حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا أَبَانُ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو مِجْلَزٍ عَنْ حُذَيْفَةَ : "أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَعَنَ مَنْ جَلَسَ وَسْطَ الْحَلْقَةِ."

Bize Musa b. İsmail, ona Ebân, ona Katade, ona Ebu Miclez, ona da Huzeyfe rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) bir mecliste halkanın ortasına geçip oturan kişiye lanet etmiştir."

Açıklama: Lahik b. Humeyd ile Huzeyfe b. Yeman arasında inkıta' vardır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 17, /1099

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ امْرَأَةً كَانَ فِى عَقْلِهَا شَىْءٌ بِمَعْنَاهُ.

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Yezid b. Harun, ona Hammad b. Seleme, ona Sabit, o da Enes aklında noksanlık olan kadın…ifadesini kullanmış ve önceki hadisin manasını rivayet etmiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 13, /1099

حَدَّثَنَا ابْنُ السَّرْحِ وَمَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ حَدَّثَنِى مَنْ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ قَالَ أَبُو الْقَاسِمِ صلى الله عليه وسلم: "إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ فِى الشَّمْسِ. (وَقَالَ مَخْلَدٌ فِى الْفَىْء) فَقَلَصَ عَنْهُ الظِّلُّ وَصَارَ بَعْضُهُ فِى الشَّمْسِ وَبَعْضُهُ فِى الظِّلِّ فَلْيَقُمْ."

Bize İbnü's-Serh ve Mahled b. Halid, o ikisine Süfyan, ona Muhammed b. Münkedir, ona Ebu Hureyre'den hadisi işiten bir kişi, ona da Ebu Hureyre, Hz Peygamber'den (sav) şöyle nakletmiştir: "Biriniz güneşte iken (Mahled gölgede iken demiştir) gölge çekilip bir kısmı güneşte bir kısmı da gölgede kalırsa, oradan hemen kalksın."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 15, /1099

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنِ الأَعْمَشِ قَالَ حَدَّثَنِى الْمُسَيَّبُ بْنُ رَافِعٍ عَنْ تَمِيمِ بْنِ طَرَفَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْمَسْجِدَ وَهُمْ حِلَقٌ فَقَالَ: "مَا لِى أَرَاكُمْ عِزِينَ."

Bize Müsedded, ona Yahya, ona el-A'meş, ona Müseyyeb b. Rafi', ona Temim b. Tarafe, ona Cabir b. Semure şöyle rivayet etmiştir: Cemaat farklı halkalarda dağınık bir şekilde otururken, Rasulullah (sav) mescide girmiş ve şöyle buyurmuştur: "Niçin sizi böyle dağınık halde görüyorum" buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 16, /1099

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ عَائِشَةَ رضى الله عنها: أَنَّ رَجُلاً اسْتَأْذَنَ عَلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "بِئْسَ أَخُو الْعَشِيرَةِ." فَلَمَّا دَخَلَ انْبَسَطَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَلَّمَهُ فَلَمَّا خَرَجَ قُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ لَمَّا اسْتَأْذَنَ قُلْتَ "بِئْسَ أَخُو الْعَشِيرَةِ." فَلَمَّا دَخَلَ انْبَسَطْتَ إِلَيْهِ. فَقَالَ: "يَا عَائِشَةُ إِنَّ اللَّهَ لاَ يُحِبُّ الْفَاحِشَ الْمُتَفَحِّشَ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Muhammed b. Amr, ona Ebu Seleme, ona Aişe (r.anh) naklettiğine göre Bbir adam Peygamber (sav) yanına girmek için izin istemiş, Peygamber de (sav) (bunu öğrenince) (o adam hakkında): "bu aşiretin kardeşi ne kötüdür!" demiş biraz sonra adam içeri girince onu sıcak bir şekilde karşılamış ve onunla tatlı tatlı konuşmuş. (Hz. Aişe sözlerine devam ederek şöyle demiştir: (Adam) dışarı çıkınca Ey Allah'ın Rasulü! (adam içeri girmek için izin istediğinde hakkında "bu aşiretin kardeşi ne kötüdür!" diye konuştun içeri girince de kendisini sıcak karşıladın dedim. "Allah kötüyü ve kötülüğü ortaya çıkarmaya çalışan kimseyi sevmez," buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 6, /1094

حَدَّثَنَا النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ عَنْ أَنَسٍ بِهَذِهِ الْقِصَّةِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "إِنَّ حَقًّا عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ أَنْ لاَ يَرْتَفِعَ شَىْءٌ مِنَ الدُّنْيَا إِلاَّ وَضَعَهُ."

Bize Nufeyl, ona Züheyr, ona Humeyd, ona Enes'in naklettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Dünyada yükselen her şeyi, aşağı indirmek, aziz ve celil olan Allah'ın kanunudur."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 9, /1096

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْجَرَّاحِ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ جَابِرٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ: "مَنْ أَبْلَى بَلاَءً فَذَكَرَهُ فَقَدْ شَكَرَهُ وَإِنْ كَتَمَهُ فَقَدْ كَفَرَهُ."

Bize Abdullah b. Cerrah, ona Cerir (b. Abdulhamid), ona el-A'meş, ona Ebu Süfyan, ona da Cabir b. Abdullah, Hz. Peygamber'den (sav) şöyle rivayet etmiştir: "Kime bir nimet verilir de o nimeti dile getirirse, onun şükrünü yerine getirmiş olur. Eğer onu kimseye söylemeyerek gizlerse, nankörlük etmiş olur."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 12, /1098

حَدَّثَنَا وَاصِلُ بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى عَنِ ابْنِ فُضَيْلٍ عَنِ الأَعْمَشِ بِهَذَا قَالَ "كَأَنَّهُ يُحِبُّ الْجَمَاعَةَ."

Bize Vasıl b. Abdulala, ona İbn Fudayl, ona el-A'meş rivayet etmiş ve "sanki Hz. Peygamber topluluğu sever gibiydi, demiştir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 16, /1099

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهَنَّادٌ - الْمَعْنَى - قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ بِإِسْنَادِهِ بِهَذَا قَالَ مَرَّ عَلَىَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَنَحْنُ نُعَالِجُ خُصًّا لَنَا وَهَى فَقَالَ "مَا هَذَا." فَقُلْنَا خُصٌّ لَنَا وَهَى فَنَحْنُ نُصْلِحُهُ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَا أَرَى الأَمْرَ إِلاَّ أَعْجَلَ مِنْ ذَلِكَ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe (el-Absî) ve (Ebu Serî) Hennâd (b. Serî et-Temimi), onlara Ebu Muaviye (Muhammed b. Hazim el-A'mâ ed-Darîr), ona da (Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran) el-A'meş (bahsi geçen) bu isnadıyla şöyle rivayet etmiştir: Yıkılmaya yüz tutmuş bize ait bir ahşap bir kulübeyi tamir ederken Rasulullah (sav) bana uğradı ve "bu nedir?" diye sordu. Bize ait ahşap bir kulübe, bizler onu tamir ediyoruz dedik. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdular: "Zannediyorum ecel, bu kulübenin harap olmasından çok daha acelecidir."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 168, /1180

حَدَّثَنَا ابْنُ السَّرْحِ وَأَحْمَدُ بْنُ سَعِيدٍ الْهَمْدَانِىُّ قَالاَ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ قَالَ أَخْبَرَنِى أُسَامَةُ عَنْ نَافِعٍ فِى هَذَا الْحَدِيثِ قَالَ "نَافِعٌ ثُمَّ رَأَيْتُهَا بَعْدُ فِى بَيْتِهِ."

Bize İbn Serh ve Ahmed b. Said el-Hemdani, o ikisine (Abdullah) İbn Vehb, ona da Üsame (b. Zeyd el-Leysî), Nafi'nin (Mevla b. Ömer) (bir önceki hadisi) şu ilave ile rivayet ettiğini söyledi: "Sonra ben o yılanı (tekrar Hz. Abdullah b. Ömer'in) evinde gördüm."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 173, /1183