Giriş

Bize Amr b. Muhammed en-Nakıd, ona Ebu Ahmed ez-Zübeyrî, ona İsrail, ona İbrahim b. Abdulala, ona ninesi, ona babası Süveyd b. Hanzala (ra) şöyle rivayet etmiştir. Rasulullah'ı (sav) görmek için yola çıkmıştık. Yanımızda Vâil b. Hucr da vardı. Bir düşmanı onu yakaladı. Oradaki insanlar (onu kurtarmak için onun yakını olduklarına dair) yemin etmekten çekindiler ancak ben o benim kardeşimdir diye yemin ettim. (Bunun üzerine) Düşmanı onu saldı. (Daha sonra) Rasulullah'ın (sav) huzuruna geldik. O'na topluluktakilerin yemin etmekten kaçındıklarını ancak (Vâil'in) kardeşim olduğunu söyleyerek benim yemin ettiğimi haber verdim. Hz. Peygamber (sav) (yaptığımı tasvip ederek) "doğru söylemişsin. Müslüman müslümanın kardeşidir" buyurdu.


    Öneri Formu
20986 D003256 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 7


Açıklama: Yemin-i lağv; konuşma sırasında yemin kastı olmadan ayrıca yanlışlıkla veya doğru olduğu sanılarak yapılan yemindir.

    Öneri Formu
20981 D003254 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 6


    Öneri Formu
13113 D002191 Ebu Davud, Talak, 7


    Öneri Formu
20959 D003248 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 4


    Öneri Formu
20969 D003251 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 4


    Öneri Formu
20976 D003253 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 5


    Öneri Formu
21032 D003267 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 10


    Öneri Formu
87224 MA16135 Musannef-i Abdurrezzak, VIII, 521


    Öneri Formu
20955 D003247 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 3


    Öneri Formu
21039 D003268 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 10