حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ بْنُ عَبْدِ الْوَارِثِ حَدَّثَنِى أَبِى حَدَّثَتْنِى أُمُّ الْحَسَنِ - يَعْنِى جَدَّةَ أَبِى بَكْرٍ الْعَدَوِىِّ - عَنْ مُعَاذَةَ قَالَتْ: "سَأَلْتُ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - عَنِ الْحَائِضِ يُصِيبُ ثَوْبَهَا الدَّمُ . قَالَتْ: تَغْسِلُهُ فَإِنْ لَمْ يَذْهَبْ أَثَرُهُ فَلْتُغَيِّرْهُ بِشَىْءٍ مِنَ صُفْرَةٍ . قَالَتْ: وَلَقَدْ كُنْتُ أَحِيضُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ثَلاَثَ حِيَضٍ جَمِيعًا لاَ أَغْسِلُ لِى ثَوْبًا."

Bize Ahmed b. İbrahim, ona Abdussamed b. Abdülvâris, ona babası, ona Ümmü Hasan -yani Ebu Bekir el-Adevî'nin ninesi-, ona da Muaze şöyle demiştir: "Hz. Aişe'ye elbisesine hayız kanı bulaşan kişinin durumunu sordum. Hz. Aişe onu yıkasın. Eğer geçmezse onu Sufra (sarı) kokusu ile gidersin. Ben Hz. Peygamber'in yanında üç defa üst üste hayız olurdum da kan bulaşmayan elbisemi yıkamazdım."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 132, /92

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى - يَعْنِى ابْنَ سَعِيدٍ الْقَطَّانَ - عَنْ سُفْيَانَ حَدَّثَنِى ثَابِتٌ الْحَدَّادُ حَدَّثَنِى عَدِىُّ بْنُ دِينَارٍ قَالَ: سَمِعْتُ أُمَّ قَيْسٍ بِنْتَ مِحْصَنٍ تَقُولُ: سَأَلْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم عَنْ دَمِ الْحَيْضِ يَكُونُ فِى الثَّوْبِ قَالَ: "حُكِّيهِ بِضِلْعٍ وَاغْسِلِيهِ بِمَاءٍ وَسِدْرٍ."

Bize Müsedded, ona Yahya b. Said el-Kattan, ona Süfyan, ona Sabit el-Haddad, ona Adî b. Dinar, ona da Ümmü Kays bt. Mihsan şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'e elbisede olan hayız kanının hükmünü sordum. O, onu bir çubuk ile kazı, su ve sidr ile yıka dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 132, /93

حَدَّثَنَا النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ ابْنِ أَبِى نَجِيحٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: "قَدْ كَانَ يَكُونُ لإِحْدَانَا الدِّرْعُ فِيهِ تَحِيضُ وَفِيهِ تُصِيبُهَا الْجَنَابَةُ ثُمَّ تَرَى فِيهِ قَطْرَةً مِنْ دَمٍ فَتَقْصَعُهُ بِرِيقِهَا."

Bize Nüfeyl, ona Süfyan, ona İbn Ebu Necîh, ona Ata, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Bizim her birimizin (Hz. Peygamber'in hanımlarının) tek bir elbisesi vardı. O elbise üzerindeyken hayız ve cünüp olurdu. Sonra onda bir kan damlası gördüğünde onu tükürüğü ile ovalayıp temizlerdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 132, /94

حَدَّثَنَا عِيسَى بْنُ حَمَّادٍ الْمِصْرِىُّ أَخْبَرَنَا اللَّيْثُ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى حَبِيبٍ عَنْ سُوَيْدِ بْنِ قَيْسٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ حُدَيْجٍ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ أَبِى سُفْيَانَ "أَنَّهُ سَأَلَ أُخْتَهُ أُمَّ حَبِيبَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هَلْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُصَلِّى فِى الثَّوْبِ الَّذِى يُجَامِعُهَا فِيهِ فَقَالَتْ: نَعَمْ إِذَا لَمْ يَرَ فِيهِ أَذًى."

Bize İsa b. Hammad el-Mısrî, ona Leys, ona Yezid b. Ebu Habib, ona Süveyd b. Kays, ona da Muaviye b. Hudeyc, Muaviye b. Ebu Süfyan'dan şöyle rivayet etmiştir: "Muaviye, Hz. Peygamber'in hanımı olan kız kardeşi Ümmü Habibe'ye Rasulullah (sav) cima ederken üzerinde bulunan elbisesi ile namaz kılar mıydı? diye sordu. Ümmü Habibe, evet, O elbisede pislik görmediğinde kılardı, dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 133, /94

حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ عَنْ شُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هَمَّامِ بْنِ الْحَارِثِ "أَنَّهُ كَانَ عِنْدَ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - فَاحْتَلَمَ فَأَبْصَرَتْهُ جَارِيَةٌ لِعَائِشَةَ وَهُوَ يَغْسِلُ أَثَرَ الْجَنَابَةِ مِنْ ثَوْبِهِ أَوْ يَغْسِلُ ثَوْبَهُ فَأَخْبَرَتْ عَائِشَةَ فَقَالَتْ: لَقَدْ رَأَيْتُنِى وَأَنَا أَفْرُكُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ: رَوَاهُ الأَعْمَشُ كَمَا رَوَاهُ الْحَكَمُ.]

Bize Hafs b. Ömer, ona Şube, ona Hakem, ona İbrahim, ona da Hemmam b. Haris şöyle rivayet etti: "Hemmam, bir gün Hz. Aişe'nin yanında misafirken ihtilam olmuştu. Elbisesindeki meniyi yıkarken Hz. Aişe'nin cariyesi onu gördü ve bu durumu Hz. Aişe'ye anlattı. Hz. Aişe de şöyle dedi: Bir an kendimi sanki Hz. Peygamber'in elbisesini temizler gibi gördüm." [Ebu Davud şöyle dedi: Bu hadisi Ameş, Hakem'in rivayet ettiği gibi rivayet etmiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 136, /95

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ حَمَّادِ بْنِ أَبِى سُلَيْمَانَ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: "كُنْتُ أَفْرُكُ الْمَنِىَّ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَيُصَلِّى فِيهِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ: وَافَقَهُ مُغِيرَةُ وَأَبُو مَعْشَرٍ وَوَاصِلٌ.]

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad b. Seleme, ona Hammad b. Ebu Süleyman, ona İbrahim, ona Esved, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Ben Hz. Peygamber'in elbisesinden meniyi çitelerdim. Rasulullah da o elbiseyle namaz kılardı." [Ebu Davud şöyle demiştir: Hammad'a bu rivayetinde Muğira, Ebu Ma'şer ve Vasıl muvafakat ettiler.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 136, /95

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ أُمِّ قَيْسٍ بِنْتِ مِحْصَنٍ "أَنَّهَا أَتَتْ بِابْنٍ لَهَا صَغِيرٍ لَمْ يَأْكُلِ الطَّعَامَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَجْلَسَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حِجْرِهِ فَبَالَ عَلَى ثَوْبِهِ فَدَعَا بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ."

Bize Abdullah b. Mesleme el-Kanebî, ona Malik, ona İbn Şihab, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud, ona da Ümmü Kays bt. Mihsan şöyle demiştir: "Bir gün, henüz yemek yemeye başlamayan küçük oğlunu Rasulullah'a getirdim. Hz. Peygamber, çocuğu kucağına oturttu. Çocuk Rasulullah'ın elbisesine işedi. Hz. Peygamber su isteyerek idrarın üzerine serpti, onu iyice yıkamadı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 137, /95

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنِ ابْنِ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِى حَرْبِ بْنِ أَبِى الأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِىٍّ - رضى الله عنه - قَالَ: "يُغْسَلُ مِنْ بَوْلِ الْجَارِيَةِ وَيُنْضَحُ مِنْ بَوْلِ الْغُلاَمِ مَا لَمْ يَطْعَمْ."

Bize Müsedded, ona Yahya, ona İbn Ebu Arûbe, ona Katade, ona Ebu Harb b. Ebu Esved, ona babası, ona da Hz. Ali şöyle demiştir: "Kız çocuğun idrarı iyice yıkanır, erkek çocuğunun ise yemek yemediği müddetçe idrarına su serpilir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 137, /96

حَدَّثَنَا ابْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَبِى حَرْبِ بْنِ أَبِى الأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِىِّ بْنِ أَبِى طَالِبٍ - رضى الله عنه - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: فَذَكَرَ مَعْنَاهُ "وَلَمْ يَذْكُرْ مَا لَمْ يَطْعَ." [زَادَ قَالَ: قَتَادَةُ هَذَا مَا لَمْ يَطْعَمَا الطَّعَامَ فَإِذَا طَعِمَا غُسِلاَ جَمِيعًا .]

Bize İbn Müsenna, ona Muaz b. Hişam, ona babası, ona Katade, ona Ebu Harb b. Ebu Esved, ona babası, ona da Ali b. Ebu Talib, Hz. Peygamber şöyle buyurdu diyerek önceki hadisin manasını rivayet etmiştir. Ancak (Hişam), bu hadiste yemek yemedikçe ifadesini zikretmemiştir. [(Hişam şöyle demiştir): Katade şöyle demiştir: Bu durum yalnızca yemek yemedikleri müddetçe geçerlidir. Şayet yemek yerlerse ikisinin idrarı da yıkanır.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 137, /96

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ ح حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدِ بْنِ حِسَابٍ الْبَصْرِىُّ حَدَّثَنَا سُلَيْمٌ - يَعْنِى ابْنَ أَخْضَرَ الْمَعْنَى وَالإِخْبَارُ فِى حَدِيثِ سُلَيْمٍ - قَالاَ: حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ سَمِعْتُ سُلَيْمَانَ بْنَ يَسَارٍ يَقُولُ: سَمِعْتُ عَائِشَةَ تَقُولُ: "إِنَّهَا كَانَتْ تَغْسِلُ الْمَنِىَّ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَتْ: ثُمَّ أَرَى فِيهِ بُقْعَةً أَوْ بُقَعًا."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 136, /95