أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُطِيعٍ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ أنبأنا سَيَّارٌ عَنِ الشَّعْبِىِّ قَالَ حَدَّثَنَا جَابِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ : كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فِى سَفَرٍ فَلَمَّا قَفَلْنَا تَعَجَّلْتُ ، فَلَحِقَنِى رَاكِبٌ - قَالَ - فَالْتَفَتُّ فَإِذَا أَنَا بِرَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ لِى :« مَا أَعْجَلَكَ يَا جَابِرُ؟ ». قَالَ : إِنِّى حَدِيثُ عَهْدٍ بِعُرْسٍ. قَالَ :« أَفَبِكْراً تَزَوَّجْتَهَا أَمْ ثَيِّباً؟ ». قَالَ قُلْتُ : بَلْ ثَيِّباً. قَالَ :« فَهَلاَّ بِكْراً تُلاَعِبُهَا وَتُلاَعِبُكَ ». قَالَ ثُمَّ قَالَ لِى :« إِذَا قَدِمْتَ فَالْكَيْسَ الْكَيْسَ ». قَالَ : فَلَمَّا قَدِمْنَا ذَهَبْنَا نَدْخُلُ قَالَ :« أَمْهِلُوا حَتَّى نَدْخُلَ لَيْلاً ». أَىْ عِشَاءً :« لِكَىْ تَمْتَشِطَ الشَّعِثَةُ وَتَسْتَحِدَّ الْمُغِيبَةُ ».

Bize Abdullah b. Muti, ona Hüşeym, ona Seyyar, ona Şa'bi, ona Cabir b. Abdullah şöyle demiştir: Biz Rasulullah (sav) ile bir yolculukta beraberdik. Dönüş yolunda ben acele ettim. Derken bir süvari bana kavuştu. Dönüp baktım, bir de gördüm ki, Rasulullah (sav) karşımda. Bana "Seni acele ettiren nedir, ya Cabir?" buyurdu. “Ya Rasulullah, ben yeni evliyim” dedim. "Bakire ile mi evlendin, dul ile mi?" diye sordu. “Dul aldım” dedim. "Bakire alsaydın ya! Sen onunla, o seninle oynaşırdınız" buyurdu. Sonra Hz. Peygamber bana "Medine'ye vardığın zaman eşinle ilişkiye girmeye bak, eşinle ilişkiye girmeye" dedi. Medine'ye geldiğimizde şehre girmeye hazırlandık. Rasulullah (sav) "acele etmeyin, şehre geceleyin yâni yatsı zamanı girelim ki, (eşlerinizden) saçları dağınık olan taransın, kasıklarını tıraş edecek olan etsin" buyurdu

• Dârimî Sünen-i Dârimî Nikah 32, 3/1422

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ جَابِرِ بْنِ صُبْحٍ سَمِعْتُ خِلاَسًا الْهَجَرِىَّ قَالَ سَمِعْتُ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - تَقُولُ: "كُنْتُ أَنَا وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَبِيتُ فِى الشِّعَارِ الْوَاحِدِ وَأَنَا حَائِضٌ طَامِثٌ فَإِنْ أَصَابَهُ مِنِّى شَىْءٌ غَسَلَ مَكَانَهُ وَلَمْ يَعْدُهُ ثُمَّ صَلَّى فِيهِ وَإِنْ أَصَابَ - تَعْنِى ثَوْبَهُ - مِنْهُ شَىْءٌ غَسَلَ مَكَانَهُ وَلَمْ يَعْدُهُ ثُمَّ صَلَّى فِيهِ."

Bize Müsedded, ona Yahya, ona Cabir b. Subh, ona Hilas el-Heceri, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Biz, Rasulullah'la (sav) beraber, ben hayızlıyken, hem de hayzın ilk günlerinde, aynı örtünün altında yatardık. Eğer Rasulullah'a benden bir şey (kan) bulaşırsa, kenarına taşırmadan sadece bulaştığı yeri yıkar, sonra da namaz kılardı. Yok eğer ona -elbisesini kastediyor- kandan bir şey bulaşırsa, sadece bulaştığı yeri yıkar sonra da o elbise ile namaz kılardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /68

حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الْجَبَّارِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ - يَعْنِى ابْنَ مُحَمَّدٍ - عَنْ أَبِى الْيَمَانِ عَنْ أُمِّ ذَرَّةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا قَالَتْ : " كُنْتُ إِذَا حِضْتُ نَزَلْتُ عَنِ الْمِثَالِ عَلَى الْحَصِيرِ فَلَمْ نَقْرُبْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ نَدْنُ مِنْهُ حَتَّى نَطْهُرَ."

Bize Said b. Abdülcebbar, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Ebu'l-Yeman, ona Ümmü Zerre, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Ben hayızlı olduğum zaman, yataktan bir hasırın üzerine iner ve temizleninceye kadar Rasulullah'a (sav) yaklaşmazdık."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /68

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم: "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا أَرَادَ مِنَ الْحَائِضِ شَيْئًا أَلْقَى عَلَى فَرْجِهَا ثَوْبًا."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Eyyüb, ona İkrime, ona da Hz. Peygamber'in hanımlarından birisi şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) hayızlı olan hanımına yaklaşmak istediğinde, belden aşağısı üzerini bir bez örterdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /69

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ - يَعْنِى ابْنَ عُمَرَ بْنِ غَانِمٍ - عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ - يَعْنِى ابْنَ زِيَادٍ - عَنْ عُمَارَةَ بْنِ غُرَابٍ أَنَّ عَمَّةً لَهُ حَدَّثَتْهُ أَنَّهَا سَأَلَتْ عَائِشَةَ قَالَتْ إِحْدَانَا تَحِيضُ وَلَيْسَ لَهَا وَلِزَوْجِهَا إِلاَّ فِرَاشٌ وَاحِدٌ قَالَتْ أُخْبِرُكِ بِمَا صَنَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَخَلَ لَيْلاً وَأَنَا حَائِضٌ فَمَضَى إِلَى مَسْجِدِهِ - قَالَ أَبُو دَاوُدَ تَعْنِى مَسْجِدَ بَيْتِهِ - فَلَمْ يَنْصَرِفْ حَتَّى غَلَبَتْنِى عَيْنِى وَأَوْجَعَهُ الْبَرْدُ فَقَالَ "ادْنِى مِنِّى." فَقُلْتُ إِنِّى حَائِضٌ . فَقَالَ: "وَإِنْ اكْشِفِى عَنْ فَخِذَيْكِ." فَكَشَفْتُ فَخِذَىَّ فَوَضَعَ خَدَّهُ وَصَدْرَهُ عَلَى فَخِذَىَّ وَحَنَيْتُ عَلَيْهِ حَتَّى دَفِئَ وَنَامَ .

Bize Abdullah b. Mesleme, ona Abdullah b. Ömer b. Gânim, ona Abdurrahman b. Ziyad, ona Umare b. Ğurâb, ona da halasının haber verdiğine göre o, Hz. Aişe'ye bizden biri hayız olursa, onun ve kocasının sadece bir yatağı varsa ikisi beraber yatabilir mi? diye sordu. Aişe şöyle cevap verdi: Sana Rasulullah'ın (sav) yaptığını haber vereyim. Rasulullah, bir defa odama girdi. Doğruca mescide geçti. -Ebu Davud, evinin mescidini kast ediyor, dedi.- Ben uyuyuncaya ve kendisini de soğuk rahatsız edinceye kadar namaz kıldığı yerden ayrılmadı. Sonra geldi: "Bana yaklaş," dedi. Ben, "hayızlıyım", dedim. O, "Uyluklarını aç" dedi, ben de açtım. Yanağını ve göğsünü uyluklarım üzerine koydu. Rasulullah ısınıp da uyuyuncaya kadar ona doğru eğildim ve öylece kaldım.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /68

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الشَّيْبَانِىِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ : "كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَأْمُرُنَا فِى فَوْحِ حَيْضِنَا أَنْ نَتَّزِرَ ثُمَّ يُبَاشِرُنَا وَأَيُّكُمْ يَمْلِكُ إِرْبَهُ كَمَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَمْلِكُ إِرْبَهُ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Cerir, ona eş-Şeybanî, ona Abdurrahman b. Esved, ona babası, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) hayızımızın ilk günlerinde bize izar sarmamızı emreder, sonra da tenini tenimize dokundururdu. Sizlerden hanginiz Rasulullah'ın nefsine hakim olduğu gibi nefsine hakim olabilir?"

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /69

أَخْبَرَنَا أَبُو نُعَيْمٍ حَدَّثَنَا أَبُو هِلاَلٍ قَالَ حَدَّثَنِى شَيْبَةُ بْنُ هِشَامٍ الرَّاسِبِىُّ قَالَ : سَأَلْتُ سَالِمَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الرَّجُلِ يُضَاجِعُ امْرَأَتَهُ وَهِىَ حَائِضٌ فِى لِحَافٍ وَاحِدٍ ، فَقَالَ : أَمَّا نَحْنُ آلَ عُمَرَ فَنَهْجُرُهُنَّ إِذَا كُنَّ حُيَّضاً.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Tahâret 107, 1/701

عبد الرزاق عن مالك عن عبد الله بن أبي بكر أن سالم ابن عبد الله وسليمان بن يسار سئلا عن الحائض هل يصيبها زوجها إذا رأت الطهر قبل أن تغتسل ؟ فقالا : لا ، حتى تغتسل.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Hayz 1274, 1/331

أَخْبَرَنَا أَبُو أَحْمَدَ الْمِهْرَجَانِىُّ أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا ابْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا مَالِكٌ أَنَّهُ بَلَغَهُ عَنْ سَالِمٍ وَسُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ : أَنَّهُمَا سُئِلاَ عَنِ الْحَائِضِ أَيُصِيبُهَا زَوْجُهَا إِذَا رَأَتِ الطُّهْرَ قَبْلَ أَنْ تَغْتَسِلَ فَقَالاَ : لاَ حَتَّى تَغْتَسِلَ.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Hayz 1500, 2/409

عبد الرزاق عن مالك عن عبد الله بن أبي بكر أن سالم ابن عبد الله وسليمان بن يسار سئلا عن الحائض هل يصيبها زوجها إذا رأت الطهر قبل أن تغتسل ؟ فقالا : لا ، حتى تغتسل.

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Hayz 1274, 1/331