400 Kayıt Bulundu.
Bize Ebû’l-Hasan Ali b. Ahmed b. Abdân, ona Ahmed b. Ubeyd, ona Ahmed b. İbrahim b. Milhân, ona Yahya b. Bükeyr, ona el-Leys, ona Bükeyr, ona Abdülmelik b. Saîd el-Ensârî, ona Cabir b. Abdullah, ona da Ömer b. el-Hattâb (ra) şöyle demiş: “Bir gün çok heyecanlanmıştım, oruçlu olduğum halde (karımı) öpmüştüm. Hemen Rasûlullah’a (sav) gidip, “- Bugün büyük bir şey yaptım, oruçlu olduğum halde (karımı) öptüm” dedim. Rasûlullah (sav); “- Oruçlu iken ağzını su ile çalkalamana ne diyorsun?” diye sordu. “- Bunda bir beis yoktur” dedim. Hz. Peygamber (sav), “- Peki öbüründe neden beis olsun?” buyurdu.
Bize Ali b. Ahmed b. Abdân, ona Ahmed b. Ubeyd, ona İsmail b. İshak el-Kadî, ona Müsedded, ona Abdülvâris, ona Eyyub, ona İkrime, ona da Ebû Hureyre (ra) Rasûlullah’ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: “Bir komşunun, duvarına komşusunun odun koymasına mani olmaya hakkı yoktur.” Bu sahih bir isnaddır. (T) Süfyan b. Uyeyne, Hammâd b. Zeyd ve Hammâd b. Seleme bunu yine İkrime vasıtasıyla Ebû Hureyre’den (ra) rvayet etmişlerdir. ez-Zübeyr’in rivayetinde “İsterse ve kabul etmezse” ifadeleri de yer alır. Simâk b. Harb ile Cabir el-Cu’fî onlara muhalefet etmişler ve hadisi İkrime vasıtasıyla İbn Abbas’dan rivayet etmişlerdir.