11694 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Mualla b. Esed, ona Abdullah b. Müsennâ, ona Sabit el-Bünânî ve Sümâme, onlara da Enes şöyle demiştir:
Peygamber (sav) vefat ettiğinde Kur'an'ı sadece şu dört kişi; Ebu Derdâ, Muâz b. Cebel, Zeyd b. Sabit ve Ebu Zeyd ezberlemişti.
Enes der ki: Biz, Ebu Zeyd'e mirasçı olduk.
Bize Ömer b. Hafs, ona babası (Hafs b. Ğiyâs), ona A'meş, ona İbrahim ve Dahhâk el- Meşrikî, onlara da Ebu Saîd Hudrî (ra) şöyle demiştir:
Peygamber (sav) ashabına "sizden biriniz bir gecede Kur'an'ın üçte birini okuyamaz mı?" dedi. Bu söz sahâbeye zor geldi. ve “ey Allah'ın Rasulü hangimizin gücü buna yeter ki?” dediler. Bunun üzerine Rasulullah (sav) "Allâhu'l-vâhidu's-samed (ihlas) Suresi, Kur'an'ın üçte biridir" buyurdu
Ebu Abdullah der ki: Bu hadisin, İbrahim tarikiyle gelen rivayeti mürsel, Dahhâk el-Meşrikî tarikiyle ile gelen rivayeti ise Müsneddir.
Bize Kuteybe b. Saîd, ona Süfyân, ona da Abdülaziz b. Rufey şöyle demiştir:
Şeddâd b. Ma'kil ile birlikte İbn Abbâs'ın yanına girdim. Şeddâd b. Ma'kil, İbn Abbâs'a “Peygamber (sav) bir şey bıraktı mı?” diye sordu. İbn Abbâs “Mushaf'ın iki kapağı arasında bulunandan başka bir şey bırakmadı” dedi. Biz yine beraberce Muhammed b. Hanefiyye'nin yanına girdik ve ona da aynı soruyu sorduk. Muhammed b. Hanefiyye de “iki kapak arasında bulunandan başka bir şey bırakmadı” dedi.
Bize Leys, ona Yezid b. el-Hâd, ona Muhammed b. İbrahim, ona Üseyd b. Hudayr şöyle söylemiştir: O, bir gece atı da yanında bağlı iken Bakara suresini okuyordu. At aniden huysuzlaşmaya başladı. Üseyd sustu, at da sakinleşti. Üseyd yeniden Kur'an okumaya başladı, at yine huysuzlandı. Üseyd sustu, at sakinleşti. Sonra Üseyd Kur'an okumaya başladı at yine huysuzlaştı. Bunun üzerine Üseyd de Kur'an okumayı bıraktı.
Useyd'in oğlu Yahya ise ata yakın bir yerde (yatmakta) idi. Atın çocuğa bir zarar vermesinden endişe ederek, çocuğu geriye çekti. Bu sırada başını kaldırıp göğe baktığında (parlayan bir şeyler gördü) hatta onu göremez oldu. Sabah olduğunda Üseyd Hz.Peygamber'e (sav) bunu söyledi. Hz. Peygamber (sav) ona: "Okusaydın ey Hudayr'ın oğlu, okusaydın ey Hudayr'ın oğlu!" dedi. Useyd, 'Ey Allah'ın Resulü, atın Yahya'yı çiğnemesinden endişe ettim. Çünkü o ata yakın bir yerde idi. Başımı kaldırıp çocuğa gittim. Göğe baktığımda bulut içinde kandiller gibi parlayan şeyler gördüm. Daha sonra o şeyler göğe doğru çekilip çıktı ve ben onları göremez oldum' dedi.
Hz. Peygamber (sav) "Bunların ne olduğunu bilir misin?" dedi. Useyd, hayır diyerek cevap verdi. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"Onlar meleklerdi, senin sesini (dinlemek için) yaklaşmışlardı. Kur'an okumaya devam etseydin, sabaha kadar dururlardı. İnsanlar da onları görür, onlar insanlardan gizlenemezdi"
Ravi İbn Hâd 'bu hadisi bana Abdulah b. Habbâb ona Ebu Said el-Hudrî ona da Useyd b. Hudayr nakletti' demiştir.
Bize Muhammed b. Ar'ara, ona Şu'be, ona Mansur, ona Ebu Vâil, ona Abdullah'ın söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kur'ân (hafızlarından) birisinin şu şu ayetleri unuttum demesi ne kötüdür. Aksine (kendisi unutmamış) ona unutturulmuştur. Bu sebeple siz Kur'an'ı hatırlamak için müzakere yapın. Çünkü onun, insanların zihninden uzaklaşması, develerin yularlarından boşanıp kaçmalarından daha hızlıdır."
Bize Osman, ona Cerir, ona da Mansur hadisin bir benzerini nakletmiştir. Bişr de Abdullah b. Mübarek'ten o da Şu'be'den naklettiği bir tarikle Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
İbn Cureyc de, Abde, Şakîk, Abdullah b. Mesud, Hz. Peygamber (sav) tarikiyle hadisi naklederek Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
Bize Muhammed b. Ar'ara, ona Şu'be, ona Mansur, ona Ebu Vâil, ona Abdullah'ın söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kur'ân (hafızlarından) birisinin şu şu ayetleri unuttum demesi ne kötüdür. Aksine (kendisi unutmamış) ona unutturulmuştur. Bu sebeple siz Kur'an'ı hatırlamak için müzakere yapın. Çünkü onun, insanların zihninden uzaklaşması, develerin yularlarından boşanıp kaçmalarından daha hızlıdır."
Bize Osman, ona Cerir, ona da Mansur hadisin bir benzerini nakletmiştir. Bişr de Abdullah b. Mübarek'ten o da Şu'be'den naklettiği bir tarikle Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
İbn Cureyc de, Abde, Şakîk, Abdullah b. Mesud, Hz. Peygamber (sav) tarikiyle hadisi naklederek Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
Bize Muhammed b. Ar'ara, ona Şu'be, ona Mansur, ona Ebu Vâil, ona Abdullah'ın söylediğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kur'ân (hafızlarından) birisinin şu şu ayetleri unuttum demesi ne kötüdür. Aksine (kendisi unutmamış) ona unutturulmuştur. Bu sebeple siz Kur'an'ı hatırlamak için müzakere yapın. Çünkü onun, insanların kalplerinden uzaklaşması, develerin yularlarından boşanıp kaçmalarından daha hızlıdır."
Bize Osman, ona Cerir, ona da Mansur hadisin bir benzerini nakletmiştir. Bişr de Abdullah b. Mübarek'ten o da Şu'be'den naklettiği bir tarikle Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
İbn Cureyc de, Abde, Şakîk, Abdullah b. Mesud, Hz. Peygamber (sav) tarikiyle hadisi naklederek Muhammed b. Ar'ara'ya mutabaat etmiştir.
Bize Ali b. Abdullah, ona Süfyân, ona Abde b. Ebu Lübâbe, ona Zir b. Hubeyş ve Asım, ona Zirr şöyle söylemiştir:
Übey b. Ka'b'a “Ya Ebâ Munzir! Kardeşin Abdullah b. Mesud şöyle şöyle sözler söylüyor. Sen ne dersin?” dedim. Bunun üzerine Übey şöyle dedi: Ben bunu Rasulullah'a (sav) sordum. O da "Bana böyle vahyedildi, ben de böyle okudum" buyurdu.
Übey der ki: Biz de Rasulullah'ın (sav) söylediği gibi söylüyoruz.
Bize Übeydullah b. Musa, ona Şeybân, ona Yahya, ona Ebu Seleme, ona da Âişe (r.anha) ve İbn Abbâs (r.anhuma) şöyle rivayet etmiştir:
Kur'an-ı Kerim Hz. Peygamber'e (sav) on yıl Mekke'de, on yıl da Medine'de nazil oldu.
Bize Sadaka ve Müsedded, onlara Yahya, ona Sufyân, ona Süleyman, ona İbrahim, ona Abîde, ona Abdullah b. Mesud; (T) Yahya der ki: Bu hadisin bir kısmını bana Amr b. Mürre rivayet etmiştir; (T) A'meş de der ki: Bu hadisin bir kısmını bana Amr b. Mürre, ona İbrahim ve babası, (Yezid b. Kays), ona Ebu Duhâ ona da Abdullah b. Mesud rivayet etmiş ve şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) bana "Kur'an oku bana" buyurdu. Ben “Kur'ân Size indirildiği hâlde, ben mi size okuyayım?” dedim. Rasulullah (sav) "Kur'an'ı benden başkasından dinlemeyi arzu ediyorum" dedi. İbn Mesud der ki: Bunun üzerine ben Nisâ Suresini okudum ve "Her ümmetten bir şahit getirdiğimiz ve seni de onların üzerine bir şahit yaptığımız zaman, bakalım onların hâli nice olacak!"(Nisâ, 41) ayetine geldiğimde, Peygamber (sav) bana "yeter dur" buyurdu. Bir de gördüm ki Hz. Peygamber'in iki gözünden yaşlar süzülüyor.