حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو أَخْبَرَنِى فُلَيْحٌ أَخْبَرَنِى عَبَّاسُ بْنُ سَهْلٍ قَالَ:
"اجْتَمَعَ أَبُو حُمَيْدٍ وَأَبُو أُسَيْدٍ وَسَهْلُ بْنُ سَعْدٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ مَسْلَمَةَ فَذَكَرَ هَذَا الْحَدِيثَ وَلَمْ يَذْكُرِ الرَّفْعَ إِذَا قَامَ مِنْ ثِنْتَيْنِ وَلاَ الْجُلُوسَ قَالَ حَتَّى فَرَغَ ثُمَّ جَلَسَ فَافْتَرَشَ رِجْلَهُ الْيُسْرَى وَأَقْبَلَ بِصَدْرِ الْيُمْنَى عَلَى قِبْلَتِهِ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Abdülmelik b. Amr, ona Füleyh, ona da Abbas b. Sehl şöyle rivayet etmiştir:
"Ebu Humeyd, Ebu Üseyd, Sehl b. Sa'd ve Muhammed b. Mesleme toplandılar. (Ardından) bu hadisi zikredip ikinci rekâttan kalkarken (elleri) kaldırmayı ve oturmayı zikretmedi (ancak) şöyle dedi: Hz. Peygamber (sav), (son secdeleri de) bitirdikten sonra oturup sol ayağını yaydı ve sağ ayağının ucunu da kıblesi (tarafına) yöneltti."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 182, /224