وَقَالَ مُحَمَّدُ بْنُ سَوَاءٍ أَخْبَرَنَا هِشَامٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ وَهْوَ مُحْرِمٌ فِى رَأْسِهِ مِنْ شَقِيقَةٍ كَانَتْ بِهِ .

Bize Muhammed b. Seva, ona Hişam, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav) başındaki (migren) ağrısından dolayı ihramlı iken hacamat yaptırdı."

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile Muhammed b. Sevâ arasında inkıta vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 15, 2/444

وَقَالَ مُحَمَّدُ بْنُ سَوَاءٍ أَخْبَرَنَا هِشَامٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ وَهْوَ مُحْرِمٌ فِى رَأْسِهِ مِنْ شَقِيقَةٍ كَانَتْ بِهِ .

Bize Muhammed b. Seva, ona Hişam, ona İkrime, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav) başındaki (migren) ağrısından dolayı ihramlı iken hacamat yaptırdı."

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile arasında inkıta vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 15, 2/444

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَمْرٍو عَنْ طَاوُسٍ وَعَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ احْتَجَمَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَهْوَ مُحْرِمٌ .

Bize Müsedded, ona Süfyan, ona Amr, ona Ata ve Tavus, o ikisine de İbn Abbas şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (sav) ihramlı iken hacamat yaptırmıştır."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 12, 2/443

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ طَرِيفٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ جَابِرٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم سَقَطَ عَنْ فَرَسِهِ عَلَى جِذْعٍ فَانْفَكَّتْ قَدَمُهُ . قَالَ وَكِيعٌ يَعْنِى أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ عَلَيْهَا مِنْ وَثْءٍ .

Bize Muhammed b. Tarîf, ona Veki, ona A'meş, ona Ebu Süfyan, ona da Cabir (ra) şöyle nakletmiştir: "Hz. Peygamber (sav) atından bir hurma dalının üzerine düşmüş ve ayağı çıkmıştır." Veki der ki: "Hz. Peygamber (sav) bu incinmeden dolayı ayağına hacamat yaptırdı."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tıb 21, /564

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُصَفَّى الْحِمْصِىُّ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عِصْمَةَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ مَيْمُونٍ عَنْ نَافِعٍ قَالَ قَالَ ابْنُ عُمَرَ يَا نَافِعُ تَبَيَّغَ بِىَ الدَّمُ فَأْتِنِى بِحَجَّامٍ وَاجْعَلْهُ شَابًّا وَلاَ تَجْعَلْهُ شَيْخًا وَلاَ صَبِيًّا . قَالَ وَقَالَ ابْنُ عُمَرَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « الْحِجَامَةُ عَلَى الرِّيقِ أَمْثَلُ وَهِىَ تَزِيدُ فِى الْعَقْلِ وَتَزِيدُ فِى الْحِفْظِ وَتَزِيدُ الْحَافِظَ حِفْظًا فَمَنْ كَانَ مُحْتَجِمًا فَيَوْمَ الْخَمِيسِ عَلَى اسْمِ اللَّهِ وَاجْتَنِبُوا الْحِجَامَةَ يَوْمَ الْجُمُعَةِ وَيَوْمَ السَّبْتِ وَيَوْمَ الأَحَدِ وَاحْتَجِمُوا يَوْمَ الاِثْنَيْنِ وَالثُّلاَثَاءِ وَاجْتَنِبُوا الْحِجَامَةَ يَوْمَ الأَرْبِعَاءِ فَإِنَّهُ الْيَوْمُ الَّذِى أُصِيبَ فِيهِ أَيُّوبُ بِالْبَلاَءِ وَمَا يَبْدُو جُذَامٌ وَلاَ بَرَصٌ إِلاَّ فِى يَوْمِ الأَرْبِعَاءِ أَوْ لَيْلَةِ الأَرْبِعَاءِ » .

Bize Muhammed b. Musaffa el-Hımsî, ona Osman b. Abdurrahman, ona Abdullah b. Ismet, ona Said b. Meymun, ona Nafi, ona da İbn Ömer “Ey Nafi, kanım fazlalaştı, bana bir genç hacamat yapan birini getir. Yaşlı ya da çocuk olmasın” demiş, sonra da Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Yeme ve içmeden önce yapılan hacamat en faydalısıdır. Hacamat, aklı ve hafızayı artırır. Hafız olanın ise hıfzını kemale erdirir. Kim hacamat olmak isterse Allah'ın adıyla faydasını ondan bekleyerek Perşembe günü hacamat yaptırsın. Cuma, Cumartesi ve Pazar günü hacamat yaptırmaktan sakının. Pazartesi ve Salı günleri hacamat yaptırın. Çarşamba günü ise yine hacamat yaptırmaktan sakının. Zira Eyüb'e (as) bela ve hastalık o günlerde isabet etti. Cüzzam ve deri hastalığı (abraş hastalığı) ancak Çarşamba günü ve gecesi ortaya çıkar."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Tıb 22, /565

حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ إِسْحَاقَ أَخْبَرَنِي وُهَيْبٌ حَدَّثَنَا ابْنُ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ احْتَجَمَ وَأَعْطَى الْحَجَّامَ أَجْرَهُ وَاسْتَعَطَ

Bize Yahya b. İshak, ona Vüheyb, ona (Abdullah) b. Tâvus, ona babası (Tâvus b. Keysân), ona da (Abdullah) b. Abbas şöyle haber vermiştir: "Hz. Peygamber (sav) hacamat yaptırmış ve hacamatı yapan kişiye ücretini ödemiştir. Ayrıca (tedavi olmak için) burnuna ilaç da damlatmıştır."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 2337, 1/679

وَحَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو كُرَيْبٍ قَالَ أَبُو بَكْرٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ وَقَالَ أَبُو كُرَيْبٍ - وَاللَّفْظُ لَهُ - أَخْبَرَنَا وَكِيعٌ عَنْ مِسْعَرٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ عَامِرٍ الأَنْصَارِىِّ قَالَ سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ يَقُولُ احْتَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَانَ لاَ يَظْلِمُ أَحَدًا أَجْرَهُ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ve Ebu Kureyb, o ikisine Veki, ona Misar, ona Amr b. Âmir el-Ensârî, ona da Enes b. Malik şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (sav) hacamat olmuş ve hak ettiğini verme konusunda, kimseye haksızlık etmemiştir."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tıb 5750, /934

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَمْرٍو عَنْ طَاوُسٍ وَعَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ احْتَجَمَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَهْوَ مُحْرِمٌ .

Bize Müsedded, ona Süfyan, ona Amr, ona Ata ve Tavus, o ikisine de İbn Abbas şöyle demiştir: "Hz. Peygamber (sav) ihramlı iken hacamat yaptırmıştır."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 12, 2/443

حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ تَلِيدٍ قَالَ حَدَّثَنِى ابْنُ وَهْبٍ قَالَ أَخْبَرَنِى عَمْرٌو وَغَيْرُهُ أَنَّ بُكَيْرًا حَدَّثَهُ أَنَّ عَاصِمَ بْنَ عُمَرَ بْنِ قَتَادَةَ حَدَّثَهُ أَنَّ جَابِرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ - رضى الله عنهما - عَادَ الْمُقَنَّعَ ثُمَّ قَالَ لاَ أَبْرَحُ حَتَّى تَحْتَجِمَ فَإِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ " إِنَّ فِيهِ شِفَاءً. "

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 13, 2/444

حَدَّثَنَا أَبُو الْوَلِيدِ هِشَامُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ سُلَيْمَانَ بْنِ الْغَسِيلِ حَدَّثَنَا عَاصِمُ بْنُ عُمَرَ بْنِ قَتَادَةَ قَالَ سَمِعْتُ جَابِرًا عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « إِنْ كَانَ فِى شَىْءٍ مِنْ أَدْوِيَتِكُمْ شِفَاءٌ فَفِى شَرْطَةِ مِحْجَمٍ أَوْ لَذْعَةٍ بِنَارٍ ، وَمَا أُحِبُّ أَنْ أَكْتَوِىَ » .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Tıb 17, 2/444