe (bt. Ebu Bekir es-Sıddîk) şöyle rivayet etmiştir:
"Ben Rasulullah'ın (sav) (Mekke'ye gönderilecek olan) kurbanlık develerinin gerdanlıklarını ellerimle büktüm. Daha sonra O (sav) gerdanlıkları taktı, (kurbanlıkları) işaretledi ve yönünü Beytullah'a yöneltip gönderdi. Kendisi (ise Medine'de) bekledi ve O'na (sav) helal olan hiçbir şey (ihramlı olmadığı için) haram olmadı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 68, /2268
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Muhammed Kasım b. Muhammed et-Teymî (Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddîk)
3. Ebu Abdurrahman Eflah b. Sufeyrâ el-Ensarî (Eflah b. Humeyd b. Nâfi')
4. Ebu Yezid Kasım b. Yezid el-Cermî (Kasım b. Yezid)
5. Ahmed b. Harb et-Tai (Ahmed b. Harb b. Muhammed b. Ali b. Hayyan b. Mazin)
Konular:
Hac, ihrama girmek
Kurban, Hedy kurbanını işaretlemek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
42088, DM001848
Hadis:
أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ قَالَ أَخْبَرَنَا النَّضْرُ - هُوَ ابْنُ شُمَيْلٍ - أنبأنا أَشْعَثُ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ : أَنَّ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- أَحْرَمَ أَوْ أَهَلَّ فِى دُبُرِ الصَّلاَةِ.
Tercemesi:
Bize İshak, ona en-Nadr –ki o İbn Şumeyl’dir-, ona Eş‘as, ona el-Hasan, ona da Enes b. Mâlik’in rivayet ettiğine göre Nebi (sav) namazdan hemen sonra ihrama girdi ya da telbiye getirdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 12, 2/1140
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Hâni Eş'as b. Abdulmelik el-Humrani (Eş'as b. Abdulmelik)
4. Ebu Hasan Nadr b. Şümeyl el-Mazinî (Nadr b. Şümeyl b. Hareşe)
5. İshak b. Râhûye el-Mervezî (İshak b. İbrahim b. Mahled)
Konular:
Hac, Hz. Peygamber'in haccı
Hac, ihrama girmek
Hac, ihramlının telbiye ve tehlili
Öneri Formu
Hadis Id, No:
42494, DM001893
Hadis:
- أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَعِيدٍ الأَصْبَهَانِىُّ أنبأنا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَابِرٍ بِهَذَا.
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Saîd el-Asbahânî, ona Hâtim b. İsmail, ona Cafer, ona babası, ona Câbir bu lafız ile hadisi (böylece) rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 34, 2/1173
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Muhammed el-Bakır (Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali)
3. Ebu Abdullah Cafer es-Sâdık (Cafer b. Muhammed b. Ali b. Hüseyin b. Ali b. Ebu Talib)
4. Ebu İsmail Hatim b. İsmail el-Harisî (Hatim b. İsmail b. Muhammed)
5. Ebu Cafer Muhammed b. Said el-Esbehani (Muhammed b. Said b. Süleyman b. Abdullah)
Konular:
Hac, hayızlı/lohusa kadının
Hac, Hz. Peygamber'in haccı
Hac, ihrama girmek
Hac, ihramlının telbiye ve tehlili
Hac, Zu'l-Huleyfe'de konaklamak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
42097, DM001856
Hadis:
أَخْبَرَنَا سَهْلُ بْنُ حَمَّادٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ حَدَّثَنَا قَيْسُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ طَارِقٍ عَنْ أَبِى مُوسَى قَالَ : أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- حِينَ حَجَّ وَهُوَ مُنِيخٌ بِالْبَطْحَاءِ فَقَالَ لِى :« أَحَجَجْتَ؟ » قُلْتُ : نَعَمْ. قَالَ :« كَيْفَ أَهْلَلْتَ؟ ». قَالَ قُلْتُ : لَبَّيْكَ بِإِهْلاَلٍ كَإِهْلاَلِ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم-. قَالَ :« أَحْسَنْتَ ، اذْهَبْ فَطُفْ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ثُمَّ حِلَّ ». قَالَ : فَطُفْتُ بِالْبَيْتِ وَبِالصَّفَا وَالْمَرْوَةِ ، ثُمَّ أَتَيْتُ امْرَأَةً مِنْ نِسَاءِ بَنِى قَيْسٍ فَجَعَلَتْ تَفْلِى رَأْسِى ، فَجَعَلْتُ أُفْتِى النَّاسَ بِذَلِكَ ، فَقَالَ لِى رَجُلٌ : يَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ قَيْسٍ رُوَيْداً بَعْضَ فُتْيَاكَ ، فَإِنَّكَ لاَ تَدْرِى مَا أَحْدَثَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ فِى النُّسُكِ بَعْدَكَ. فَقُلْتُ : يَا أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ كُنَّا أَفْتَيْنَاهُ فُتْيَا فَلْيَتَّئِدْ ، فَإِنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَادِمٌ عَلَيْكُمْ فَبِهِ فَأْتَمُّوا. فَلَمَّا قَدِمَ أَتَيْتُهُ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لَهُ فَقَالَ : إِنْ نَأْخُذْ بِكِتَابِ اللَّهِ فَإِنَّ كِتَابَ اللَّهِ يَأْمُرُ بِالتَّمَامِ ، وَإِنْ نَأْخُذْ بِسُنَّةِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لَمْ يَحِلَّ حَتَّى بَلَغَ الْهَدْىُ مَحِلَّهُ.
Tercemesi:
Bize Sehl b. Hammâd, ona Şu‘be, ona Kays b. Müslim, ona Tarık, ona da Ebu Musa’nın şöyle dediğini rivayet etti: Hac ettiği zaman –el-Batha’da devesini çöktürmüş iken- Rasulullah’ın (sav) yanına gittim bana: “Hac ettin mi?” dedi. Ben: Evet dedim. O: “Nasıl niyet ettin” buyurdu. (Ebu Musa) dedi ki: Ben: Nebi’nin (sav) ihrama girdiği niyetin aynısını yaparak Lebbeyk dedim, dedi. Rasulullah (sav): “Güzel yapmışsın, haydi git Beyt’i tavaf et, Safa ile Merve arasında sa’y yap, sonra ihramdan çık!” buyurdu. (Ebu Musa) dedi ki: Ben de Beyt’i tavaf ettim, Safa ile Merve arasında sa’y yaptım. Sonra Kays oğullarından bir kadının yanına gittim, başımdan bitleri ayıklamaya başladı. Ben de insanlara bu hususta fetva vermeye koyuldum. Bir adam bana: Ey Abdullah b. Kays, bu fetvayı vermekte acele etme, çünkü sen müminlerin emirinin senden sonra hac ibadeti hakkında neler ortaya koyduğunu bilmiyorsun, dedi. Ben: Ey insanlar, her kime bir fetva verdiysek acele etmeyip beklesin. Çünkü müminlerin emiri yanınıza yakında gelecektir. Siz de ona (ne yaparsa) uyun, dedim. Müminlerin emiri gelince onun yanına gittim ve bu hususu ona söyleyince o şöyle dedi: Allah’ın Kitabının gereğini yerine getirelim, çünkü şüphesiz Allah’ın Kitabı (haccı da umreyi de) tamamlamayı emretmektedir. Ayrıca Rasulullah’ın (sav) sünnetinin gereğini de yerine getiriyoruz. Çünkü Rasulullah (sav) hediyelik kurbanlık yerine ulaşıncaya kadar ihramdan çıkmamıştı, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 18, 2/1145
Senetler:
1. Ebu Musa Abdullah b. Kays el-Eş'arî (Abdullah b. Kays b. Süleym)
2. Ebu Abdullah Tarık b. Şihâb el-Becelî (Tarık b. Şihâb b. Abduşems b. Seleme b. Hilâl b. Avf)
3. Ebu Amr Kays b. Müslim el-Cedelî (Kays b. Müslim)
4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
5. Ebu Attâb Sehl b. Hammad el-Ankazî (Sehl b. Hammad)
Konular:
Bilgi, Kur'an ve Sünnet bilgisi
Hac, Batha'da konaklama
Hac, Hz. Peygamber'in haccı
Hac, ihrama girmek
Hac, İhramdan çıkmak
Hac, ihramdan kurbanla çıkmak
Hac, ihramlının telbiye ve tehlili
Hac, Mina
Hac, Sa'y etmek
Hac, Safa ve Merve
Hac, sünnetleri
Hac, Tavaf, Kabe'yi tavaf etmek
Kurban
Niyet, Hac ve umreye niyet
Yargı, Allah'ın kitabına göre Hüküm vermek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
42613, HM003206
Hadis:
حَدَّثَنَا وَكِيعٌ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِي حَسَّانَ الْأَعْرَجِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَمَّا أَتَى ذَا الْحُلَيْفَةِ أَحْرَمَ بِالْحَجِّ وَأَشْعَرَ هَدْيَهُ فِي شِقِّ السَّنَامِ الْأَيْمَنِ وَأَمَاطَ عَنْهُ الدَّمَ وَقَلَّدَ نَعْلَيْنِ
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 3206, 1/864
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Hassan Müslim b. Abdullah el-Basrî (Müslim b. Abdullah)
3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
4. Hişam b. Ebu Abdullah ed-Destevâî (Hişam b. Senber)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
Konular:
Hac, Hz. Peygamber'in haccı
Hac, ihrama girmek
Hac, Zu'l-Huleyfe'de konaklamak
Kurban, Hedy kurbanını işaretlemek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
42408, HM003148
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا مَعْمَرٌ قَالَ أَخْبَرَنَا ابْنُ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ
وَقَّتَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِأَهْلِ الْمَدِينَةِ ذَا الْحُلَيْفَةِ وَلِأَهْلِ الشَّامِ الْجُحْفَةَ وَلِأَهْلِ نَجْدٍ قَرْنَ وَلِأَهْلِ الْيَمَنِ يَلَمْلَمَ قَالَ هُنَّ لَهُمْ وَلِمَنْ أَتَى عَلَيْهِنَّ مِمَّنْ سِوَاهُمْ مِمَّنْ أَرَادَ الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ ثُمَّ مِنْ حَيْثُ بَدَأَ حَتَّى بَلَغَ ذَلِكَ أَهْلُ مَكَّةَ
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 3148, 1/853
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)
3. Ebu Muhammed Abdullah b. Tavus el-Yemanî (Abdullah b. Tâvus b. Keysan)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. Gunder Muhammed b. Cafer el-Hüzelî (Muhammed b. Cafer el-Hüzeli)
Konular:
Hac, ihrama girmek
Hac, Mikat