35 Kayıt Bulundu.
Bize Ebu Nadr, ona Abdurrahman, ona babası (Abdullah b. Dinar el-Kureşî), ona Ebu Salih, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Kul nereye (söylediğinin) farkına varmadan Allah azze ve cellenin rızasına uygun öyle bir söz söyler ki, o söz sayesinde Allah (cc) onun derecelerini yükseltir. Yine kul farkında olmadan Allah'ın (cc) öfkesine sebep olacak öyle bir söz söyler ki, Allah (cc) o söz sebebiyle onu cehenneme sürükler."
Açıklama: Hadis sahihtir. İsaddayer alan عَبْدُ الرَّحْمَنِ abdurrahman hakkında kendisini sahih rütbesinden indiren sözler söylenmiştir.
Bize Mücahid b. Musa, ona Osman b. Ömer, ona Abdurrahman b. Abdullah b. Dinar, ona da Muhammed b. Zeyd bu hadisi nakledip Ümmü Seleme'nin şöyle rivayet ettiğini söylemiştir: Ümmü Seleme, Nebi'ye (sav) kadın, eteği olmadığı halde baş örtüsü ve üst elbisesi ile namaz kılabilir mi? diye sorduğunda Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Üst elbise ayaklarının üzerini örten uzunca bir elbise olduğunda namaz kılabilir." [Ebu Davud şöyle demiştir: Bu hadisi Mâlik b. Enes, Bekir b. Mudar, Hafs b. Ğiyâs, İsmail b. Cafer, İbn Ebu Zi'b ve İbn İshak, Muhammed b. Zeyd'den, o da annesi vasıtasıyla Ümmü Seleme'den rivayet edip hadiste Hz. Peygamber'i (sav) zikretmemişler (yani), hadisi mevkûf olarak rivayet etmişlerdir.]
Bize Amr b. Merzûk şu ziyadeyi yaparak şöyle dedi: Bize Abdurrahman b. Abdullah b. Dînâr, ona babası (Abdullah b. Dînâr), ona Ebu Sâlih, ona da Ebu Hureyre, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Dînârın kuluna, dirhemin kuluna ve siyah, (değerli) elbisenin kuluna yazıklar olsun. Eğer kendisine verilirse razı olur, verilmezse de öfkelenir. Ona diken batsa çıkmasın. Allah yolunda atının yularını tutan, saçı başı dağılmış, ayakları tozlanmış kula ise müjdeler olsun. O orduyu korumak için önden gönderilse itiraz etmez, orduyu toparlamak için geride bırakılsa yine itiraz etmez. (Bu kişi toplum içinde itibar görmediği için bir yere girmek için) izin istese, kendisine izin verilmez, birine referans olsa referansı kabul edilmez." Ebu Abdullah (el-Buhârî) der ki: İsrail ve Muhammed b. Cuhâde, Ebu Hasîn'den aktarırken rivayeti merfu olarak nakletmemiş ve (Ebu Hasîn), "تَعْسًا" ibaresini zikretmiştir. Sanki o, Allah onları kahretsin demektedir. "طُوبَى" kelimesi, "فُعْلَى" vezninde olup hoş olan her şeye denir. "Yâ" harfi, "Vâv" harfine dönüştürülmüştür. "يَطِيبُ" fiilinden gelmektedir.
Açıklama: Anlaşılabildiği kadarıyla rivayet muallaktır; Buhari ile Amr b. Merzûk arasında inkıta vardır.