Giriş

Bize Muhammed b. Beşşâr, ona Muhammed b. Halid b. Asme, ona Musa b. Yakub ez-Zem'î, ona Haşim, ona Abdullah b. Vehb b. Zem'a, ona da Ümmü Seleme şöyle demiştir: Rasulullah (sav) Mekke'nin fethedildiği sene (kızı) Fatıma'yı çağırdı ve ona gizlice bir şeyler söyledi. Bunun üzerine Fatıma ağladı. Sonra bir şeyler daha söyledi, bu sefer Fatıma güldü. Rasulullah (sav) vefat edince Fatıma'ya bu ağlamasının ve gülmesinin sebebini sorduğumda bana şöyle cevap verdi: 'Rasulullah (sav) vefat edeceğini bana bildirdi. (Bunun üzerine) Ağladım, daha sonra bana benim İmran'ın kızı Meryem'den sonra Cennet kadınlarının efendisi olduğumu bildirdi. Bunun üzerinde ben de gülmüştüm.' Tirmizî dedi ki: Bu hadis bu şekliyle hasen garibtir.


    Öneri Formu
24099 T003893 Tirmizi, Menâkıb, 63

"Şüphesiz Allah, Meryem oğlu Mesîh'dir" diyenler andolsun ki kâfir olmuşlardır. De ki: Öyleyse Allah, Meryem oğlu Mesîh'i, anasını ve yeryüzündekilerin hepsini imha etmek isterse Allah'a kim bir şey yapabilecektir (O'na kim bir şeyle engel olabilecektir)! Göklerde, yerde ve ikisi arasında ne varsa hepsinin mülkiyeti Allah'a aittir. O dilediğini yaratır ve Allah her şeye tam manasıyle kadirdir.


    Öneri Formu
53548 KK5/17 Mâide, 5, 17


Açıklama: İsnadı Şeyhân'ın şartlarına göre sahihtir.

    Öneri Formu
36367 HM001109 İbn Hanbel, I, 133


    Öneri Formu
55358 KK19/19 Meryem, 19, 19


    Öneri Formu
55359 KK19/20 Meryem, 19, 20


    Öneri Formu
70433 HM021552 İbn Hanbel, V, 135


    Öneri Formu
55360 KK19/21 Meryem, 19, 21


    Öneri Formu
149124 BS012270 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, VI, 329


    Öneri Formu


    Öneri Formu
282688 M006134-2 Müslim, Fadâil, 146