أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُوسُفَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ مَنْصُورٍ وَزُبَيْدٍ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ : أَنَّ أَبَا بُرْدَةَ بْنَ نِيَارٍ ضَحَّى قَبْلَ أَنْ يُصَلِّىَ ، فَلَمَّا صَلَّى النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- دَعَاهُ فَذَكَرَ لَهُ مَا فَعَلَ ، فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« إِنَّمَا شَاتُكَ شَاةُ لَحْمٍ ». فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ عِنْدِى عَنَاقٌ لِى جَذَعَةٌ مِنَ الْمَعْزِ هِىَ أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْ شَاتَيْنِ. قَالَ :« فَضَحِّ بِهَا وَلاَ تُجْزِئُ عَنْ أَحَدٍ بَعْدَكَ ». قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ قُرِئَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَنْ سُفْيَانَ :« وَمَنْ ذَبَحَ بَعْدَ الصَّلاَةِ وَالإِمَامُ يَخْطُبُ أَجْزَأَهُ ».

Bize Muhammed b. Yusuf, ona Süfyan, ona Mansur ve Zübeyd, onlara da eş-Şa'bî, Bera b. Azib’in şöyle dediğini rivayet etti: "Ebu Bürde b. Niyâr (bayram) namazını kılmadan önce kurbanını kesti. Sonra Hz. Peygamber (sav) namazını kılınca O'nu çağırdı, O da yaptığını O'na anlattı. Bunun üzerine Rasulullah (sav) O'na 'Senin (kestiğin) koyun, et (için kesilen bir) koyun (oldu!)' buyurdu. Ebu Bürde de 'Ey Allah'ın Rasulü! Yanımda dişi bir oğlak -veya dişi bir keçi yavrusu- var. Bu bana bir koyundan daha sevimlidir, (acaba bunu kurban etsem olur mu?)' dedi. (Hz. Peygamber de); 'O halde onu kurban et. Ancak bu, senden sonra hiç kimse için (kurban olmaya) yeterli olmaz' buyurdu." [Ebu Muhammed (ed-Dârimî) der ki: Muhammed'in Süfyan'dan, bana aktardığı rivayette "Kim de (bayram) namazından sonra, imam hutbe okuyorken (kurbanını) keserse, (bu kurban) ona yeter." ifadesi vardır.]

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 7, 2/1248

أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ وَعُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ وَعَفَّانُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ أَبِى الْعُشَرَاءِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَا تَكُونُ الذَّكَاةُ إِلاَّ فِى الْحَلْقِ وَاللَّبَّةِ؟ فَقَالَ :« لَوْ طَعَنْتَ فِى فَخِذِهَا لأَجْزَأَ عَنْكَ ». قَالَ حَمَّادٌ : حَمَلْنَاهُ عَلَى الْمُتَرَدِّى.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 12, 2/1256

أَخْبَرَنَا أَبُو الْوَلِيدِ وَعُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ وَعَفَّانُ عَنْ حَمَّادِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ أَبِى الْعُشَرَاءِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَا تَكُونُ الذَّكَاةُ إِلاَّ فِى الْحَلْقِ وَاللَّبَّةِ؟ فَقَالَ :« لَوْ طَعَنْتَ فِى فَخِذِهَا لأَجْزَأَ عَنْكَ ». قَالَ حَمَّادٌ : حَمَلْنَاهُ عَلَى الْمُتَرَدِّى.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 12, 2/1256

أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا وَهْبُ بْنُ جَرِيرِ بْنِ حَازِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ يَعْلَى بْنِ حَكِيمٍ عَنْ أَبِى لَبِيدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَمُرَةَ قَالَ : نَهَى رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- عَنِ النُّهْبَةِ. قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ : هَذَا فِى الْغَزْوِ إِذَا غَنِمُوا قَبْلَ أَنْ يُقْسَمَ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 23, 2/1268

أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ عَنْ حَسَّانَ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى وَاقِدٍ قَالَ قُلْنَا : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّا بِأَرْضٍ يَكُونُ فِيهَا الْمَخْمَصَةُ ، فَمَا يَحِلُّ لَنَا مِنَ الْمَيْتَةِ؟ قَالَ :« إِذَا لَمْ تَصْطَبِحُوا وَلَمْ تَغْتَبِقُوا وَلَمْ تَخْتَفِئُوا بَقْلاً فَشَأْنُكُمْ بِهَا ». قَالَ : النَّاسُ يَقُولُونَ بِالْحَاءِ وَهَذَا بِالْخَاءِ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 24, 2/1269

أَخْبَرَنَا يَعْلَى حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنْ يَعْقُوبَ بْنِ بَحِيرٍ عَنْ ضِرَارِ بْنِ الأَزْوَرِ قَالَ : أَهْدَيْتُ لِرَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- لِقْحَةً فَأَمَرَنِى أَنْ أَحْلُبَهَا ، فَحَلَبْتُهَا فَجَهَدْتُ حَلْبَهَا فَقَالَ :« دَعْ دَاعِىَ اللَّبَنِ ».

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 25, 2/1270

أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمَجِيدِ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى ذِئْبٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ خَالِدٍ الْقَارِظِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عُثْمَانَ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- نَهَى عَنْ قَتْلِ الضِّفْدَعِ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 26, 2/1270

أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أنبأنا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ : نَهَى النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- عَنْ قَتْلِ أَرْبَعَةٍ مِنَ الدَّوَابِّ : النَّمْلَةِ وَالنَّحْلَةِ وَالْهُدْهُدِ وَالصُّرَدِ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 26, 2/1271

أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَبْدِ الْحَمِيدِ بْنِ جُبَيْرِ بْنِ شَيْبَةَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أُمِّ شَرِيكٍ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَمَرَ بِقَتْلِ الأَوْزَاغِ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 27, 2/1271

أَخْبَرَنَا أَبُو زَيْدٍ : سَعِيدُ بْنُ الرَّبِيعِ حَدَّثَنَا هِشَامٌ الدَّسْتَوَائِىُّ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- نَهَى عَنِ الْمُجَثَّمَةِ ، وَعَنْ لَبَنِ الْجَلاَّلَةِ ، وَأَنْ يُشْرَبَ مِنْ فِى السِّقَاءِ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Edâhî 28, 2/1272