5574 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Râşid b. Saîd b. Râşid er-Ramlî, ona el-Velîd b. Müslim, ona Ebu Râfi' İsmail b. Râfi', ona Ebu Bekir'in azadlısı Sümey, ona Ebu Salih, ona da Ebu Hüreyre'den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Karanlıklarda mescidlere çok (defa) yürüyenler, işte onlar Allah'ın rahmetine çokça nail olanlardır."
Bize Muhammed b. Said b. Yezid b. İbrahim et-Tüsterî, ona Fadl b. Müveffak Ebu Cehm, ona Fudayl b. Merzuk, ona Atiyye, ona da Ebu Said el-Hudrî'den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Kim namaza gitmek üzere evinden çıktıktan sonra şu duayı okursa; Allah, rahmetiyle ona yönelir ve onun için yetmiş bin melek istiğfarda bulunur: Allah'ım! Senden, sana dua edenlerin hakkı hürmetine istiyorum. Yine bu yürüyüşümün hakkı hürmetine Senden istiyorum. Çünkü ben ne kibirlenmek ne de böbürlenmek için ve ne görsünler diye ne de duysunlar diye (evden) çıkmadım. Ben ancak Senin gazabından sakınmak ve Senin rızanı kazanmak için (evden) çıktım. Bu sebeple Cehennem ateşinden beni korumanı ve günahlarımı bağışlamanı Senden diliyorum. Şüphesiz senden başka günahları bağışlayan yoktur."
Bize İbrahim b. Muhammed el-Halebî, ona Yahya b. el-Hâris eş-Şîrâzî, ona Züheyr b. Muhammed et-Temîmî, ona Ebu Hâzim, ona da Sehl b. Sa'd es-Sâidî'den rivayet edildiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Karanlık vakitlerde mescidlere yürüyerek gidenleri, kıyamet günü tam bir nur ile müjdeleyin!"
Bize Sâbit el-Bünânî'nin azatlı kölesi Mecze'e b. Süfyân b. Esid, ona Süleyman b. Davud es-Sâiğ, ona Sâbit el-Bünânî, ona da Enes b. Mâlik’ten rivayet edildiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Karanlık vakitlerde mescidlere yürüyerek gidenleri, kıyamet günü tam bir nur ile müjdele!"
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Vekî', ona İbn Ebu Zi'b, ona Abdurrahman b. Mihrân, ona Abdurrahman b. Sa'd, ona da Ebu Hüreyre Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Mescidden en uzak olanların (uzaklık derecesine göre) sevabı da daha büyüktür."
Bize Ebu Musa Muhammed b. el-Müsenna, ona Halid b. el-Haris, ona Humeyd, ona da Enes b. Mâlik şöyle demiştir: (Ensâr'dan) Benî Selime kabilesi, (Mescid-i Nebevî’ye uzak olan) evlerinden çıkarak mescidin yakınına gelmek istediler. Hz. Peygamber (sav), (Medine'yi muhafaza eden bu evleri tahliye ederek) Medine çevresini boş bırakmalarını arzu etmedi ve onlara: "Ey Benî Selime! Sizler, (mescide gelip giderken) attığınız adımlarınızın sevabını hesaba katmayacak mısınız?” buyurdu. Bunun üzerine onlar, (taşınmaktan vazgeçip) yerlerinde ikamet ettiler."
Bize Ahmed b. Abde, ona Abbâd b. Abbâd el-Mühellebî, ona Asım el-Ahvel, ona Ebu Osman en-Nehdî, ona da Übey b. Ka'b şöyle demiştir: "Ensardan bir adam vardı. Onun evi, Medine'nin (Mescid-i Nebevî'ye) en uzak olan eviydi. Bununla beraber, Rasulullah (sav) ile beraber namaz kılmayı hiç kaçırmazdı. Übey dedi ki 'Ben, ona acıdım ve sen bir merkep satın alsaydın, seni şiddetli sıcaktan korurdu. Ayağına taş değip incinmesinden yüksek tutardı ve yerin zehirli hayvanlarından korurdu.' dedim. Adam, 'Vallahi evimin Muhammed'in (sav) evinin bitişiğinde olmasından hoşlanmam' dedi. Übey dedi ki 'Ben adamın sözünü içimde taşıyarak alındım. Hatta Peygamber'in (sav) evine vararak, adamın dediklerini Ona (sav) anlattım. Bunun üzerine Peygamber (sav) adamı çağırtıp ona bunu sordu. Adam da aynı sözleri tekrar ederek, cemaatle kıldığı namazlardan sevap umduğunu ifade etti. Bunun üzerine Rasulullah (sav) adama: "Gerçekten sana, umduğun (sevap) vardır." buyurdu.
Bize Ali b. Muhammed, ona Vekî', ona İsrâil, ona Simâk, ona İkrime, ona da (Abdullah) İbn Abbas şöyle demiştir: Ensârın evleri mescidden (Mescid-i Nebevî’den) uzaktaydı. Yakına gelmek istediler. Bunun üzerine: "Ve biz, onların önden gönderdikleri herşeyi ve bıraktıkları her izi de yazıyoruz" (Yâsîn 36/12) ayeti nazil oldu. İbn Abbas demiştir ki: Onlar da (taşınmaktan vazgeçip evlerinde) kaldılar.
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Muhammed b. Ca'fer, ona Şu'be, ona İbrahim el-Hecerî, ona da Ebu'l Ahvas'ın rivayet ettiğine göre Abdullah (b. Mes'ud) şöyle demiştir: Kim yarın Müslüman olarak Allah'ın (cc) huzuruna varmak isterse, şu beş vakit namazı, namaz için ezan okunan yerde (yani mescitte) kılmaya özen göstersin. Şüphesiz bu namazlar hidayet sünnetlerindendir. Allah (cc) Peygamberinize (sav) hidayet yoluna ulaştıran sünnetler vermiştir. Ömrüm üzerine yemin ederim ki, her biriniz namazını evinde kılarsa, Nebinizin (sav) sünnetini terk etmiş olursunuz. Nebi’nizin (sav) sünnetini terk ettiğinizde de doğru yoldan şaşarsınız. Ben aramızda ancak nifakı açıkça bilinen münafıkların cemaatten geri kaldığını (cemaate katılmadığını) bilirim. Yine ben bir kişinin iki kişi arasında arasında zorlanarak yürümeye çalışmak suretiyle bile olsa saftaki yerini aldığını görmüşümdür. Müslüman bir kimse abdest alır, bu abdestinin güzel olmasına özen gösterirse, sonra da namaz kılmak niyetiyle bir mescide giderse, sonra da namaza yürüyerek giderse, attığı her bir adım sebebiyle Allah (cc) onun derecesini bir seviye yükseltir ve ondan bir günahı siler.
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye, ona el-A'meş, ona Ebu Salih, ona da Ebu Hüreyre, Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Bir erkeğin (mescidde) cemaatla kıldığı namaz (ın sevabı, tek başına) evinde kıldığı ve çarşısında kıldığı namaz (ın sevabın) dan yirmi küsur derece fazladır."