أَخْبَرَنَا أَبُو سَعْدٍ الْمَالِينِىُّ أَخْبَرَنَا أَبُو أَحْمَدَ بْنُ عَدِىٍّ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا عَبْدَانُ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدِ بْنِ حِسَابٍ حَدَّثَنَا قَزَعَةُ بْنُ سُوَيْدٍ حَدَّثَنِى بَحْرُ بْنُ كَنِيزٍ السَّقَّاءُ عَنْ مَيْمُونٍ الْخَيَّاطِ عَنْ أَبِى عِيَاضٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ الْيَمَانِ قَالَ : كُنْتُ فِى مَسْجِدِ الْمَدِينَةِ جَالِسًا أَخْفُقُ ، وَاحْتَضَنَنِى رَجُلٌ مِنْ خَلْفِى فَالْتَفَتُّ فَإِذَا أَنَا بِالنَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَقُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلْ وَجَبَ عَلَىَّ وُضُوءٌ؟ قَالَ :« لاَ حَتَّى تَضَعَ جَنْبَكَ ». وَهَذَا الْحَدِيثُ تَفَرَّدَ بِهِ بَحْرُ بْنُ كَنِيزٍ السَّقَّاءُ.وَهُوَ ضَعِيفٌ لاَ يُحْتَجُّ بِرِوَايَتِهِ.

Bize Ebû Sa'd el-Mâlinî, ona Ebû Ahmed b. Adiy el-Hafız, ona Abdân, ona Muhammed b. Ubeyd b. Hisâb, ona Kazaa b. Süveyd, ona Bahr b. Kenîz es-Seka', ona Meymûn el-Hayyât, ona Ebû Iyâd, ona da Huzeyfe b. el-Yemân şöyle demiştir: "Medine mescidinde oturarak uyukluyordum. Biri arkamdan beni dürttü, dönüp baktım ki Hz. Peygamber (sav)! Dedim ki: "- Ey Allah'ın Rasûlü, abdest almam gerekir mi?" "- Hayır, uzanıp yatmadıkça gerekmez" buyurdu. Bu hadisin rivâyetinde Bahr b. Kenîz es-Seka' teferrüd etmiştir. Bu zat zayıftır, rivayeti delil olmaz.

• Beyhakî Sünen-i Kebir Tahâret 599, 1/363