حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحِيمِ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ وَاصِلِ بْنِ السَّائِبِ عَنْ أَبِى سَوْرَةَ عَنْ أَبِى أَيُّوبَ الأَنْصَارِىِّ قَالَ قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا السَّلاَمُ فَمَا الاِسْتِئْنَاسُ قَالَ « يَتَكَلَّمُ الرَّجُلُ تَسْبِيحَةً وَتَكْبِيرَةً وَتَحْمِيدَةً وَيَتَنَحْنَحُ وَيُؤْذِنُ أَهْلَ الْبَيْتِ.

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdurrahim b. Süleyman, ona Vasıl b. Saib, ona Ebu Sevre, ona Ebu Eyyüb el-Ensari şöyle demiştir: "Rasulullah'a (sav) bu selamlaşma, bunu anladık. Peki izin isteme nasıl olur?" dedik. Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Kişi Subhanallah, Allahu Ekber, Elhamdülillah der ve öksürür gibi yaparak ev halkına (geldiğini) haberdar eder."

Açıklama: Bu hadis Nur Suresi 27. ayetteki izin istemek ile ilgili ayetin açıklamasıdır.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 17, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا ابْنُ نُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى حَبِيبٍ عَنْ مَرْثَدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْيَزَنِىِّ عَنْ أَبِى عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْجُهَنِىِّ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "إِنِّى رَاكِبٌ غَدًا إِلَى الْيَهُودِ، فَلاَ تَبْدَءُوهُمْ بِالسَّلاَمِ. فَإِذَا سَلَّمُوا عَلَيْكُمْ، فَقُولُوا: ’وَعَلَيْكُمْ’."

Bize Ebu Bekir, ona İbn Nümeyr, ona Muhammed b. İshak, ona Yezid b. Ebu Habib, ona Mersed b. Abdullah el-Yezenî, ona da Ebu Abdurrahman el-Cühenî, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Ben yarın Yahudilere gideceğim. (Gittiğimizde) Onlara selam vermeyi önce siz başlatmayın. Onlar size selam verdiğininde 'Ve aleyküm (Sizin üzerinize olsun)' deyin."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 13, /595

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ أَتَانَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَنَحْنُ صِبْيَانٌ فَسَلَّمَ عَلَيْنَا .

Bize Ebu Bekir, ona Ebu Halid el-Ahmer, ona da Enes şöyle rivayet etmiştir: "Biz daha çocuk idik, Rasulullah (sav) yanımıza geldi ve bize selam verdi."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 14, /595

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَتَفَرَّقَا " .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer ve Abdullah b. Nümeyr, onlara Eclah, ona Ebu İshak, ona Berâ b. Azib, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etti: "Birbirine rastlayıp tokalaşan iki müslüman, birbirlerinden ayrılmadan önce günahları bağışlanır."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 15, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَنْبَأَنَا دَاوُدُ بْنُ أَبِى هِنْدٍ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ أَنَّ أَبَا مُوسَى اسْتَأْذَنَ عَلَى عُمَرَ ثَلاَثًا فَلَمْ يُؤْذَنْ لَهُ فَانْصَرَفَ فَأَرْسَلَ إِلَيْهِ عُمَرُ مَا رَدَّكَ قَالَ اسْتَأْذَنْتُ الاِسْتِئْذَانَ الَّذِى أَمَرَنَا بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ثَلاَثًا فَإِنْ أُذِنَ لَنَا دَخَلْنَا وَإِنْ لَمْ يُؤْذَنْ لَنَا رَجَعْنَا . قَالَ فَقَالَ لَتَأْتِيَنِّى عَلَى هَذَا بِبَيِّنَةٍ أَوْ لأَفْعَلَنَّ . فَأَتَى مَجْلِسَ قَوْمِهِ فَنَاشَدَهُمْ فَشَهِدُوا لَهُ فَخَلَّى سَبِيلَهُ .

Bize Ebu Bekir, ona Yezid b. Harun, ona Davud b. Ebu Hind, ona Ebu Nadra, ona Ebu Said el-Hudrî şöyle demiştir: Ebu Musa el-Eşarî, Hz. Ömer'in yanına girmek için üç defa izin istedi. İzin alamayınca eve geri döndü. Daha sonra Hz. Ömer, Neden döndüğünü öğrenmek için ona birini gönderdi. Ebu Musa, "Hz. Peygamber'in bize emrettiği üzere üç defa izin alınır. Eğer bize izin verilirse gireriz, verilmezse de döneriz." dedi. Bunun üzerine Hz. Ömer, "Ya bana bununla ilgili bir delil getirirsin ya da ben sana yapacağımı bilirim." dedi. Daha sonra Ebu Musa kavmine geri dönüp orada bulunan topluluktan kendisi için şahitlik etmelerini istedi. Oradakilerin ona şahitlik etmeleri üzerine Hz. Ömer, Ebu Musa'yı serbest bıraktı."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 17, /596

حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ الْهَرَوِىُّ إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي حَاتِمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ إِسْحَاقَ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِى وَقَّاصٍ حَدَّثَنِى جَدِّى أَبُو أُمِّى مَالِكُ بْنُ حَمْزَةَ بْنِ أَبِى أُسَيْدٍ السَّاعِدِىُّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ أَبِى أُسَيْدٍ السَّاعِدِىِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِلْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَدَخَلَ عَلَيْهِمْ فَقَالَ: " ' السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ .' قَالُوا وَعَلَيْكَ السَّلاَمُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكَاتُهُ . قَالَ ' كَيْفَ أَصْبَحْتُمْ ? ' قَالُوا بِخَيْرٍ نَحْمَدُ اللَّهَ فَكَيْفَ أَصْبَحْتَ بِأَبِينَا وَأُمِّنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ « أَصْبَحْتُ بِخَيْرٍ أَحْمَدُ اللَّهَ ."

Bize Ebu İshak el-Herevi İbrahim b. Abdullah b. Ebu Hatim, ona Abdullah b. Osman b. İshak b. Sa'd b. Ebu Vakkas, ona annesinin babası olan dedesi Malik b. Hamza b. Ebu Useyd es-Sa'di, ona babası, ona dedesi Ebu Useyd es-Sadi şunu söylemiştir: "Rasulullah (sav) Abbas b. Abdülmüttalib'in evine gittiğinde 'Es-selamü aleyküm' dedi. Onlar da 'Ve aleyke's-selam ve rahmetullahi ve beraketühü' diye cevap verdiler. Rasulullah (sav) 'Nasıl sabahladınız?' diye sordu. Onlar da 'Allah'a hamdolsun, iyi sabahladık. Ana-babamız sana feda olsun ey Allah'ın Rasulü. Ya sen nasıl sabahladın?' dediler. Rasulullah (sav) 'Allah'a hamd ederim ben de hayırla sabahladım' buyurdu."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 18, /597

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ أَنْبَأَنَا سَعِيدُ بْنُ مَسْلَمَةَ عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " إِذَا أَتَاكُمْ كَرِيمُ قَوْمٍ فَأَكْرِمُوهُ "

Bize Muhammed b. Sabbâh, ona Saîd b. Mesleme, ona İbn Aclân, ona Nâfi, ona da İbn Ömer, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle söylediğini rivayet etmiştir: "Size, bir toplumdan şerefli ve cömert bir kişi geldiğinde ona ikram ediniz."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 19, /597

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ جَرِيرِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ حَنْظَلَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ السَّدُوسِىِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ أَيَنْحَنِى بَعْضُنَا لِبَعْضٍ قَالَ « لاَ » . قُلْنَا أَيُعَانِقُ بَعْضُنَا بَعْضًا قَالَ « لاَ وَلَكِنْ تَصَافَحُوا » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 15, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ فُضَيْلٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ أَبِى زِيَادٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ قَبَّلْنَا يَدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 16, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ وَغُنْدَرٌ وَأَبُو أُسَامَةَ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُرَّةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَلِمَةَ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ عَسَّالٍ أَنَّ قَوْمًا مِنَ الْيَهُودِ قَبَّلُوا يَدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَرِجْلَيْهِ .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 16, /596