10265 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ebu Tahir, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona Ebu Seleme b. Abdurrahman, ona da Ashaptan Cabir b. Abdullah el-Ensârî (vahyin iniş sürecini) anlatırken Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Ben yürürken, gökten bir ses duydum. Başımı kaldırdım, o anda, Hira'da bana gelen Meleği, gök ile yer arasında bir kürsüye oturmuş bir halde görüverdim. Ondan oldukça korktum ve (evime) döndüm ve 'Beni örtün, beni örtün' dedim. Onlar da beni örttüler. Bunun üzerine şanı yüce Allah 'Ey örtünüp bürünen, kalk ve uyar, Rabbini tekbir et, elbiseni temiz tut' [Müddessir, 74/1-4] ayetlerini indirdi. [Ayette geçen الرُّجْزَ, put demektir.] Ardından vahiy peş peşe gelmeye başladı."
Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr), ona A'meş, ona Marur b. Süveyd, ona Ebu Zer rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "Cennete en son girip cehennemden en son çıkacak kişiyi biliyorum. O adam kıyamet günü getirilecek ve 'Buna küçük günahlarını gösterin ve büyük günahlarını ondan kaldırın' denilecek. Ona küçük günahları sunulacak ve 'Şu gün şöyle şöyle yapmıştın, falanca gün de böyle böyle yapmıştın' denilecek. O adam da 'Evet yaptım' diyecek ve yaptıklarını inkâr edemeyecek. Büyük günahlarının kendisine gösterilmesinden çekinecek. Ona 'Yaptığın her kötülüğün karşılığında bir iyilik vardır' denilecek. O kimse 'Rabbim! Bazı şeyler daha yapmıştım ama onları burada göremedim' diyecek. (Ravi der ki:) Rasulullah'ın (sav), azı dişleri görülecek kadar, güldüğünü gördüm."
Bana Züheyr b. Harb, ona Cerir, ona Umare b. Ka'kâ, ona Ebu Zür'a, ona Ebu Hureyre (ra) şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah'ın (sav) önüne bir tabak tirit ve et konuldu. Etin but kısmından aldı. Koyunun en çok budunu severdi. Bir lokma ısırdı ve 'ben kıyamet günü insanların efendisi olacağım' buyurdu. Bir kere daha ısırdı ve 'Ben kıyamet günü insanların efendisi olacağım' buyurdu. Ashabının kendisine bu konuda bir şey sormadığını görünce 'nasıl olacaksın, diye sormayacak mısınız?' buyurdu. 'Ey Allah'ın Rasulü! Nasıl olacaksınız?' diye sordular. 'İnsanlar âlemlerin rabbinin huzurunda ayakta duracaklar...' buyurdu." Ravi bu hadisi Ebu Hayyan'ın, Ebu Zür'a'dan naklettiği gibi aktardı. İbrahim kıssasına ilavede bulundu ve onun yıldız hakkında “bu benim Rabbimdir” dediğini, kavminin ilahları hakkında “bu işi onların büyüğü yaptı” ve “ben hastayım” şeklindeki sözlerini ilave etmiştir. Hz. Peygamber (sav) söze devamla "Muhammed'in nefsi elinde olan Allah'a yemin olsun ki! Cennet kapılarının iki kanadıyla pervazlarının arası Mekke ile Hecer yahut Hecer ile Mekke arası kadar vardır" buyurdu.
Açıklama: hadisin tamamı için M000480 numaralı rivayete bakınız.
Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.
Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.
Sırat (köprüsünü) ilk geçen ben olacağım.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.