حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى قَالَ قَرَأْتُ عَلَى مَالِكٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَسْلَمَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى سَعِيدٍ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ الْخُدْرِىِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ : "إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ يُصَلِّى فَلاَ يَدَعْ أَحَدًا يَمُرُّ بَيْنَ يَدَيْهِ وَلْيَدْرَأْهُ مَا اسْتَطَاعَ فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ فَإِنَّمَا هُوَ شَيْطَانٌ."

Bize Yahya b. Yahya, ona Malik, ona Zeyd b. Eslem, ona Abdurrahman b. Ebu Said, ona da Ebu Said el-Hudrî’nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Biriniz namaz kılarken, kimsenin önünden geçmesine fırsat vermesin. Elinden geldiği kadar da onu önlesin. Eğer ısrar ederse onunla boğuşsun. Çünkü o ancak bir şeytandır."

Açıklama: Hadiste vurgulanan "kimsenin önünden geçmesine fırsat vermesin" ifadesi, öncelikle namaz kılana yönelik bir uyarıdır. Zira camilerde insanların önünden geçeceği bir yerde namaza durulması, fırsat vermemenin ötesinde insanları geçmeye zorlamaktır. Yürüyen açısından da, "namazın önünden geçen şeytandır" ifadesi, hatanın büyüklüğüne ve buna dikkat etmeyenin durumuna işaret etmektedir.

• Müslim Sahîh-i Müslim Salât 1128, /204

حَدَّثَنِى هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أَبِى فُدَيْكٍ عَنِ الضَّحَّاكِ بْنِ عُثْمَانَ عَنْ صَدَقَةَ بْنِ يَسَارٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ : "إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ يُصَلِّى فَلاَ يَدَعْ أَحَدًا يَمُرُّ بَيْنَ يَدَيْهِ فَإِنْ أَبَى فَلْيُقَاتِلْهُ فَإِنَّ مَعَهُ الْقَرِينَ."

Bize Harun b. Abdullah ve Muhammed b. Râfi', o ikisine Muhammed b. İsmail b. Ebu Füdeyk, ona Dahhak b. Osman, ona Sadaka b. Yesar, ona da Abdullah b. Ömer'in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Biriniz namaz kılıyorsa kimsenin önünden geçmesine imkân vermesin. Israr ederse onunla boğuşsun. Çünkü (el-Karîn denilen) o şeytan, onunla beraberdir."

• Müslim Sahîh-i Müslim Salât 1130, /205