243 Kayıt Bulundu.
Bize Musa b. İsmail, ona Hammad (b. Seleme), ona İshak b. Abdullah, ona Said b. Yesar, ona da Ebu Hüreyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle dua ederdi: "Allah'ım! Fakirlikten, azlıktan, zilletten sana sığınırım. Zulmetmekten ve zulme uğramaktan da sana sığınırım."
Bize Amr b. Osman, ona Bakiyye (b. Velid), ona Zubare b. Abdullah b. Ebu Selîk, ona Düveyd b. Nafi, ona Ebu Sâlih es-Semmân, ona da Ebu Hureyre'nin dediğine göre Rasulullah (sav) şöyle dua ederdi: "Allah'ım! geçimsizlikten, iki yüzlülükten ve kötü ahlaktan sana sığınırım."
Bize Kuteybe b. Said, ona Leys, ona Said b. Ebu Said el-Makburî, ona kardeşi Abbad b. Ebu Said ona da Ebu Hureyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle dua ederdi: "Allah'ım, şu dört şeyden: Faydasız ilimden, ürpermeyen kalpten, doymayan nefisten, kabul görmeyen duadan sana sığınırım."
Bize Yusuf b. Hammad, ona Bişr b. Mansur, ona Asım, ona da Abdullah b. Sercis 'Rasulullah (sav) yolculuğa çıktığında şöyle dua ederdi' demiştir: "Allah'ım! Yolculuğun zorluğundan, dönüşün sıkıntısından, işler yolundayken bozulmasından (istikrarın bozulmasından), mazlumun bedduasından ve kötü bir manzarayla karşılaşmaktan Sana sığınırım."
Bize Abdullah b. Muammed b. Ebu Şeybe ve Ben de Abdullah'tan, ona Muhammed b. Fudayl, ona Ata b. Saib, ona Ebu Abdurrahman, ona da Abdullah'ın rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle dua ederdi: "Allah'ım, şeytanın çarpmasından (هَمْزِ), üflemesinden (وَنَفْثِ) ve üfürmesinden (نَفْخِ) sana sığınırım. Şeytanın çarpması (هَمْزِ) sara nöbeti, ölüm nöbeti, ruhsal sıkıntı; üflemesi (نَفْثِ) şiir (batıl söz); üfürmesi de (نَفْخِ) kibirdir."
Bize Muhammed b. Alâ, ona İbn İdris, ona İbn Aclân , ona el-Makburî ona da Ebu Hureyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle dua ederdi: "Allah'ım, açlıktan sana sığınırım, o gerçekten çok kötü bir yoldaştır. Hıyanetten de sana sığınırım, o gerçekten çok kötü bir sırdaştır."
Bize Muhammed b. Osman b. Ebu Safvân, ona Seleme b. Said b. Atiyye, ona Ma'mer (b. Râşid), ona Zührî, ona Urve (b. Zübeyr), ona da Âişe şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) borçtan ve günahtan Allah'a çokça sığınırdı. Bir gün 'Ey Allah'ın Resulü! Borçtan ne kadar da çok Allah'a sığınıyorsunuz!' dediğimde 'Borçlu kimse konuşurken yalan söyleyebilir, söz verdiğinde de sözünü yerine getirmeyebilir' buyurdu."
Bize İshak b. İbrahim, ona Bakiyye, ona Ebu Seleme Süleyman b. Süleym el-Hımsî, ona Zührî, ona Urve b. Zübeyir, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) devamlı, borçtan ve günahtan Allah'a çok sığınırdı. Bir gün kendisine 'Ey Allah'ın Rasulü! Borçtan ne kadar da çok Allah'a sığınıyorsunuz' denildi. Hz. Peygamber (sav) 'Çünkü kişi borçluysa konuşurken yalan söyleyebilir, söz verdiğinde sözünü yetine getirmeyebilir' buyurdu."
Bize İbrahim b. Yakub, ona Zeyd b. Hubab, ona Muaviye b. Salih, ona Şam'lı Ezher b. Said el-Harâzî şöyle demiştir: "Asım b. Humeyd, Hz. Aişe'ye 'Rasulullah (sav) gece ibadetine hangi dua ile başlardı' diye sordu, Aişe 'Bana hiç kimsenin daha önce sormadığı bir şeyi sordun' dedi ve şöyle cevap verdi: Rasulullah (sav), on kere 'Allahu ekber', on kere 'sübhanallah', on kere 'estağfirullah' der, 'Allah'ım! Beni bağışla, bana hidayet ver, bana rızık ver, bana afiyet ver' diye dua eder ve kıyamet gününde yerin darlığından Allah'a sığınırdı."
Bize Ebu Cevvab, ona Ammar b. Rüzeyk, ona Ata b. Saib, ona Ebu Abdurrahman, ona Abdullah b. Mesud rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) şeytanın çarpmasından (هَمْزِ), üflemesinden (وَنَفْثِ) ve üfürmesinden (نَفْخِ) Allah'a sığınırdı." Ravi (Matar) der ki: Şeytanın çarpması (هَمْزِ) sara nöbeti, ölüm nöbeti, ruhsal sıkıntı; üflemesi (نَفْثِ) şiir (batıl söz); üfürmesi de (نَفْخِ) kibirdir.