حدثنا عبد الرحيم عن يحيى بن سعيد عن القاسم قال كنت عند بن عباس فجاءته امرأة فقالت إني نذرت أن انحر ابني فقال بن عباس لا تنحري ابنك وكفري عن يمينك فقال فقال رجل عند بن عباس إنه لا وفاء لنذر في معصية فقال بن عباس أليس قد قال الله في الظهار {وإنهم ليقولون منكرا من القول وزورا} قال فيه من الكفارة ما سمعت

• İbn Ebî Şeybe Musannef-i İbn Ebû Şeybe Eymân ve'n-Nuzûr 12654, 7/605

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ "أَنَّ جَمِيلَةَ كَانَتْ تَحْتَ أَوْسِ بْنِ الصَّامِتِ وَكَانَ رَجُلاً بِهِ لَمَمٌ فَكَانَ إِذَا اشْتَدَّ لَمَمُهُ ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَعَالَى فِيهِ كَفَّارَةَ الظِّهَارِ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona da Hişam b. Urve şöyle nakletmiştir: "Cemile (Huveyle bt. Mâlik) isimli kadın, Evs b. Samit'in nikahı altında bulunmaktaydı. Evs, kadınlara aşırı ilgi duyan bir adamdı. Bu ilgisi artınca eşine zıhâr yaptı. Bunun üzerine Allah Teâlâ zıhâr kefaretini inzâl buyurdu."

Açıklama: (لمم) Lemem kelimesi genellikle delilik ve cinnet olarak tercüme edilmiş ve Evs'in bu cinnet halinde zıhar yaptığı söylenmiştir. Ancak Hattâbî bu ifadeyi sözlük manasında da ifade edilen kadınlara aşırı ilgi olarak yorumlamıştır. Zira cinnet hali olsaydı kefaretin gerekmeyeceğini ifade etmiştir. (Hattâbî, Meâlimü's-sünen, III, 254) Bu anlamda Evs'in zıhar yapma sebebinin kendisine zarar veren bu ilgisini azaltmaya yönelik olduğu anlaşılmaktadır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /515

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا أَبَانُ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ أَبِى سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَالَ "يَعْنِى بِالْعَرَقِ زَنْبِيلاً يَأْخُذُ خَمْسَةَ عَشَرَ صَاعًا."

Bize Musa b. İsmail, ona Ebân, ona Yahya, ona Ebu Seleme b. Abdurrahman şöyle dedi: "Bir arak, on beş sa' alan bir zenbildir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /515

حَدَّثَنَا الزَّعْفَرَانِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَبَانَ عَنْ عِكْرِمَةَ "أَنَّ رَجُلاً ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ فَرَأَى بَرِيقَ سَاقِهَا فِى الْقَمَرِ فَوَقَعَ عَلَيْهَا فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَهُ أَنْ يُكَفِّرَ."

Bize ez-Za'ferânî, ona Süfyan b. Uyeyne, ona el-Hakem b. Ebân, ona da İkrime'nin haber verdiğine göre; "bir adam karısına zıhar yapmıştı. Kısa bir süre sonra ay ışığında onun baldırının pırıltısını görünce (dayanamayıp) onunla ilişkide bulunmuştu. Bunun üzerine Peygamber'e (sav) gelmiş, Rasulullah da (sav) kefaret ödemesini emretmişti."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516

حَدَّثَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ حَدَّثَنَا الْحَكَمُ بْنُ أَبَانَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَهُ "(ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ فَرَأَى بَرِيقَ سَاقِهَا فِى الْقَمَرِ فَوَقَعَ عَلَيْهَا فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَهُ أَنْ يُكَفِّر) وَلَمْ يَذْكُرِ السَّاقَ ."

Bize Ziyad b. Eyyüb, ona İsmail, ona el-Hakem b. Ebân, ona İkrime, ona da İbn Abbas (ra) Hz. Peygamber'den aynı hadisi rivayet etmiştir: "(Bir adam karısına zıhâr yaptı, sonra ay ışığında baldırının parladığını gördü, dayanamadı ve onunla ilişkide bulundu. Sonra Hz. Peygamber'e geldi, durumu anlattı, Rasulullah (sav) da ona kefaret vermesini emretti.) Ancak bu rivayette ravi, baldır kelimesini zikretmedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516

حَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ أَنَّ عَبْدَ الْعَزِيزِ بْنَ الْمُخْتَارِ حَدَّثَهُمْ حَدَّثَنَا خَالِدٌ حَدَّثَنِى مُحَدِّثٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِنَحْوِ حَدِيثِ سُفْيَانَ "(ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ فَرَأَى بَرِيقَ سَاقِهَا فِى الْقَمَرِ فَوَقَعَ عَلَيْهَا فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَهُ أَنْ يُكَفِّرَ.)

Bize Ebu Kamil, ona Abdulaziz b. Muhtar, ona Halid, ona Muhaddis, ona da İkrime Hz. Peygamber'den daha önce geçen Süfyan hadisinin benzerini rivayet etti. "(Bir adam karısına zıhâr yaptı, sonra ay ışığında karısının baldırının parlaklığını gördü, dayanamadı ve onunla ilişkide bulundu. Sonra Hz. Peygamber'e gitti, Rasulullah (sav) kefaret ödemesini emretti.)"

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516

قَالَ أَبُو دَاوُدَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ عِيسَى يُحَدِّثُ بِهِ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ قَالَ "سَمِعْتُ الْحَكَمَ بْنَ أَبَانَ يُحَدِّثُ بِهَذَا الْحَدِيثِ وَلَمْ يَذْكُرِ ابْنَ عَبَّاسٍ قَالَ عَنْ عِكْرِمَةَ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ كَتَبَ إِلَىَّ الْحُسَيْنُ بْنُ حُرَيْثٍ قَالَ أَخْبَرَنَا الْفَضْلُ بْنُ مُوسَى عَنْ مَعْمَرٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ أَبَانَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ بِمَعْنَاهُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم.]

Ebû Davud dedi ki: bana Muhammed b. İsa'yı bu hadisi rivayet ederken bizzat işittim. "Diyordu ki: Bize el-Mu'temir, ben, el-Hakem b. Eban'ı bu hadisi naklederken işittim dedi ancak İbn Abbas'ı zikretmedi, sadece İkrinme'den, demekle yetindi." [Ebû Davud dedi ki: Bana el-Hüseyin b. Hureys yazarak şunları söyledi: Bize el-Fadl b. Musa, ona Ma'mer, ona el-Hakem b. Ebân, ona İkrime'nin haber verdiğine göre; İbn Abbas (ra) Hz. Peygamber'den (sav) önceki hadisi aynı manada rivayet etti.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516

قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجَادِلُكَ فِي زَوْجِهَا وَتَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ يَسْمَعُ تَحَاوُرَكُمَا إِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ بَصِيرٌ

Kocası hakkında seninle tartışan ve Allah'a şikâyette bulunan kadının sözünü Allah işitmiştir. Allah, sizin konuşmanızı işitir. Çünkü Allah işitendir, bilendir.

• Kur'an Kur'an-ı Kerim Mücâdele 58/1, /

حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْفَضْلِ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ مِثْلَهُ.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ الطَّالْقَانِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ حَدَّثَنَا الْحَكَمُ بْنُ أَبَانَ عَنْ عِكْرِمَةَ أَنَّ رَجُلاً ظَاهَرَ مِنَ امْرَأَتِهِ ثُمَّ وَاقَعَهَا قَبْلَ أَنْ يُكَفِّرَ فَأَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَأَخْبَرَهُ فَقَالَ "مَا حَمَلَكَ عَلَى مَا صَنَعْتَ." قَالَ رَأَيْتُ بَيَاضَ سَاقَيْهَا فِى الْقَمَرِ . قَالَ فَاعْتَزِلْهَا حَتَّى تُكَفِّرَ عَنْكَ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 17, /516