2 Kayıt Bulundu.
Bize Abdullah b. Muhammed, ona Yahya b. Adem, ona Yezîd b. Abdülaziz, ona babası (Abdülaziz b. Siyâh), ona Habib b. Ebu Sabit, ona da Ebu Vâil şöyle demiştir: Biz Sıffîn'de iken Sehl b. Huneyf ayağa kalkıp şöyle dedi: Ey insanlar, siz kendinizi suçlayın. Bizler Hudeybiye gününde Rasulullah (sav) ile birlikteydik. Eğer bizler harp etmeyi hayırlı görseydik, harp ederdik. Ömer b. Hattâb geldi ve “ey Allah'ın Rasulü, onlar bâtıl üzerinde, biz de hak üzerinde değil miyiz?” dedi. Rasulullah (sav) "Evet, biz hak üzerindeyiz" buyurdu. Ömer “bizim ölülerimiz cennette, onların ölüleri ateşte değil mi?” dedi. Rasulullah (sav) "evet öyledir" buyurdu. Ömer “öyle ise niçin dinimize hakkındaki bu alçaklığa katlanıyoruz. Allah, onlarla bizim aramızda hükmünü henüz daha vermemişken dönüyor muyuz? dedi. Rasulullah (sav) "ey Hattâb oğlu, ben Allah'ın Rasulü'yüm. Allah beni asla zarara uğratmaz" buyurdu. Bunun üzerine Ömer, Ebu Bekir'e gitti ve ona da Peygamber'e (sav) söylediği sözlerin benzerini söyledi. Ebu Bekir de Ömer'e “hiç şüphesiz O, Allah'ın Rasulü'dür ve Allah O'nu asla zarara uğratmaz” dedi. Râvî der ki: Hemen Fetih Suresi indi. Rasulullah (sav) bu sureyi sonuna kadar Ömer'e okudu. Ardından Ömer “ey Allah'ın Rasulü, Fetih bu mudur?” dedi. Rasulullah (sav) "evet" dedi.
Bize Ahmed b. İshak es-Sülemî, ona Ya'lâ, ona da Habib b. Ebu Sabit şöyle demiştir: Ben Ebu Vâil'e gelip ona (Haricîleri) sordum, bana şöyle dedi: Biz Siffîn'de iken bir adam “Allah'ın Kitabı'na çağrılanları görmedin mi?” dedi. Hz. Ali “evet” dedi. (Hz. Ali'nin haklı olduğu halde, Sıffîn'de tahkime evet deyip savaşmaktan geri durmasının tenkit edildiğini gören) Sehl b. Huneyf şöyle dedi: Kusuru kendi görüşünüzde arayın. Bizler Peygamber (sav) ile müşrikler arasında yapılan sulh anlaşmasının yapıldığı Hudeybiye gününde şu durumda idik. Eğer bizler o gün harp yapmayı düşünseydik, elbette harbe girişirdik. Hatta Ömer o esnada Peygamber'e (sav) gelip “Müslümanlar olarak bizler hak üzerinde, düşmanımız ise bâtıl üzerinde değil mi? Bizim ölülerimiz cennette, onların ölüleri ise ateşte değil mi?” diye sormuştu. Peygamber (sav) "evet öyledir" buyurunca Ömer “öyleyse dinimiz hakkında aşağılayıcı olan bu anlaşmayı niçin kabul ediyoruz ve Allah henüz aramızda hükmetmemiş olduğu hâlde, niçin geri dönüyoruz?” demişti. Hz. Peygamber (sav) de "Ey Hattâb oğlu, şüphesiz ben Allah'ın rasulüyüm. Allah beni asla kaybettirmez" buyurmuş, Ömer de öfkeli olarak geri dönmüş, ardından sabredemeyip Ebu Bekir'e gelerek ona “ey Ebu Bekir, biz hak üzerinde, onlar da bâtıl üzerinde değil mi?” demiş, Ebu Bekir de “ey Hattâb oğlu, bu zât, Allah'ın rasulüdür ve Allah O'nu asla mağlup ettirmez” demişti. Bu olayın ardından Feth Suresi inmişti.