53 Kayıt Bulundu.
Bize Süleyman b. Davud, ona İsmail b. Cafer el-Medenî, ona Ebu Süheyl Nafi' b. Malik b. Ebu Amir bir önceki rivayetin isnadı ile Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğunu rivayet etti: "And olsun ki, sözünde durursa kurtulur. And olsun ki, sözünde durursa cennete girer."
Açıklama: Hz. Peygamber'in Necidli adamın babasını zikrederek yemin lafzını kullanması, yemin olarak değerlendirilmemelidir. Zira kültürün içinde, kalıp ifadelerle eyleme ya da adamın tavrına vurgu yapılmaktadır (Avnü'l-Ma'bûd, II, 40).
Bize Abdullah b. Mesleme, ona Malik, ona amcası Ebu Süheyl b. Malik, ona da Talha b. Ubeydullah şöyle rivayet etti: "Necid ahalisinden saçları dağınık bir adam Hz. Peygamber'e geldi. Adamın sesinin uğultusu duyuluyor ancak ne dediği anlaşılmıyordu. Nihayet yaklaştı ve İslam'ı sordu. Hz. Peygamber, 'gündüz ve gece beş vakit namaz kılmaktır' buyurdu. Adam, bunlardan başka yapmam gereken bir şey var mı? diye sordu. Hz. Peygamber de 'hayır, ama nafile namaz kılabilirsin' buyurdu. Hz. Peygamber, Ramazan orucundan bahsetti. Adam, 'başka yapmam gereken bir şey var mı?' diye sordu. Hz. Peygamber, 'hayır, ama nafile oruç tutabilirsin' dedi. Hz. Peygamber, zekâttan bahsetti. Adam 'bundan başka yapmam gereken bir şey var mı?' diye sordu. Hz. Peygamber de 'sadaka verebilirsin' buyurdu. Bunun üzerine adam, 'vallahi, bunların ne fazlasını ne de eksiğini yaparım' diyerek kalkıp gitti. Ardından Hz. Peygamber (sav) de, 'eğer sözünde durursa, kurtulur' buyurdu."