Öneri Formu
Hadis Id, No:
13715, İM001252
Hadis:
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ دَاوُدَ الْمُنْكَدِرِىُّ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى فُدَيْكٍ عَنِ الضَّحَّاكِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْمَقْبُرِىِّ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ سَأَلَ صَفْوَانُ بْنُ الْمُعَطَّلِ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّى سَائِلُكَ عَنْ أَمْرٍ أَنْتَ بِهِ عَالِمٌ وَأَنَا بِهِ جَاهِلٌ . قَالَ « وَمَا هُوَ » . قَالَ هَلْ مِنْ سَاعَاتِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ سَاعَةٌ تُكْرَهُ فِيهَا الصَّلاَةُ قَالَ « نَعَمْ إِذَا صَلَّيْتَ الصُّبْحَ فَدَعِ الصَّلاَةَ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ فَإِنَّهَا تَطْلُعُ بِقَرْنَىِ الشَّيْطَانِ ثُمَّ صَلِّ فَالصَّلاَةُ مَحْضُورَةٌ مُتَقَبَّلَةٌ حَتَّى تَسْتَوِىَ الشَّمْسُ عَلَى رَأْسِكَ كَالرُّمْحِ فَإِذَا كَانَتْ عَلَى رَأْسِكَ كَالرُّمْحِ فَدَعِ الصَّلاَةَ فَإِنَّ تِلْكَ السَّاعَةَ تُسْجَرُ فِيهَا جَهَنَّمُ وَتُفْتَحُ فِيهَا أَبْوَابُهَا حَتَّى تَزِيغَ الشَّمْسُ عَنْ حَاجِبِكَ الأَيْمَنِ فَإِذَا زَالَتْ فَالصَّلاَةُ مَحْضُورَةٌ مُتَقَبَّلَةٌ حَتَّى تُصَلِّىَ الْعَصْرَ ثُمَّ دَعِ الصَّلاَةَ حَتَّى تَغِيبَ الشَّمْسُ » .
Tercemesi:
Bize el-Hasan b. Davud el-Munkedirî, ona İbn Ebu Fudeyk, ona ed-Dahhâk b. Osman, ona el-Makburî, ona da Ebu Hureyre’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Safvân b. el-Muattal Rasulullah’a (sav): Ey Allah’ın Rasulü, ben senin bildiğin, benimse bilmediğim bir hususa dair soru soracağım, dedi. Allah Rasulü: “O nedir” buyurdu. Safvân: Gece ve gündüz saatlerinden namaz kılmanın mekruh olduğu bir saat (zaman) var mıdır, dedi. Allah Rasulü: “Evet, buyurdu, sabah namazını kıldıktan sonra güneş doğuncaya kadar namazı bırak. Çünkü güneş şeytanın iki boynuzu arasında doğar, sonra namaz kılabilirsin çünkü o durumda namaz hazır olunan bir namazdır, makbuldür. Güneş senin tepende bir mızrak gibi doğruluncaya kadar namaz kılabilirsin. Başının üzerinde bir mızrak gibi bir hale geldiği zaman namaz kılmayı bırak, çünkü o cehennemin alevlendirildiği bir vakittir, kapıları o saatte açılır. Güneş senin sağ kaşının üzerinden kayıncaya kadar (namaz kılma). Güneş kaydıktan sonra artık namaz (melekler tarafından) hazır olunan ve kabul olunan namazdır. İkindi namazını kılıncaya kadar (nafile namaz) kılabilirsin. Sonra güneş batıncaya kadar namaz kılma.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 148, /203
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Sa'd Said b. Ebu Said el-Makburî (Said b. Keysan)
3. Ebu Osman Dahhak b. Osman el-Hizami (Dahhak b. Osman b. Abdullah b. Halid b. Hizam)
4. Ebu İsmail Muhammed b. Ebu Füdeyk ed-Dîlî (Muhammed b. İsmail b. Müslim b. Ebu Füdeyk)
5. Ebu Muhammed Hasan b. Davud el-Kuraşî (Hasan b. Davud b. Muhammed b. Münkedir)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, mekruh vakitler
Şeytan, sembolizmi, bağlanması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13716, İM001253
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَنْبَأَنَا مَعْمَرٌ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ عَطَاءِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ الصُّنَابِحِىِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « إِنَّ الشَّمْسَ تَطْلُعُ بَيْنَ قَرْنَىِ الشَّيْطَانِ - أَوْ قَالَ يَطْلُعُ مَعَهَا قَرْنَا الشَّيْطَانِ - فَإِذَا ارْتَفَعَتْ فَارَقَهَا فَإِذَا كَانَتْ فِى وَسَطِ السَّمَاءِ قَارَنَهَا فَإِذَا دَلَكَتْ - أَوْ قَالَ زَالَتْ - فَارَقَهَا فَإِذَا دَنَتْ لِلْغُرُوبِ قَارَنَهَا فَإِذَا غَرَبَتْ فَارَقَهَا فَلاَ تُصَلُّوا هَذِهِ السَّاعَاتِ الثَّلاَثَ » .
Tercemesi:
Bize İshak b. Mansur, ona Abdürrezzak, ona Ma‘mer, ona Zeyd b. Eslem, ona Ata b. Yesâr, ona da Ebu Abdullah es-Sunâbihî’nin rivayetine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz güneş, şeytanın iki boynuzu arasında doğar –ya da: Güneşle beraber şeytanın boynuzları da çıkar, dedi-. Güneş yükselince şeytan ondan ayrılır. Güneş göğün ortasına gelince şeytan onunla beraber bulunur. Güneş zevale erince şeytan ondan ayrılır. Ğuruba yaklaşınca yine onunla beraber olur, Battı mı ondan ayrılır. Bu sebeple bu saatlerde namaz kılmayın.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 148, /203
Senetler:
1. Ebu Abdullah Abdurrahman b. Useyle es-Sunâbihî (Abdurrahman b. Useyle es-Sunâbihî)
2. Ebu Muhammed Ata b. Yesar el-Hilalî (Ata b. Yesar)
3. Ebu Üsame Zeyd b. Eslem el-Kuraşî (Zeyd b. Eslem)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
6. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
7. İshak b. Mansur el-Kevsec (İshak b. Mansur b. Behram)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, mekruh vakitler
Şeytan, sembolizmi, bağlanması
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا صَلَّى الْفَجْرَ قَعَدَ فِى مُصَلاَّهُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
12692, T000585
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا أَبُو الأَحْوَصِ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا صَلَّى الْفَجْرَ قَعَدَ فِى مُصَلاَّهُ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona Ebu Ahvas, ona Simâk b. Harb, ona da Câbir b. Semüra şöyle rivayet etmiştir:
Nebî (sav), sabah namazını kıldığında güneş doğana dek namaz kıldığı yerde otururdu.
Ebu İsa şöyle demiştir: Bu, hasen-sahih bir hadistir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 59, 2/480
Senetler:
1. Ebu Halid Cabir b. Semure el-Amirî (Cabir b. Semure b. Cünâde)
2. Simak b. Harb ez-Zühlî (Simak b. Harb b. Evs b. Halid)
3. Ebu Ahvas Sellâm b. Süleym el-Hanefî (Sellâm b. Süleym)
4. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, mekruh vakitler
Namaz, sabah namazı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
281108, M001930-2
Hadis:
حَدَّثَنِى أَحْمَدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْمَعْقِرِىُّ حَدَّثَنَا النَّضْرُ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا شَدَّادُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ أَبُو عَمَّارٍ وَيَحْيَى بْنُ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ أَبِى أُمَامَةَ - قَالَ عِكْرِمَةُ وَلَقِىَ شَدَّادٌ أَبَا أُمَامَةَ وَوَاثِلَةَ وَصَحِبَ أَنَسًا إِلَى الشَّامِ وَأَثْنَى عَلَيْهِ فَضْلاً وَخَيْرًا - عَنْ أَبِى أُمَامَةَ قَالَ قَالَ عَمْرُو بْنُ عَبَسَةَ السُّلَمِىُّ كُنْتُ وَأَنَا فِى الْجَاهِلِيَّةِ أَظُنُّ أَنَّ النَّاسَ عَلَى ضَلاَلَةٍ وَأَنَّهُمْ لَيْسُوا عَلَى شَىْءٍ وَهُمْ يَعْبُدُونَ الأَوْثَانَ فَسَمِعْتُ بِرَجُلٍ بِمَكَّةَ يُخْبِرُ أَخْبَارًا فَقَعَدْتُ عَلَى رَاحِلَتِى فَقَدِمْتُ عَلَيْهِ فَإِذَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُسْتَخْفِيًا جُرَءَاءُ عَلَيْهِ قَوْمُهُ فَتَلَطَّفْتُ حَتَّى دَخَلْتُ عَلَيْهِ بِمَكَّةَ فَقُلْتُ لَهُ مَا أَنْتَ قَالَ « أَنَا نَبِىٌّ » . فَقُلْتُ وَمَا نَبِىٌّ قَالَ « أَرْسَلَنِى اللَّهُ » . فَقُلْتُ وَبِأَىِّ شَىْءٍ أَرْسَلَكَ قَالَ « أَرْسَلَنِى بِصِلَةِ الأَرْحَامِ وَكَسْرِ الأَوْثَانِ وَأَنْ يُوَحَّدَ اللَّهُ لاَ يُشْرَكُ بِهِ شَىْءٌ » . قُلْتُ لَهُ فَمَنْ مَعَكَ عَلَى هَذَا قَالَ « حُرٌّ وَعَبْدٌ » . قَالَ وَمَعَهُ يَوْمَئِذٍ أَبُو بَكْرٍ وَبِلاَلٌ مِمَّنْ آمَنَ بِهِ . فَقُلْتُ إِنِّى مُتَّبِعُكَ . قَالَ « إِنَّكَ لاَ تَسْتَطِيعُ ذَلِكَ يَوْمَكَ هَذَا أَلاَ تَرَى حَالِى وَحَالَ النَّاسِ وَلَكِنِ ارْجِعْ إِلَى أَهْلِكَ فَإِذَا سَمِعْتَ بِى قَدْ ظَهَرْتُ فَأْتِنِى » . قَالَ فَذَهَبْتُ إِلَى أَهْلِى وَقَدِمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَدِينَةَ وَكُنْتُ فِى أَهْلِى فَجَعَلْتُ أَتَخَبَّرُ الأَخْبَارَ وَأَسْأَلُ النَّاسَ حِينَ قَدِمَ الْمَدِينَةَ حَتَّى قَدِمَ عَلَىَّ نَفَرٌ مِنْ أَهْلِ يَثْرِبَ مِنْ أَهْلِ الْمَدِينَةِ فَقُلْتُ مَا فَعَلَ هَذَا الرَّجُلُ الَّذِى قَدِمَ الْمَدِينَةَ فَقَالُوا النَّاسُ إِلَيْهِ سِرَاعٌ وَقَدْ أَرَادَ قَوْمُهُ قَتْلَهُ فَلَمْ يَسْتَطِيعُوا ذَلِكَ . فَقَدِمْتُ الْمَدِينَةَ فَدَخَلْتُ عَلَيْهِ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَتَعْرِفُنِى قَالَ « نَعَمْ أَنْتَ الَّذِى لَقِيتَنِى بِمَكَّةَ » . قَالَ فَقُلْتُ بَلَى . فَقُلْتُ يَا نَبِىَّ اللَّهِ أَخْبِرْنِى عَمَّا عَلَّمَكَ اللَّهُ وَأَجْهَلُهُ . أَخْبِرْنِى عَنِ الصَّلاَةِ قَالَ « صَلِّ صَلاَةَ الصُّبْحِ ثُمَّ أَقْصِرْ عَنِ الصَّلاَةِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ حَتَّى تَرْتَفِعَ فَإِنَّهَا تَطْلُعُ حِينَ تَطْلُعُ بَيْنَ قَرْنَىْ شَيْطَانٍ وَحِينَئِذٍ يَسْجُدُ لَهَا الْكُفَّارُ ثُمَّ صَلِّ فَإِنَّ الصَّلاَةَ مَشْهُودَةٌ مَحْضُورَةٌ حَتَّى يَسْتَقِلَّ الظِّلُّ بِالرُّمْحِ ثُمَّ أَقْصِرْ عَنِ الصَّلاَةِ فَإِنَّ حِينَئِذٍ تُسْجَرُ جَهَنَّمُ فَإِذَا أَقْبَلَ الْفَىْءُ فَصَلِّ فَإِنَّ الصَّلاَةَ مَشْهُودَةٌ مَحْضُورَةٌ حَتَّى تُصَلِّىَ الْعَصْرَ ثُمَّ أَقْصِرْ عَنِ الصَّلاَةِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ فَإِنَّهَا تَغْرُبُ بَيْنَ قَرْنَىْ شَيْطَانٍ وَحِينَئِذٍ يَسْجُدُ لَهَا الْكُفَّارُ » . قَالَ فَقُلْتُ يَا نَبِىَّ اللَّهِ فَالْوُضُوءُ حَدِّثْنِى عَنْهُ قَالَ « مَا مِنْكُمْ رَجُلٌ يُقَرِّبُ وَضُوءَهُ فَيَتَمَضْمَضُ وَيَسْتَنْشِقُ فَيَنْتَثِرُ إِلاَّ خَرَّتْ خَطَايَا وَجْهِهِ وَفِيهِ وَخَيَاشِيمِهِ ثُمَّ إِذَا غَسَلَ وَجْهَهُ كَمَا أَمَرَهُ اللَّهُ إِلاَّ خَرَّتْ خَطَايَا وَجْهِهِ مِنْ أَطْرَافِ لِحْيَتِهِ مَعَ الْمَاءِ ثُمَّ يَغْسِلُ يَدَيْهِ إِلَى الْمِرْفَقَيْنِ إِلاَّ خَرَّتْ خَطَايَا يَدَيْهِ مِنْ أَنَامِلِهِ مَعَ الْمَاءِ ثُمَّ يَمْسَحُ رَأْسَهُ إِلاَّ خَرَّتْ خَطَايَا رَأْسِهِ مِنْ أَطْرَافِ شَعْرِهِ مَعَ الْمَاءِ ثُمَّ يَغْسِلُ قَدَمَيْهِ إِلَى الْكَعْبَيْنِ إِلاَّ خَرَّتْ خَطَايَا رِجْلَيْهِ مِنْ أَنَامِلِهِ مَعَ الْمَاءِ فَإِنْ هُوَ قَامَ فَصَلَّى فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَمَجَّدَهُ بِالَّذِى هُوَ لَهُ أَهْلٌ وَفَرَّغَ قَلْبَهُ لِلَّهِ إِلاَّ انْصَرَفَ مِنْ خَطِيئَتِهِ كَهَيْئَتِهِ يَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ » . فَحَدَّثَ عَمْرُو بْنُ عَبَسَةَ بِهَذَا الْحَدِيثِ أَبَا أُمَامَةَ صَاحِبَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ أَبُو أُمَامَةَ يَا عَمْرَو بْنَ عَبَسَةَ انْظُرْ مَا تَقُولُ فِى مَقَامٍ وَاحِدٍ يُعْطَى هَذَا الرَّجُلُ فَقَالَ عَمْرٌو يَا أَبَا أُمَامَةَ لَقَدْ كَبِرَتْ سِنِّى وَرَقَّ عَظْمِى وَاقْتَرَبَ أَجَلِى وَمَا بِى حَاجَةٌ أَنْ أَكْذِبَ عَلَى اللَّهِ وَلاَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ لَوْ لَمْ أَسْمَعْهُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا - حَتَّى عَدَّ سَبْعَ مَرَّاتٍ - مَا حَدَّثْتُ بِهِ أَبَدًا وَلَكِنِّى سَمِعْتُهُ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Cafer el-Ma‘kirî, ona en-Nadr b. Muhammed, ona İkrime b. Ammar, ona Şeddad b. Abdullah Ebu Ammar ile Yahya b. Ebu Kesir, ikisine Ebu Umame -İkrime dedi ki: Şeddad, Ebu Umame ve Vasile ile karşılaşmış Şam’a kadar Enes’e arkadaşlık etmiş, Enes de onun faziletinden ve iyiliğinden övgü ile söz etmiş idi-, ona Ebu Umame’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Amr b. Abse es-Sülemî dedi ki:
-Ben cahiliye döneminde iken insanların -putlara ibadet ettikleri halde- dalalet üzere olduklarını, (hak adına) hiçbir şeye sahip olmadıklarını düşünüyordum, derken Mekke’de bir adamın çeşitli haberler verdiğini işittim. Derhal bineğime bindim ve onun yanına gittim. Rasulullah’ın (sav) gizlenip saklanmakta olduğunu, kavminin ona karşı cüretkârca hareket ettiğini gördüm. Bu sebeple Mekke’de, onun huzuruna girinceye kadar kimseye bir şey fark ettirmemeye çalıştım. Yanına girdiğim vakit:
-Sen nesin? Dedim. O:
-Ben bir Nebiyim, dedi. Ben:
-Nebi nedir? dedim. O:
-Beni Allah gönderdi, dedi. Ben:
-Allah seninle neyi gönderdi? dedim. O:
-Akrabalık bağlarını gözetmek, putları kırmak ve Allah’a hiçbir şey ortak koşulmayarak tevhit edilmek üzere beni gönderdi, dedi. Ona:
-Peki bu yolda seninle beraber kim var? Dedim. O:
-Bir hür ve bir köle, dedi.
(Amr) dedi ki: O gün onunla beraber kendisine iman edenlerden Ebu Bekir ve Bilal vardı. Ben:
-Şüphesiz ben sana tâbi olmak istiyorum, dedim. O:
-Bugün için senin buna gücün yetmez, benim durumum ile insanların durumunun ne olduğunu görmüyor musun? Fakat ailenin yanına geri dön. Benim güçlü bir şekilde ortaya çıktığımı işitecek olursan yanıma gel, buyurdu.
(Amr b. Abse) dedi ki: Bunun üzerine ben de ailemin yanına döndüm. Rasulullah (sav) Medine’ye geldiğinde ben hala ailem yanında idim. Bu sefer haberleri soruşturmaya, Medine’ye geldiği zamanı insanlara sormaya başladım. Sonunda Medine ahalisinden Yesriblilerden birkaç kişi de benim bulunduğum yere geldi. Ben:
- Medine’ye gelen o adam ne yaptı? dedim. Onlar:
-İnsanlar hızlıca onun etrafında toplanıyorlar. Kavmi onu öldürmek istemişti, buna güçleri yetmedi, dediler. Bunun üzerine Medine’ye gittim, huzuruna girdim ve:
-Ey Allah’ın Rasulü, beni tanıdın mı, dedim. O:
-Evet, sen Mekke’de benimle karşılaşan kişisin, buyurdu. Ben de:
-Evet o kişiyim, dedim. Ey Allah’ın Nebisi, Allah’ın sana öğretip de, benim bilmediğim şeyler hakkında haber ver, bana namazdan haber ver, dedim. O şöyle buyurdu:
-Sabah namazını kıl, sonra da güneş doğuncaya ve hatta yükselinceye kadar namaz kılma. Çünkü güneş doğduğu zaman şeytanın iki boynuzu arasında doğar ve o vakit ona kâfirler secde eder. Sonra namaz kıl(abilirsin) çünkü namaz tanık olunan ve hazır bulunulan bir ibadettir. Mızrağın gölgesi dimdik duruncaya kadar namaz kılabilirsin, bu hale geldi mi namaz kılma. Çünkü o vakit cehennem tutuşturulup alevlendirilir. Gölge gelmeye başlayınca namaz kıl, çünkü o namaz tanık olunan ve hazır olunan bir namazdır. Ta ki ikindi namazını kılıncaya kadar, ikindiden sonra da namaz kılma, güneş batıncaya kadar, Çünkü güneş, şeytanın boynuzları arasında batar ve o vakit kâfirler ona secde eder.
(Amr) dedi ki: Ey Allah’ın Nebisi: Peki ya abdest nasıldır? Bana ondan da bahset. O şöyle buyurdu:
-Sizden her kim abdest alınca, ağzına su koyup çalkalar, burnuna su çekip o suyu çıkartırsa, muhakkak yüzünün, ağzının ve burun deliklerinin günahları akıp gider. Sonra yüzünü Allah’ın emrettiği gibi yıkarsa, mutlaka yüzünün günahları, su ile birlikte sakalının çevresinden akar. Sonra ellerini dirseklerine kadar yıkarsa, mutlaka elleri ile işlemiş olduğu günahları, o su ile birlikte parmak uçlarından akar. Sonra başına mesh ederse, mutlaka başının günahları, su ile birlikte saçlarının uçlarından akar. Sonra ayaklarını topuklarına kadar yıkarsa, mutlaka ayaklarının günahları, su ile birlikte parmak uçlarından akar. Eğer namaza kalkar Allah’a hamd ve senâda bulunur, onu layık olduğu şekilde yüceltirse, kalbinde de Allah’tan başkasını hatırlamazsa, şüphesiz o, günahlarından annesinin kendisini doğurduğu günkü gibi, sıyrılarak ayrılmış olur.”
Amr b. Abse bu hadisi Rasulullah’ın (sav) ashabından Ebu Umame’ye nakletti. Ebu Umame ona dedi ki:
-Ey Amr b. Abse, neler söylediğine dikkat et, bir tek konumda bir kimseye bütün bunlar mı verilecek?
Amr dedi ki:
-Ey Ebu Umâme, gerçekten yaşım ilerledi, kemiğim zayıfladı, ecelim oldukça yaklaştı, Allah’a da, Rasulü’ne de yalan söylemeye ihtiyacım yok. Eğer ben bunu bir, iki, üç defa –yedi defa sayıncaya kadar sürdürdü- işitmemiş olsaydım, bunu ebediyen hadis olarak nakletmezdim. Fakat ben bunu (Rasulullah’dan) bundan daha çok defalarca işittim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Salâtu'l-müsâfirîn ve Kasruhâ 1930, /322
Senetler:
1. Ebu Necih Amr b. Abese es-Sülemî (Amr b. Abese b. Halid b. Huzeyfe b. Amr)
2. Ebu Ümame Sudey b. Aclân el-Bahilî (Sudey b. Aclân b. Vehb)
3. Ebu Ammar Şeddad b. Abdullah el-Kuraşî (Şeddad b. Abdullah)
4. İkrime b. Ammar el-Îclî (İkrime b. Ammar b. Ukbe)
5. Nadr b. Muhammed el-Curaşi (Nadr b. Muhammed b. Musa)
6. Ahmed b. Cafer el-Ma'kiri (Ahmed b. Cafer)
Konular:
Abdest, alınış şekli
Akraba, akrabalık ilişkileri, sıla-i rahim
cahiliye, âdetleri
Cahiliye, temel karakteri
DUA ZAMAN VE MEKAN İLİŞKİSİ
KTB, ABDEST
KTB, NAMAZ,
Namaz, mekruh vakitler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22316, N000561
Hadis:
أَخْبَرَنَا سُوَيْدُ بْنُ نَصْرٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ عَنْ مُوسَى بْنِ عُلِىِّ بْنِ رَبَاحٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبِى يَقُولُ سَمِعْتُ عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ الْجُهَنِىَّ يَقُولُ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْهَانَا أَنْ نُصَلِّىَ فِيهِنَّ أَوْ نَقْبُرَ فِيهِنَّ مَوْتَانَا حِينَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ بَازِغَةً حَتَّى تَرْتَفِعَ وَحِينَ يَقُومُ قَائِمُ الظَّهِيرَةِ حَتَّى تَمِيلَ وَحِينَ تَضَيَّفُ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ حَتَّى تَغْرُبَ .
Tercemesi:
Bize Suveyd b. Nasr, ona Abdullah b. Musa b. Ali b. Rabâh, ona babası (Musa b. Ali), ona da Ukbe b. Âmir'in naklettiğine göre o (Ukbe) şöyle demiştir:
Rasulullah'ın (sav) namaz kılmamızı ve ölülerimizi gömmemizi yasakladığı üç zaman dilimi vardır: Güneşin doğuşu ile [bir mızrak miktarı] yükselişi arasındaki süre, güneşin tam tepe noktasına vardığı andan batıya doğru kaymdığı an arasındaki süre ve güneşin batmaya yaklaşması ile battığı an arasındaki süre.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Mevâkît 31, /2123
Senetler:
1. Ebu Amr Ukbe b. Âmir el-Cühenî (Ukbe b. Âmir b. Abs b. Amr b. Adî)
2. Ali b. Rabah el-Lahmi (Ali b. Rabah b. Kusayr b. Kaşib b. Yenba')
3. Musa b. Ali el-Lahmî (Musa b. Ali b. Rabah b. Kusayr)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mübarek el-Hanzalî (Abdullah b. Mübarek b. Vadıh)
5. Süveyd b. Nasr el-Mervezi (Süveyd b. Nasr b. Süveyd)
Konular:
Cenaze, defnin yasaklandığı vakitler
Namaz, mekruh vakitler
Namaz, vakti
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ إِنَّمَا صَلَّى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم الرَّكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْعَصْرِ لأَنَّهُ أَتَاهُ مَالٌ فَشَغَلَهُ عَنِ الرَّكْعَتَيْنِ بَعْدَ الظُّهْرِ فَصَلاَّهُمَا بَعْدَ الْعَصْرِ ثُمَّ لَمْ يَعُدْ لَهُمَا . وَفِى الْبَابِ عَنْ عَائِشَةَ وَأُمِّ سَلَمَةَ وَمَيْمُونَةَ وَأَبِى مُوسَى . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ . وَقَدْ رَوَى غَيْرُ وَاحِدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ صَلَّى بَعْدَ الْعَصْرِ رَكْعَتَيْنِ . وَهَذَا خِلاَفُ مَا رُوِىَ عَنْهُ أَنَّهُ نَهَى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ » . وَحَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ أَصَحُّ حَيْثُ قَالَ لَمْ يَعُدْ لَهُمَا . وَقَدْ رُوِىَ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ نَحْوُ حَدِيثِ ابْنِ عَبَّاسٍ . وَقَدْ رُوِىَ عَنْ عَائِشَةَ فِى هَذَا الْبَابِ رِوَايَاتٌ: رُوِىَ عَنْهَا : أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم مَا دَخَلَ عَلَيْهَا بَعْدَ الْعَصْرِ إِلاَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ. وَرُوِىَ عَنْهَا عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ نَهَى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ . وَالَّذِى اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَكْثَرُ أَهْلِ الْعِلْمِ عَلَى كَرَاهِيَةِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ إِلاَّ مَا اسْتُثْنِىَ مِنْ ذَلِكَ مِثْلُ الصَّلاَةِ بِمَكَّةَ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ بَعْدَ الطَّوَافِ فَقَدْ رُوِىَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم رُخْصَةٌ فِى ذَلِكَ . وَقَدْ قَالَ بِهِ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَمَنْ بَعْدَهُمْ . وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ وَأَحْمَدُ وَإِسْحَاقُ . وَقَدْ كَرِهَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَمَنْ بَعْدَهُمُ الصَّلاَةَ بِمَكَّةَ أَيْضًا بَعْدَ الْعَصْرِ وَبَعْدَ الصُّبْحِ . وَبِهِ يَقُولُ سُفْيَانُ الثَّوْرِىُّ وَمَالِكُ بْنُ أَنَسٍ وَبَعْضُ أَهْلِ الْكُوفَةِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11109, T000184
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ إِنَّمَا صَلَّى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم الرَّكْعَتَيْنِ بَعْدَ الْعَصْرِ لأَنَّهُ أَتَاهُ مَالٌ فَشَغَلَهُ عَنِ الرَّكْعَتَيْنِ بَعْدَ الظُّهْرِ فَصَلاَّهُمَا بَعْدَ الْعَصْرِ ثُمَّ لَمْ يَعُدْ لَهُمَا . وَفِى الْبَابِ عَنْ عَائِشَةَ وَأُمِّ سَلَمَةَ وَمَيْمُونَةَ وَأَبِى مُوسَى . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ . وَقَدْ رَوَى غَيْرُ وَاحِدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ صَلَّى بَعْدَ الْعَصْرِ رَكْعَتَيْنِ . وَهَذَا خِلاَفُ مَا رُوِىَ عَنْهُ أَنَّهُ نَهَى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ » . وَحَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ أَصَحُّ حَيْثُ قَالَ لَمْ يَعُدْ لَهُمَا . وَقَدْ رُوِىَ عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ نَحْوُ حَدِيثِ ابْنِ عَبَّاسٍ . وَقَدْ رُوِىَ عَنْ عَائِشَةَ فِى هَذَا الْبَابِ رِوَايَاتٌ: رُوِىَ عَنْهَا : أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم مَا دَخَلَ عَلَيْهَا بَعْدَ الْعَصْرِ إِلاَّ صَلَّى رَكْعَتَيْنِ. وَرُوِىَ عَنْهَا عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ نَهَى عَنِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ . وَالَّذِى اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَكْثَرُ أَهْلِ الْعِلْمِ عَلَى كَرَاهِيَةِ الصَّلاَةِ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ إِلاَّ مَا اسْتُثْنِىَ مِنْ ذَلِكَ مِثْلُ الصَّلاَةِ بِمَكَّةَ بَعْدَ الْعَصْرِ حَتَّى تَغْرُبَ الشَّمْسُ وَبَعْدَ الصُّبْحِ حَتَّى تَطْلُعَ الشَّمْسُ بَعْدَ الطَّوَافِ فَقَدْ رُوِىَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم رُخْصَةٌ فِى ذَلِكَ . وَقَدْ قَالَ بِهِ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَمَنْ بَعْدَهُمْ . وَبِهِ يَقُولُ الشَّافِعِىُّ وَأَحْمَدُ وَإِسْحَاقُ . وَقَدْ كَرِهَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَمَنْ بَعْدَهُمُ الصَّلاَةَ بِمَكَّةَ أَيْضًا بَعْدَ الْعَصْرِ وَبَعْدَ الصُّبْحِ . وَبِهِ يَقُولُ سُفْيَانُ الثَّوْرِىُّ وَمَالِكُ بْنُ أَنَسٍ وَبَعْضُ أَهْلِ الْكُوفَةِ .
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona Cerîr, ona Atâ b. Sâib, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir:
Nebî (sav), ikindi namazından sonra iki rekat namaz kıldı. Çünkü, kendisine gelen mal, öğle namazından sonra kıldığı iki rekat namazı (kılmasından) onu meşgul etmiş, o da (iki rekatı) ikindi namazından sonra kılmıştır. (Ancak, bundan sonra) onları kılmadı
Bu konuda Aişe Ümmü Seleme, Meymûne ve Ebu Musa'dan da hadis rivayet edilmiştir.
Ebu İsa şöyle demiştir: İbn Abbas hadisi, hasen bir hadistir. Pek çok kimse, Nebî (sav)'nin ikindi namazından sonra iki rekat namaz kıldığını rivayet etmiştir. Bu rivayet, Hz. Peygamber (sav)'den rivayet edilen, güneş batana dek ikindi namazından sonra namaz kılmayı yasaklayan (hadislere) muhaliftir. İbn Abbas hadisi ise daha sahihtir zira o, ''(bundan sonra) onları kılmadı'' (ifadesini) zikretmiştir. Zeyd b. Sâbit'ten de İbn Abbas hadisine benzer bir hadis rivayet edilmiştir. Aişe'den de bu konuda (bir takım) rivayetler gelmiştir ki biri, ''Nebî (sav), ikindiden sonra hücresine geldiğinde iki rekat namaz kılardı,'' diğeri ise Ümmü Seleme vasıtasıyla rivayet ettiği hadiste ''Hz. Peygamber (sav), güneş batana dek ikindi namazından sonra, güneş doğana dek de sabah namazından sonra namaz (kılmayı) yasaklamıştır'' hadisidir. İlim ehlinin pek çoğunun görüşüne göre ise, Mekke'deki namaz gibi, tavaftan sonra güneş batana dek ikindiyi, güneş doğana dek de sabah namazını kılmak müstesna olmak üzere, güneş batana değin ikindiyi, güneş doğana kadar da akşam namazını kılmak mekruh görülmüştür. (Mekke'deki durumla alakalı) olarak Nebî (sav)'den bir ruhsatın olduğu bildirilmiştir. Nebî (sav)'nin ashabından ilim ehli bir kısım ve onlardan sonra gelenler de bu görüşte olup Şâfiî, Ahmed ve İshak'da bunu ifade etmektedirler. (Buna mukabil), Nebî (sav)'nin ashabından bir kısım ve onlardan sonrakiler de, aynı şekilde, Mekke'de ikindi ve sabah namazlarından sonra namaz kılmayı kerih görmüşlerdir. Süfyân es-Sevrî, Mâlik b. Enes ve ehl-i Kûfe'den bazıları da bu görüştedir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Salât 21, 1/345
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Abdullah Said b. Cübeyr el-Esedî (Said b. Cübeyr)
3. Ebu Zeyd Ata b. Saib es-Sekafî (Ata b. Saib b. Malik)
4. Ebu Abdullah Cerir b. Abdulhamid ed-Dabbî (Cerir b. Abdülhamid b. Cerir b. Kurt b. Hilal b. Ekyes)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, mekruh vakitler
Namaz, sabah ve ikindiden sonra nafile ibadet,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
16020, T001030
Hadis:
حَدَّثَنَا هَنَّادٌ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ مُوسَى بْنِ عُلَىِّ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍ الْجُهَنِىِّ قَالَ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْهَانَا أَنْ نُصَلِّىَ فِيهِنَّ أَوْ نَقْبُرَ فِيهِنَّ مَوْتَانَا حِينَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ بَازِغَةً حَتَّى تَرْتَفِعَ وَحِينَ يَقُومُ قَائِمُ الظَّهِيرَةِ حَتَّى تَمِيلَ وَحِينَ تَضَيَّفُ الشَّمْسُ لِلْغُرُوبِ حَتَّى تَغْرُبَ . قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ بَعْضِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ يَكْرَهُونَ الصَّلاَةَ عَلَى الْجَنَازَةِ فِى هَذِهِ السَّاعَاتِ . وَقَالَ ابْنُ الْمُبَارَكِ مَعْنَى هَذَا الْحَدِيثِ أَنْ نَقْبُرَ فِيهِنَّ مَوْتَانَا . يَعْنِى الصَّلاَةَ عَلَى الْجَنَازَةِ . وَكَرِهَ الصَّلاَةَ عَلَى الْجَنَازَةِ عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَعِنْدَ غُرُوبِهَا وَإِذَا انْتَصَفَ النَّهَارُ حَتَّى تَزُولَ الشَّمْسُ . وَهُوَ قَوْلُ أَحْمَدَ وَإِسْحَاقَ . قَالَ الشَّافِعِىُّ لاَ بَأْسَ في الصَّلاَةِ عَلَى الْجَنَازَةِ فِى السَّاعَاتِ الَّتِى تُكْرَهُ فِيهِنَّ الصَّلاَةُ .
Tercemesi:
Bize Hennâd, ona Vekî, ona Musa b. Ali b. Rabâh, ona babası (Ali b. Rabâh), ona da Ukbe b. Amir el-Cuhenî'nin naklettiğine göre o (Ukbe) şöyle demiştir:
Rasulullah'ın (sav) bize namaz kılmayı ve ölülerimizi gömmeyi yasakladığı üç zaman dilimi vardır: Güneşin doğmasından [ufukta bir mızrak] yükselinceye kadarki sürede, güneşin tam tepeye ulaşmasından batıya doğru meyletmesine kadarki sürede ve güneşin batmaya yaklaşmasından tamamen batıncaya kadarki sürede.
Tirmizî şöyle dedi: Bu hasen sahih bir hadistir. Sahabe ve sonrasındaki bazı alimler bu hadise göre amel etmişlerdir. Bu zaman dilimlerinde cenaze gömmeyi hoş görmüyorlardı. İbn Mübarek "Bu hadisteki ölülerimizi gömmekten maksat cenaze namazıdır." dedi. O güneşin doğuşu, batışı ve tam tepeye ulaşmasından zevale geçinceye kadarki zaman dilimlerinde cenaze namazı kılınmasını mekruh görüyordu. Ahmed b. Hanbel ve İshak b. Rahûye de bu görüştedir. Şâfiî ise namaz kılınması mekruh olan zaman dilimlerinde cenaze namazı kılınmasında bir sakınca yoktur, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Cenâiz 41, 3/348
Senetler:
1. Ebu Amr Ukbe b. Âmir el-Cühenî (Ukbe b. Âmir b. Abs b. Amr b. Adî)
2. Ali b. Rabah el-Lahmi (Ali b. Rabah b. Kusayr b. Kaşib b. Yenba')
3. Musa b. Ali el-Lahmî (Musa b. Ali b. Rabah b. Kusayr)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Serî Hennâd b. Serî et-Temîmî (Hennad b. Serî b. Musab b. Ebu Bekir)
Konular:
Cenaze, defnin yasaklandığı vakitler
Namaz, mekruh vakitler
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22321, N000566
Hadis:
أَخْبَرَنَا حُمَيْدُ بْنُ مَسْعَدَةَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ - وَهُوَ ابْنُ حَبِيبٍ - عَنْ مُوسَى بْنِ عُلَىٍّ عَنْ أَبِيهِ قَالَ سَمِعْتُ عُقْبَةَ بْنَ عَامِرٍ يَقُولُ ثَلاَثُ سَاعَاتٍ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَنْهَانَا أَنْ نُصَلِّىَ فِيهِنَّ أَوْ نَقْبُرَ فِيهِنَّ مَوْتَانَا حِينَ تَطْلُعُ الشَّمْسُ بَازِغَةً حَتَّى تَرْتَفِعَ وَحِينَ يَقُومُ قَائِمُ الظَّهِيرَةِ حَتَّى تَمِيلَ وَحِينَ تَضَيَّفُ لِلْغُرُوبِ حَتَّى تَغْرُبَ .
Tercemesi:
Bize Humeyd b. Mis'ade, ona Süfyan b. Habib, Musa b. Ali, ona babası (Ali b. Rabah), ona da Ukbe b. Âmir'in naklettiğine göre o (Ukbe) şöyle demiştir:
Rasulullah'ın (sav) namaz kılmamızı ve ölülerimizi gömmemizi yasakladığı üç zaman dilimi vardır: Güneşin doğuşu ile [bir mızrak miktarı] yükselişi arasındaki süre, güneşin tam tepe noktasına vardığı andan batıya doğru kaymdığı an arasındaki süre ve güneşin batmaya yaklaşması ile battığı an arasındaki süre.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Mevâkît 34, /2123
Senetler:
1. Ebu Amr Ukbe b. Âmir el-Cühenî (Ukbe b. Âmir b. Abs b. Amr b. Adî)
2. Ali b. Rabah el-Lahmi (Ali b. Rabah b. Kusayr b. Kaşib b. Yenba')
3. Musa b. Ali el-Lahmî (Musa b. Ali b. Rabah b. Kusayr)
4. Süfyan b. Habib el-Basri (Süfyan b. Habib)
5. Humeyd b. Mes'ade es-Sami (Humeyd b. Mes'ade b. Mübarek)
Konular:
Cenaze, defnin yasaklandığı vakitler
Nafile ibadet, sabah ve ikindiden sonra
Namaz, mekruh vakitler
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ الْمُخَرِّمِىُّ حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ عَنْبَسَةَ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ عَنِ ابْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَتْ عَائِشَةُ رضى الله عنها أَوْهَمَ عُمَرُ - رضى الله عنه - إِنَّمَا نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ تَتَحَرَّوْا بِصَلاَتِكُمْ طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا فَإِنَّهَا تَطْلُعُ بَيْنَ قَرْنَىْ شَيْطَانٍ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22326, N000571
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ الْمُخَرِّمِىُّ حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ عَنْبَسَةَ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ عَنِ ابْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَتْ عَائِشَةُ رضى الله عنها أَوْهَمَ عُمَرُ - رضى الله عنه - إِنَّمَا نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ « لاَ تَتَحَرَّوْا بِصَلاَتِكُمْ طُلُوعَ الشَّمْسِ وَلاَ غُرُوبَهَا فَإِنَّهَا تَطْلُعُ بَيْنَ قَرْنَىْ شَيْطَانٍ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdullah b. Mübarek el-Mahramî, ona Fadl b. Anbese, ona Vüheyb (b. Halid el-Bâhilî), ona (Abdurrahman) b. Tavus (b. Keysân el-Yemanî), ona da babasının (Tâvus b. Keysân el-Yemanî) rivayet ettiğine Hz. Âişe (r. anhâ) şöyle demiştir:
"Ömer (ra) yanılmış. Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştu. 'Namazlarınızı kılmak için güneşin doğuş ve batış zamanını beklemeyin. [Yani bu ana kadar geciktirmeyin.] Zira güneş, Şeytan'ın iki boynuzu arasından doğar [ve batar]."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Mevâkît 35, /2123
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)
3. Ebu Muhammed Abdullah b. Tavus el-Yemanî (Abdullah b. Tâvus b. Keysan)
4. Ebu Bekir Vüheyb b. Hâlid el-Bâhilî (Vüheyb b. Hâlid b. Aclân)
5. Ebu Hasan Fadl b. Anbese el-Hazzaz (Fadl b. Anbese)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Abdullah el-Mahrami (Muhammed b. Abdullah b. Mübarek)
Konular:
Namaz, mekruh vakitler
Namaz, vakti
Şeytan, sembolizmi, bağlanması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
64310, HM017162
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ وَابْنُ بَكْرٍ قَالَا أَنْبَأَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا سَعِيدٍ الْأَعْمَى يُخْبِرُ عَنْ رَجُلٍ يُقَالُ لَهُ السَّائِبُ مَوْلَى الْفَارِسِيِّينَ (وَقَالَ ابْنُ بَكْرٍ مَوْلًى لِفَارِسَ وَقَالَ حَجَّاجٌ مَوْلَى الْفَارِسِيِّ) عَنْ زَيْدِ بْنِ خَالِدٍ
أَنَّهُ رَآهُ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ وَهُوَ خَلِيفَةٌ رَكَعَ بَعْدَ الْعَصْرِ رَكْعَتَيْنِ فَمَشَى إِلَيْهِ فَضَرَبَهُ بِالدِّرَّةِ وَهُوَ يُصَلِّي كَمَا هُوَ فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ زَيْدٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَوَاللَّهِ لَا أَدَعُهُمَا أَبَدًا بَعْدَ أَنْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّيهِمَا
قَالَ فَجَلَسَ إِلَيْهِ عُمَرُ وَقَالَ يَا زَيْدُ بْنَ خَالِدٍ لَوْلَا أَنِّي أَخْشَى أَنْ يَتَّخِذَهَا النَّاسُ سُلَّمًا إِلَى الصَّلَاةِ حَتَّى اللَّيْلِ لَمْ أَضْرِبْ فِيهِمَا
Tercemesi:
Zeyd b. Hâlid (Radıyallahu anh) anlattı:
Hz. Ömer (Radıyallahu anh) halifeliği döneminde bu kişiyi ikindiden sonra
iki rekat kılarken gördü, üzerine yürüdü ve kamçısıyla ona vurdu, (ancak) o namazına olduğu gibi devam etti. Zeyd namazı bitirince şöyle dedi:
'Ey mü'minlerin emiri! Rasûlullah'ı (Sallallahu aleyhi ve sellem) bu iki rekatı kılarken gördükten sonra vallahi onu bırakmam.' (Bunu üzerine) Hz. Ömer onun yanına oturdu ve; .
'Ey Zeyd b. Hâlid! İnsanların onu ta geceye kadar namaz kılmaya basamak yapmalarından çekinmeseydim o iki (rekat namaz) için vurmazdım' dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Zeyd b. Halid el-Cüheni 17162, 5/811
Senetler:
1. Zeyd b. Halid el-Cühenî (Zeyd b. Halid)
2. Saib b. Hallad (Saib b. Hallad b. Süveyd b. Sa'lebe b. Amr)
3. Ebu Sa'd el-Mekki (Ebu Sa'd)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Muhammed el-Mesîsî (Haccac b. Muhammed)
5. Ebu Abdullah Muhammed b. Bekir el-Bursani (Muhammed b. Bekir b. Osman)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
Konular:
Amel, amellerde itidali elden bırakmamak, aşırı gitmemek
Nafile ibadet, sabah ve ikindiden sonra
Namaz, mekruh vakitler
Namaz, Nafile Namaz, nafile ibadetin vakti
Sahabe, ictihadı