حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ امْرَأَةً كَانَتْ تُهَرَاقُ الدِّمَاءَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَاسْتَفْتَتْ لَهَا أُمُّ سَلَمَةَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ "لِتَنْظُرْ عِدَّةَ اللَّيَالِى وَالأَيَّامِ الَّتِى كَانَتْ تَحِيضُهُنَّ مِنَ الشَّهْرِ قَبْلَ أَنْ يُصِيبَهَا الَّذِى أَصَابَهَا فَلْتَتْرُكِ الصَّلاَةَ قَدْرَ ذَلِكَ مِنَ الشَّهْرِ فَإِذَا خَلَّفَتْ ذَلِكَ فَلْتَغْتَسِلْ ثُمَّ لْتَسْتَثْفِرْ بِثَوْبٍ ثُمَّ لْتُصَلِّ فِيهِ."

Bize Abdullah b. Mesleme, ona Malik, ona Nafi', ona Süleyman b. Yesar, ona da Hz. Peygamber'in hanımı Ümmü Seleme şöyle demiştir: Rasulullah (sav) zamanında, kendisinden devamlı kan gelen bir kadın vardı. Ümmü Seleme, onun için Hz. Peygamber'den fetva istedi. Rasulullah, "kendisinde bu durum vuku bulmadan önceki ayda hayız olduğu gece ve gündüzlerin sayısını hesap edip o aydan bu kadar namazını terk etsin. Bu günler geçtikten sonra yıkansın ve avret yerine bir bez bağlayıp namazını kılsın," buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 108, /69

حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ وَغَيْرُهُ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَقِيلٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ عَمِّهِ عِمْرَانَ بْنِ طَلْحَةَ عَنْ أُمِّهِ حَمْنَةَ بِنْتِ جَحْشٍ قَالَتْ: كُنْتُ أُسْتَحَاضُ حَيْضَةً كَثِيرَةً شَدِيدَةً فَأَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَسْتَفْتِيهِ وَأُخْبِرُهُ فَوَجَدْتُهُ فِى بَيْتِ أُخْتِى زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ حَيْضَةً كَثِيرَةً شَدِيدَةً فَمَا تَرَى فِيهَا قَدْ مَنَعَتْنِى الصَّلاَةَ وَالصَّوْمَ فَقَالَ "أَنْعَتُ لَكِ الْكُرْسُفَ فَإِنَّهُ يُذْهِبُ الدَّمَ." قَالَتْ هُوَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ . قَالَ "فَاتَّخِذِى ثَوْبًا." فَقَالَتْ هُوَ أَكْثَرُ مِنْ ذَلِكَ إِنَّمَا أَثُجُّ ثَجًّا . قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "سَآمُرُكِ بِأَمْرَيْنِ أَيَّهُمَا فَعَلْتِ أَجْزَأَ عَنْكِ مِنَ الآخَرِ وَإِنْ قَوِيتِ عَلَيْهِمَا فَأَنْتِ أَعْلَمُ." فَقَالَ لَهَا : "إِنَّمَا هَذِهِ رَكْضَةٌ من رَكَضَاتِ الشَّيْطَانِ فَتَحَيَّضِى سِتَّةَ أَيَّامٍ أَوْ سَبْعَةَ أَيَّامٍ فِى عِلْمِ اللَّهِ ثُمَّ اغْتَسِلِى حَتَّى إِذَا رَأَيْتِ أَنَّكِ قَدْ طَهُرْتِ وَاسْتَنْقَأْتِ فَصَلِّى ثَلاَثًا وَعِشْرِينَ لَيْلَةً أَوْ أَرْبَعًا وَعِشْرِينَ لَيْلَةً وَأَيَّامَهَا وَصُومِى فَإِنَّ ذَلِكَ يُجْزِئُكِ وَكَذَلِكَ فَافْعَلِى فِى كُلِّ شَهْرٍ كَمَا تَحِيضُ النِّسَاءُ وَكَمَا يَطْهُرْنَ مِيقَاتَ حَيْضِهِنَّ وَطُهْرِهِنَّ وَإِنْ قَوِيتِ عَلَى أَنْ تُؤَخِّرِى الظُّهْرَ وَتُعَجِّلِى الْعَصْرَ فَتَغْتَسِلِينَ وَتَجْمَعِينَ بَيْنَ الصَّلاَتَيْنِ الظُّهْرِ وَالْعَصْرِ وَتُؤَخِّرِينَ الْمَغْرِبَ وَتُعَجِّلِينَ الْعِشَاءَ ثُمَّ تَغْتَسِلِينَ وَتَجْمَعِينَ بَيْنَ الصَّلاَتَيْنِ فَافْعَلِى وَتَغْتَسِلِينَ مَعَ الْفَجْرِ فَافْعَلِى وَصُومِى إِنْ قَدَرْتِ عَلَى ذَلِكَ." قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "وَهَذَا أَعْجَبُ الأَمْرَيْنِ إِلَىَّ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ عَمْرُو بْنُ ثَابِتٍ عَنِ ابْنِ عَقِيلٍ قَالَ فَقَالَتْ حَمْنَةُ فَقُلْتُ هَذَا أَعْجَبُ الأَمْرَيْنِ إِلَىَّ . لَمْ يَجْعَلْهُ مِنْ قَوْلِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم جَعَلَهُ كَلاَمَ حَمْنَةَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَعَمْرُو بْنُ ثَابِتٍ رَافِضِىٌّ رَجُلُ سَوْءٍ وَلَكِنَّهُ كَانَ صَدُوقًا فِى الْحَدِيثِ وَثَابِتُ بْنُ الْمِقْدَامِ رَجُلٌ ثِقَةٌ وَذَكَرَهُ عَنْ يَحْيَى بْنِ مَعِينٍ . قَالَ أَبُو دَاوُدَ سَمِعْتُ أَحْمَدَ يَقُولُ حَدِيثُ ابْنِ عَقِيلٍ فِى نَفْسِى مِنْهُ شَىْءٌ.]

Bize Züheyr b. Harb ve başkası, onlara Abdülmelik b. Amr, ona Züheyr b. Muhammed, ona Abdullah b. Muhammed b. Akîl, ona İbrahim b. Muhammed b. Talha, ona amcası İmran b. Talha, ona da annesi Hamne bt. Cahş şöyle demiştir: Ben, çok fazla ve sıkıntılı hayız görürdüm. Durumu haber verip fetva almak üzere Rasulullah'a gittim. Onu, kız kardeşim Zeyneb bt. Cahş'ın evinde buldum ve Ya Rasulullah! Ben fazla ve sıkıntılı hayız görüyorum. Bu durumda ne yapayım? Bu, beni namazdan ve oruçtan alıkoydu, diye şikayette bulundum. Rasulullah (sav) "Sana pamuğu tavsiye ederim. Çünkü o kanı giderir," buyurdu. Ben, o kan bundan (pamuğun mani olacağından) daha çoktur, dedim. Hz. Peygamber, "Bez kullan," dedi. Kan bundan da fazla geliyor, dedim. Bunun üzerine Rasulullah, şöyle dedi: "İki hüküm söyleyeyim. Hangisini yaparsan senin için yeterli olur. İkisine de gücün yeterse, orasını da sen bilirsin. Şunu bil ki, (kanın gelmesi) ancak şeytanın darbelerinden biridir. Allah'ın sana bildirdiği üzere altı veya yedi gün kendini hayızlı say, sonra da yıkan. Temizlendiğine kanaat getirdiğinde yirmi üç veya yirmi dört gün namaz kıl ve oruç tut. Çünkü bu (takdir edilen müddet) sana yeter. Kadınlar nasıl hayız vaktinde hayız oluyorlar, temizlik günlerinde de temizleniyorlarsa sen de her ay öyle yap. Eğer öğleyi geciktirip ikindiyi öne almaya ve yıkanıp bu iki namazı bir arada kılmaya, akşamı geciktirip yatsıyı öne almaya, sonra da yıkanıp iki namazı birleştirmeye gücün yeterse öyle yap. Sabah namazında yıkanabilirsen yıkan (namaz kıl) ve gücün yeterse oruç tut." Rasulullah "Bu iki işten bana daha sevimli olanı budur. (iki namazı birleştirerek ikisi için bir gusuletmek)," buyurdu. [Ebu Davud şöyle dedi: Bu hadisi Amr b. Sabit, İbn Akîl'den rivayet etmiştir. İbn Akîl, Hamne'nin, 'Dedim ki bu bana iki işin daha sevimli olanıdır.' dediğini söylemiş, bu sözün Rasulullah'a değil de Hanme'ye ait olduğunu belirtmiştir.] [Ebu Davud , Yahya b. Main'e dayandırarak Amr b. Sabit'in Rafızî ve kötü bir insan olduğunu, fakat hadiste sadık birisi olduğunu söylemiştir. Sabit b. Mikdam'ın ise güvenilir birisi olduğunu belirtmiştir.] [Ebu Davud şöyle demiştir: Ahmed b. Hambel'in İbn Akîl'in hadisi hakkında içimde bir şüphe var dediğini işittim.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 110, /73

حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَقِيلٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ الْمُرَادِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ وَعَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ بِنْتَ جَحْشٍ خَتَنَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَتَحْتَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَوْفٍ اسْتُحِيضَتْ سَبْعَ سِنِينَ فَاسْتَفْتَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى ذَلِكَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِنَّ هَذِهِ لَيْسَتْ بِالْحَيْضَةِ وَلَكِنْ هَذَا عِرْقٌ فَاغْتَسِلِى وَصَلِّى." [قَالَتْ عَائِشَةُ فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ فِى مِرْكَنٍ فِى حُجْرَةِ أُخْتِهَا زَيْنَبَ بِنْتِ جَحْشٍ حَتَّى تَعْلُوَ حُمْرَةُ الدَّمِ الْمَاءَ.]

Bize İbn Ebu Akîl ve Muhammed b. Seleme el-Muradî, onlara İbn Vehb, ona Amr b. Haris, ona İbn Şihab, ona Urve b. Zübeyr ve Amre bt. Abdurrahman, onlara da Hz. Aişe şöyle dedi: Rasulullah'ın baldızı, Abdurrahman b. Avf'ın hanımı Ümmü Habibe bt. Cahş, yedi sene boyunca istihaza oldu ve bu durumla alakalı Rasulullah'tan fetva istedi. Rasulullah, "bu hayız değil, bir damar kanıdır. Yıkan ve namazını kıl," buyurdu. Hz. Aişe şöyle dedi: O, kız kardeşi Zeyneb bt. Cahş'ın hücresinde bir leğende yıkanırdı. Kanın kırmızılığı suyun yüzüne çıkardı.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 111, /74

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْمُنْذِرِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِى بَكْرٍ قَالَتْ: سَمِعْتُ امْرَأَةً تَسْأَلُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَيْفَ تَصْنَعُ إِحْدَانَا بِثَوْبِهَا إِذَا رَأَتِ الطُّهْرَ أَتُصَلِّى فِيهِ قَالَ: "تَنْظُرُ فَإِنْ رَأَتْ فِيهِ دَمًا فَلْتَقْرُصْهُ بِشَىْءٍ مِنْ مَاءٍ وَلْتَنْضَحْ مَا لَمْ تَرَ وَلْتُصَلِّى فِيه."

Bize Abdullah b. Muhammed en-Nüfeylî, ona Muhammed b. Seleme, ona Muhammed b. İshak, ona Fatıma bt. Münzir, ona da Esma bt. Ebu Bekir şöyle demiştir: Bir kadının Hz. Peygamber'e bizden birisi hayızdan temizlendikten sonra elbisesini ne yapsın? Onunla namaz kılabilir mi? diye sorduğunu duydum. Hz. Peygamber, "Elbisesini kontrol etsin. Eğer onda kan görürse elbisesini bir miktar su ile çitileyip yıkasın. Bu işlemi kan gidinceye kadar yapsın. Sonra da elbisesi ile namaz kılsın" dedi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 132, /93

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ مُحَمَّدٍ - يَعْنِى ابْنَ عَمْرٍو - حَدَّثَنِى ابْنُ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ أَبِى حُبَيْشٍ أَنَّهَا كَانَتْ تُسْتَحَاضُ فَقَالَ لَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "إِذَا كَانَ دَمُ الْحَيْضِ فَإِنَّهُ دَمٌ أَسْوَدُ يُعْرَفُ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَأَمْسِكِى عَنِ الصَّلاَةِ فَإِذَا كَانَ الآخَرُ فَتَوَضَّئِى وَصَلِّى." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ قَالَ ابْنُ الْمُثَنَّى وَحَدَّثَنَا بِهِ ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ حِفْظًا فَقَالَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرُوِىَ عَنِ الْعَلاَءِ بْنِ الْمُسَيَّبِ وَشُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ قَالَ الْعَلاَءُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَوْقَفَهُ شُعْبَةُ عَلَى أَبِى جَعْفَرٍ "تَوَضَّأُ لِكُلِّ صَلاَةٍ."]

Bize Muhammed b. Müsenna, ona İbn Ebu Adî, ona Muhammed b. Amr-, ona İbn Şihab, ona Urve b. Zübeyr, ona da Fatıma bt. Ebu Hubeyş'in bildirdiğine göre Fatıma şöyle nakletmiştir: Ben istihaze olurdum. Rasulullah (sav) bana buyurdu ki; "hayız kanı siyah olur, hayız kanı olduğunu anlarsın. Böyle olunca namazı terk et. Başka renkte kan geliyorsa abdest al ve namazını kıl" buyurdu. [Ebû Davud şöyle dedi: İbn Müsenna, bize İbn Ebu Adî ezberinden rivayetle dedi ki: Urve, Hz. Aişe'den Fatıma... diye rivayet etti.] [Bu hadis ayrıca, Alâ b. Müseyyeb ve Şube tarafından, Hakem'den, o Ebu Cafer'den olacak şekilde rivayet edilmiştir. Alâ doğrudan Rasulullah'tan (sav), Şube ise Ebu Cafer'den "her namaz için abdest alır," diyerek mevkuf olarak nakletmiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 117, /79

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ مُحَمَّدٍ - يَعْنِى ابْنَ عَمْرٍو - حَدَّثَنِى ابْنُ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ أَبِى حُبَيْشٍ أَنَّهَا كَانَتْ تُسْتَحَاضُ فَقَالَ لَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "إِذَا كَانَ دَمُ الْحَيْضِ فَإِنَّهُ دَمٌ أَسْوَدُ يُعْرَفُ فَإِذَا كَانَ ذَلِكَ فَأَمْسِكِى عَنِ الصَّلاَةِ فَإِذَا كَانَ الآخَرُ فَتَوَضَّئِى وَصَلِّى." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ قَالَ ابْنُ الْمُثَنَّى وَحَدَّثَنَا بِهِ ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ حِفْظًا فَقَالَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرُوِىَ عَنِ الْعَلاَءِ بْنِ الْمُسَيَّبِ وَشُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ قَالَ الْعَلاَءُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَوْقَفَهُ شُعْبَةُ عَلَى أَبِى جَعْفَرٍ "تَوَضَّأُ لِكُلِّ صَلاَةٍ."]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 117, /79