حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو كُرَيْبٍ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ زَوْجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم: "أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُؤْتَى بِالصِّبْيَانِ، فَيُبَرِّكُ عَلَيْهِمْ وَيُحَنِّكُهُمْ، فَأُتِىَ بِصَبِىٍّ فَبَالَ عَلَيْهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ، فَأَتْبَعَهُ بَوْلَهُ وَلَمْ يَغْسِلْهُ."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ile Ebu Küreyb, onlara Abdullah b. Nümeyr, ona Hişâm, ona babası, ona da Hz. Peygamber'in (sav) eşi Âişe şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah'a (sav) küçük çocuklar getirilir o da onlara bereket duasında bulunur ve hurma çiğneyerek çocuğun damağına sürerdi (tahnîk). Bir defasında bir çocuk getirildi, o da Rasulullah'ın (sav) üzerine bevl etti. Rasulullah (sav) hemen su istedi ve onu ço­cuğun bevlettiği yere serpiştirdi. Ancak orayı yıkamadı."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 662, /134

وَحَدَّثَنِيهِ حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ بْنُ يَزِيدَ أَنَّ ابْنَ شِهَابٍ أَخْبَرَهُ قَالَ أَخْبَرَنِى عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ بْنِ مَسْعُودٍ: "أَنَّ أَمَّ قَيْسٍ بِنْتَ مِحْصَنٍ وَكَانَتْ مِنَ الْمُهَاجِرَاتِ الأُوَلِ اللاَّتِى بَايَعْنَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، وَهِىَ أُخْتُ عُكَّاشَةَ بْنِ مِحْصَنٍ أَحَدُ بَنِى أَسَدِ بْنِ خُزَيْمَةَ قَالَ أَخْبَرَتْنِى أَنَّهَا أَتَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِابْنٍ لَهَا لَمْ يَبْلُغْ أَنْ يَأْكُلَ الطَّعَامَ. قَالَ عُبَيْدُ اللَّهِ أَخْبَرَتْنِى أَنَّ ابْنَهَا ذَاكَ بَالَ فِى حِجْرِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، فَدَعَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِمَاءٍ فَنَضَحَهُ عَلَى ثَوْبِهِ وَلَمْ يَغْسِلْهُ غَسْلاً."

Bize Harmele b. Yahya, ona (Abdullah) b. Vehb, ona Yunus b. Yezid, ona İbn Şihâb (ez-Zührî), ona da Ubeydulah b. Abdullah b. Ute b. Mesud şöyle rivayet etmiştir: "Ümmü Kays bt. Mihsan, Hz. Peygamber'e (sav) biat eden ilk muhacir kadınlardandı. Esed b. Huzeyme oğullarına mensup olan Ukkâşe b. Mihsan'ın kız kardeşi idi. Ümmü Kays, Rasul-i Ekrem'e (sav) henüz katı gıda ile beslenecek çağa gelmemiş oğlunu getirdi. Çocuk Rasulullah'ın (sav) kucağına çişini yaptı. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) su isteyerek onu elbisesinin üzerine serpti, elbiseyi iyice yıkamadı."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 667, /134

حَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ يُونُسَ الْحَنَفِىُّ حَدَّثَنَا عِكْرِمَةُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ أَبِى طَلْحَةَ حَدَّثَنِى أَنَسُ بْنُ مَالِكٍ -وَهُوَ عَمُّ إِسْحَاقَ- قَالَ: "بَيْنَمَا نَحْنُ فِى الْمَسْجِدِ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم، إِذْ جَاءَ أَعْرَابِىٌّ فَقَامَ يَبُولُ فِى الْمَسْجِدِ. فَقَالَ أَصْحَابُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَهْ مَهْ. قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لاَ تُزْرِمُوهُ، دَعُوهُ. فَتَرَكُوهُ حَتَّى بَالَ. ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ إِنَّ هَذِهِ الْمَسَاجِدَ لاَ تَصْلُحُ لِشَىْءٍ مِنْ هَذَا الْبَوْلِ وَلاَ الْقَذَرِ، إِنَّمَا هِىَ لِذِكْرِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَالصَّلاَةِ وَقِرَاءَةِ الْقُرْآنِ. أَوْ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَ فَأَمَرَ رَجُلاً مِنَ الْقَوْمِ فَجَاءَ بِدَلْوٍ مِنْ مَاءٍ فَشَنَّهُ عَلَيْهِ."

Bize Züheyr b. Harb, ona Ömer b. Yunus el-Hanefî, ona İkrime b. Ammâr, ona İshak b. Ebu Talha, ona da İshak'ın amcası olan Enes b. Malik şöyle rivayet etmiştir: "Bir defasında mescitte Rasulullah'la (sav) birlikte iken, birden bir bedevi geldi ve mescidin içine bevletmeye başladı. Rasulullah'ın (sav) ashâbı '(Dur! Ne yapıyorsun anlamında) Hey, heey!' diye seslendiler. Rasulullah (sav) 'Adamı rahatsız etmeyin, bırakın' buyurdular. Ashâb da işini bitirinceye kadar ona dokunmadılar. Sonra Rasulullah (sav) adamı çağırarak 'Şüphesiz bu mescitlerde ne küçük ne de büyük abdest bozmak uygun değildir. Buralar Allah'ı (ac) anmak, namaz kıl­mak ve Kur'ân okumak içindir' veya buna yakın ifadelerle onu uyardı. Müteakiben Hz. Peygamber (sav) cemaatten birinden bir kova su getirmesini istedi ve suyu o bevlin üzerine serpti."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 661, /133

وَحَدَّثَنَا زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنْ هِشَامٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ: "أُتِىَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِصَبِىٍّ يَرْضَعُ، فَبَالَ فِى حِجْرِهِ، فَدَعَا بِمَاءٍ فَصَبَّهُ عَلَيْهِ."

Bize Züheyr b. Harb, ona Cerîr, ona Hişâm, ona da babası, Âişe'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah'a (sav) henüz meme emen bir çocuk getirildi. Çocuk onun kucağına bevletti. Rasulullah (sav) hemen su isteyerek onu bevlin üzerine döktü."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 663, /134

وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا خَالِدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ خَالِدٍ عَنْ أَبِى مَعْشَرٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ وَالأَسْوَدِ: "أَنَّ رَجُلاً نَزَلَ بِعَائِشَةَ فَأَصْبَحَ يَغْسِلُ ثَوْبَهُ فَقَالَتْ عَائِشَةُ إِنَّمَا كَانَ يُجْزِئُكَ إِنْ رَأَيْتَهُ أَنْ تَغْسِلَ مَكَانَهُ، فَإِنْ لَمْ تَرَ نَضَحْتَ حَوْلَهُ. وَلَقَدْ رَأَيْتُنِى أَفْرُكُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَرْكًا فَيُصَلِّى فِيهِ."

Bize Yahya b. Yahya, ona Halid b. Abdullah, ona Halid, o da Ebu Ma'şer, ona İbrahim, ona da Alkame ile Esved şöyle rivayet etmişlerdir: "Bir kişi Âişe'ye mi­safir olmuştu. Sabahleyin elbisesini yıkamaya başladı. Âişe ona 'Eğer meninin (elbisende) nereye bulaştığını gördüysen, sadece yerini yıkaman yeterlidir. Görmediysen, etrafını da yıkarsın. Ben Rasulullah'ın (sav) elbisesinden onu ovalayarak çıkardığımı, ardından o elbise ile namaz kıldığını bilirim."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 668, /134

وَحَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ وَهَمَّامٍ عَنْ عَائِشَةَ فِى الْمَنِىِّ قَالَتْ: "كُنْتُ أَفْرُكُهُ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم."

Bize Ömer b. Hafs b. Ğıyâs, ona babası, ona A'meş, ona İbrahim, ona Esved ile Hemmâm, onlara da Âişe meni hakkında şöyle rivayet etmiştir: "Ben onu Rasulullah'ın (sav) elbisesinden ova­layarak temizlerdim."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 669, /134

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ - يَعْنِى ابْنَ زَيْدٍ - عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانَ (ح) وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَرُوبَةَ جَمِيعًا عَنْ أَبِى مَعْشَرٍ (ح) وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ مُغِيرَةَ (ح) وَحَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ مَهْدِىٍّ عَنْ مَهْدِىِّ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ وَاصِلٍ الأَحْدَبِ (ح) وَحَدَّثَنِى ابْنُ حَاتِمٍ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا إِسْرَائِيلُ عَنْ مَنْصُورٍ وَمُغِيرَةَ كُلُّ هَؤُلاَءِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ فِى حَتِّ الْمَنِىِّ مِنْ ثَوْبِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَحْوَ حَدِيثِ خَالِدٍ عَنْ أَبِى مَعْشَرٍ.

Bize Kuteybe b. Said, ona Hammâd b. Zeyd, ona Hişâm b. Hassân; (T) Bize İshak b. İbrahim, ona Abde b. Süleyman, ona İbn Ebu Arûbe, onlara Ebu Ma'şer; (T) Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Hüşeym, ona Muğîre; (T) Bana Muhammed b. Hâtim, ona Abdurrahman b. Mehdi, ona Mehdi b. Meymûn, ona Vâsıl el-Ahdeb; (T) Bana İbn Hâtim, ona İshak b. Mansur, ona İsrail, ona Mansur ile Muğîre, onların hepsine İbrahim, ona Esved, ona da Âişe, Rasulullah'ın (sav) elbisesinden meniyi ovuşturması hakkındaki hadisi, Halid'in Ebu Ma'şer'den rivayet ettiği hadis gibi nakletmiştir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 670, /134

وَحَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ - وَهُوَ ابْنُ زَيْدٍ - عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ أَعْرَابِيًّا بَالَ فِى الْمَسْجِدِ فَقَامَ إِلَيْهِ بَعْضُ الْقَوْمِ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "دَعُوهُ وَلاَ تُزْرِمُوهُ." [قَالَ فَلَمَّا فَرَغَ دَعَا بِدَلْوٍ مِنْ مَاءٍ فَصَبَّهُ عَلَيْهِ.]

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 659, /133

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ الْقَطَّانُ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ الأَنْصَارِىِّ ح وَحَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَقُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ جَمِيعًا عَنِ الدَّرَاوَرْدِىِّ - قَالَ يَحْيَى بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ الْمَدَنِىُّ - عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ أَنَّهُ سَمِعَ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَذْكُرُ أَنَّ أَعْرَابِيًّا قَامَ إِلَى نَاحِيَةٍ فِى الْمَسْجِدِ فَبَالَ فِيهَا فَصَاحَ بِهِ النَّاسُ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "دَعُوهُ." فَلَمَّا فَرَغَ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِذَنُوبٍ فَصُبَّ عَلَى بَوْلِهِ.

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 660, /133

وَحَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا عِيسَى حَدَّثَنَا هِشَامٌ بِهَذَا الإِسْنَادِ مِثْلَ حَدِيثِ ابْنِ نُمَيْرٍ.

• Müslim Sahîh-i Müslim Tahâret 664, /134