حَدَّثَنِى أَبُو كَامِلٍ فُضَيْلُ بْنُ حُسَيْنٍ الْجَحْدَرِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ عَنْ فِرَاسٍ عَنْ ذَكْوَانَ أَبِى صَالِحٍ عَنْ زَاذَانَ أَبِى عُمَرَ قَالَ أَتَيْتُ ابْنَ عُمَرَ وَقَدْ أَعْتَقَ مَمْلُوكًا - قَالَ - فَأَخَذَ مِنَ الأَرْضِ عُودًا أَوْ شَيْئًا فَقَالَ: مَا فِيهِ مِنَ الأَجْرِ مَا يَسْوَى هَذَا إِلاَّ أَنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ:
"مَنْ لَطَمَ مَمْلُوكَهُ أَوْ ضَرَبَهُ فَكَفَّارَتُهُ أَنْ يُعْتِقَهُ."

Bana Ebu Kamil Fudayl b. Hüseyin el-Cahderî, ona Ebu Avane, ona Firas, ona Zekvân Ebu Salih, ona da Zâzân, Ebu Ömer'in şöyle dediğini rivayet etti: İbn Ömer'e geldim; bir köle azad etmişti. Yerden bir çöp veya başka bir şey alarak, bu köleyi azadımda bana bu kadar bile ecir yoktur dedi. Zira ben Rasulullah'ın (sav) şöyle söylerken işittim diye ekledi:
"Her kim kölesine tokat atar veya döverse kefareti o köleyi azad etmesidir."

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Eymân 4298, /698