4875 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ahmed İbn Menî', ona Ubeyde b. Humeyd, ona A'meş, ona Ebu Sâlih, ona da Ebû Hureyre, -sanırım merfu olarak-, şöyle rivayet etmiştir: "Her kim bir demir parçasıyla intihar ederse, kıyamet günü o demir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşinin içerisinde o demiri karnına saplayıp duracaktır. Her kim de zehirle intihar ederse, zehir elinde gelecek ve sonsuza kadar Cehennem ateşi içerisinde o zehrini yudumlayacaktır."
Açıklama: Ebu Hureyre'nin çıkarımı mı, yoksa Hz. Peygamberden mi işitmiştir, bu noktada ravinin şüphesi bulunmaktadır.
Bize Abdülkuddüs b. Muhammed, ona Amr b. Asım, ona Hemmam ve Cerir b. Hazım, o ikisine Katade, ona da Enes b. Malik şöyle demiştir: Hz. Peygamber (sav) ense kökündeki iki damar hizasından ve omzundan hacamat yaptırırdı. Hicri ayların on yedinci, on dokuzuncu ve yirmi birinci günlerinde hacamat olurdu. Ebu İsa der ki: Bu konuda İbn Abbas ve Ma'kil b. Yesar'ın da rivayeti vardır. Bu hadis Hasen-Garîb'dir.
Bize Ahmed b. Büdeyl b. el-Kûfî, ona Muhammed b. Fudayl, ona Abdurrahman b. İshak, ona Kasım b. Abdurrahman b. Abdullah b. Mesud, ona babası (Abdurrahman b. Abdullah), ona da İbn Mesud şöyle demiştir: "Hz. Peygamber'in (sav) İsra gecesinde karşılaştığı her melek topluluğu, kendisine “Ümmetine hacamat olmalarını emret” demiştir." [Ebu İsa (et-Tirmizî) der ki: İbn Mesud tarikiyle gelen bu rivayet Hasen-Garib'tir.]
Bize Kuteybe, ona Leys, ona İbn Şihab, ona Ebu Bekir b. Abdurrahman, ona da Ebu Mesud el-Ensârî şöyle demiştir. Rasulullah (sav) köpek satarak, zina ederek ve kahinlik, falcılık yaparak para kazanmayı yasaklamıştır. Ebu İsa (et-Tirmizî) şöyle demiştir: Bu hadis Hasen-Sahih'tir.
Bize Abdülkuddüs b. Muhammed, ona Amr b. Asım, ona Hemmam ve Cerir b. Hazım, o ikisine Katade, ona da Enes b. Malik şöyle demiştir: Hz. Peygamber (sav) ense kökündeki iki damar hizasından ve omzundan hacamat yaptırırdı. Hicri ayların on yedinci, on dokuzuncu ve yirmi birinci günlerinde hacamat olurdu. Ebu İsa der ki: Bu konuda İbn Abbas ve Ma'kil b. Yesar'ın da rivayeti vardır. Bu hadis Hasen-Garîb'dir.
Bize İbn Ebu Ömer, ona Süfyân, ona Zührî, ona Ebu Huzâme, ona da babası [Ya'mer] şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav)'a; '"Yâ Rasulallah, okuduğumuz rukyeler, kullandığımız ilaçlar, korunmak için yaptığımız bir takım şeyler Allah'ın kaderinden bir şeyi savabilir mi, ne dersiniz'' diye sordum. Peygamber (sav), ''onlar da Allah'ın kaderindendir'' buyurdu. Ebu İsa şöyle dedi: Bu hasen-sahih bir hadistir. Bize Said b. Abdurrahman, ona Süfyân, ona Zührî, ona İbn Ebu Huzâme, ona da babası, Peygamber'den (sav) benzeri bir hadis rivayet etmiştir. Bu da, hasen-sahih bir hadistir. Bu iki rivayet İbn Uyeyne'den rivayet edilmiş; bazıları Ebu Huzâme vasıtasıyla onun babasından, bazıları İbn Ebu Huzâme vasıtasıyla onun babasından, bazıları da (doğrudan) Ebu Huzâme'den rivayette bulunmuştur. İbn Uyeyne'den başka râviler, bu hadisi Zührî'den, o Ebu Huzâme'den, o da babasından rivayette bulunmuştur ki bu (tarik), daha sahihtir. Ebu Huzâme'nin babasından rivayette bulunduğu bu hadis dışında başka bir rivayetini bilmiyoruz.
Bize İbn Ebu Ömer, ona Süfyân, ona Zührî, ona Ebu Huzâme, ona da babası [Ya'mer] şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav)'a; '"Yâ Rasulallah, okuduğumuz rukyeler, kullandığımız ilaçlar, korunmak için yaptığımız bir takım şeyler Allah'ın kaderinden bir şeyi savabilir mi, ne dersiniz'' diye sordum. Peygamber (sav), ''onlar da Allah'ın kaderindendir'' buyurdu. Ebu İsa şöyle dedi: Bu hasen-sahih bir hadistir. Bize Said b. Abdurrahman, ona Süfyân, ona Zührî, ona İbn Ebu Huzâme, ona da babası, Peygamber'den (sav) benzeri bir hadis rivayet etmiştir. Bu da, hasen-sahih bir hadistir. Bu iki rivayet İbn Uyeyne'den rivayet edilmiş; bazıları Ebu Huzâme vasıtasıyla onun babasından, bazıları İbn Ebu Huzâme vasıtasıyla onun babasından, bazıları da (doğrudan) Ebu Huzâme'den rivayette bulunmuştur. İbn Uyeyne'den başka râviler, bu hadisi Zührî'den, o Ebu Huzâme'den, o da babasından rivayette bulunmuştur ki bu (tarik), daha sahihtir. Ebu Huzâme'nin babasından rivayette bulunduğu bu hadis dışında başka bir rivayetini bilmiyoruz.
Bize Ebu Küreyb, ona Bekr b. Yunus b. Bükeyr ona Musa b. Ali, ona da babası (Ali b. Rabah) Ukbe b. Âmir el Cühenî (r.a.)’den Rasulullah'ın şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Hastalarınızı yemeye zorlamayınız. Çünkü Allah onları yedirir ve içirir." Ebu İsa (et-Tirmizî): 'Bu hadis hasen garib olup sadece bu şekliyle bilmekteyiz' demiştir.
Bize Mahmud İbn Ğaylan, ona Ebu Davud, ona Şu’be, Ona A’meş, ona Ebû Sâlih, ona da Ebû Hureyre (ra) rivâyet etiğine göre Rasûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Her kim bir demir parçasıyla intihar ederse, cehennem ateşi içerisinde sonsuza değin elindeki demiri karnına saplayıp durur. Her kim de bir zehirle kendisini öldürürse, cehennem ateşinin içerisinde sonsuza kadar elindeki zehiri yudumlayacaktır. Her kim de yüksek bir yerden kendisini atarak intihar ederse, o da cehennemde yuvarlanıp duracaktır." Muhammed b. Alâ; Vekî’ ve Ebû Muaviye A’meş’ten, o da Ebû Salih’ten, o da Ebû Hureyre aracılığıyla Şu’be’nin rivayet ettiği hadisin bir benzerini rivayet etmişlerdir. Tirmizî, bu hadis sahihtir ve birinci hadisten daha sağlamdır, dedi. Bu hadisi A’meş, Ebû Sâlih’den, o Ebû Hureyre’den o da Hz. Peygamberden bu şekliyle bir çok kişi rivayet etmiştir. Muhmmed b. Aclân, o Saîd el Makbûrî’den, o Ebû Hureyre’den (ra) o da Hz. Peygamberden rivayet etmiştir: “Her kim zehir ile intihar etmişse Cehennem’de azap görecektir” Burada “sonsuza kadar / ebedi olarak” sözünü söylememiştir. Nitekim Ebû’z Zinâd, A’rec’den , o Ebû Hureyre’den, o da Hz. Peyamber’den (sav) hadisi bu şekliyle rivayet etmiştir. Bu daha doğrudur. Zira rivayetler, tevhit ehlinin Cehennemde azap edildikten sonra oradan çıkarılacaklarını beyan etmektedir. Orada ebedî olarak kalacaklarını zikretmezler.
Açıklama: Nitekim Ebû’z Zinâd, A’rec’den , o Ebû Hureyre’den, o da Hz. Peyamber’den hadisi bu şekliyle rivayet etmiştir. Bu daha doğrudur. Zira rivayetler, tevhit ehlinin Cehennemde azap edildikten sonra oradan çıkarılacaklarını beyan etmektedir. Orada ebedî olarak kalacaklarını zikretmezler. Bize Süveyd b. Nasr, ona Abdullah İbn Mübarek, ona Yunus b. Ebi İshak, ona Mücahid ona da Ebu Hureyre rivayet etmiştir: “Hz. Peygamber pis şeylerle tedavi olmayı yasakladı. Tirmizi bunun zehir olduğunu belirtti.
Bize Mahmud İbn Ğaylan, ona Ebu Davud, ona Şu’be, Ona A’meş, ona Ebû Sâlih, ona da Ebû Hureyre'nin (ra) rivâyet etiğine göre Rasûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Her kim bir demir parçasıyla intihar ederse, cehennem ateşi içerisinde sonsuza değin elindeki demiri karnına saplayıp durur. Her kim de bir zehirle kendisini öldürürse, cehennem ateşinin içerisinde sonsuza kadar elindeki zehiri yudumlayacaktır. Her kim de yüksek bir yerden kendisini atarak intihar ederse, o da cehennemde yuvarlanıp duracaktır." Muhammed b. Alâ; Vekî’ ve Ebû Muaviye, A’meş’ten, o da Ebû Salih’ten, o da Ebû Hureyre aracılığıyla Şu’be’nin rivayet ettiği hadisin bir benzerini rivayet etmişlerdir. Tirmizî, bu hadis sahihtir ve birinci hadisten daha sağlamdır, dedi. Bu hadisi A’meş, Ebû Sâlih’den, o Ebû Hureyre’den o da Hz. Peygamber'den bu şekliyle bir çok kişi rivayet etmiştir. Muhmmed b. Aclân, o Saîd el Makbûrî’den, o Ebû Hureyre’den (ra) o da Hz. Peygamberden rivayet etmiştir: “Her kim zehir ile intihar etmişse Cehennem’de azap görecektir” Burada “sonsuza kadar / ebedi olarak” sözünü söylememiştir. Nitekim Ebû’z Zinâd, A’rec’den , o Ebû Hureyre’den, o da Hz. Peyamber’den (sav) hadisi bu şekliyle rivayet etmiştir. Bu daha doğrudur. Zira rivayetler, tevhit ehlinin Cehennemde azap edildikten sonra oradan çıkarılacaklarını beyan etmektedir. Orada ebedî olarak kalacaklarını zikretmezler.
Açıklama: Nitekim Ebû’z Zinâd, A’rec’den , o Ebû Hureyre’den, o da Hz. Peyamber’den hadisi bu şekliyle rivayet etmiştir. Bu daha doğrudur. Zira rivayetler, tevhit ehlinin Cehennemde azap edildikten sonra oradan çıkarılacaklarını beyan etmektedir. Orada ebedî olarak kalacaklarını zikretmezler. Bize Süveyd b. Nasr, ona Abdullah İbn Mübarek, ona Yunus b. Ebi İshak, ona Mücahid ona da Ebu Hureyre rivayet etmiştir: “Hz. Peygamber pis şeylerle tedavi olmayı yasakladı. Tirmizi bunun zehir olduğunu belirtti.