1674 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Abdullah b. Sa’id ve Hüseyin b. Ebü’s-Serrî el-Askalani onlara Ebu Davud, ona Süfyan, ona Dahhak b. Osman, ona Nafi, ona da İbn Ömer şöyle rivayet etmiştir: “Hz. Peygamber küçük abdest bozarken bir adam yanından geçti ve ona selam verdi. (Fakat) Resul-i Ekrem onun selamını almadı.”
Açıklama: Elbani bu hadisin hasen sahih olduğunu ifade etmiştir
Bize Muhammed b. Beşşar ile Muhammed b. Müsenna, onlara Ebû Âsım, ona Hayve b. Şurayh, ona Ebu Sahr, ona Nafi’nin rivayet ettiğine adamın birisi İbn Ömer’in yanına gelerek bir kimsenin selamını iletti. İbn Ömer ise kendisine selam gönderen kimsenin dinde olmayan bir takım şeyler uydurduğunu duyduğunu söyleyerek şunları söylemiştir. “Eğer söylenenler doğruysa benden ona selam götürme. Zira ben Hz. Peygamber’in şöyle dediğini işittim: “ Ümmetimde bir takım insanlar mesh (yüzünün hayvan suretine çevrilmesi), yere batırılma ve gökten üzerlerine taş yağmaları gibi bazı cezalara çarptırılacaktır.” İbn Ömer, Hz. Peygamber’in bu uyarısının kaderi inkar edenler hakkında olduğunu söylemiştir.
Açıklama: Kader konusundaki tartışmalarıyla bilinen şahıs hakkında İbn Ömer'in, ilişkiyi kesme anlamına gelen selamını kabul etmeme ya da ona selam göndermeme şeklindeki tepkisini ifade etmektedir.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye ve İbn Nümeyr, onlara Ameş, ona Ebu Salih, ona da Ebu Hureyre, Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti: "Nefsim elinde olana yemin ederim ki iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe (kamil manada) iman etmiş olamazsınız. Size, yaptığınızda birbirinizi seveceğiniz bir şey göstereyim mi? Aranızda selamı yayınız."
Açıklama: Müminlerin birbirlerini sevmeleri kamil anlamda iman etmiş olmaları için şarttır. Ancak iman etmedikçe cennete giremezsiniz cümlesindeki iman ise zahir manasına göre anlaşılır. Yani iman etmeyen kişilerin cennete giremeyecekleri belirtilmektedir. Öte yandan benzer lafızların zikredildiği Ebû Musa el-Eş'arî'den nakledilen bir hadiste Hz. Peygamber selam vesilesiyle bireysel sevgi ve saygının yanı sıra toplumsal ülfet ve birlikteliğin sağlanacağını daha farklı ifadelerle açıklamıştır.
Bize Abdullah b. Sa’id ve Hüseyin b. Ebü’s-Serrî el-Askalani onlara Ebu Davud, ona Süfyan, ona Dahhak b. Osman, ona Nafi, ona da İbn Ömer şöyle rivayet etmiştir: “Hz. Peygamber küçük abdest bozarken bir adam yanından geçti ve ona selam verdi. (Fakat) Resul-i Ekrem onun selamını almadı.”
Açıklama: Nâsırüddin el-Elbânî bu hadîsin hasen sahih olduğunu söylemiştir.
Bize İsmail b. Muhammed et-Talhi ve Ahmed b. Sa’id ed-Darimi onlara Ravh b. Ubade, ona Sa’id, ona Katade, ona Hasan, ona Hudayn b. el-Münzir b. el-Haris b. Va’le Ebu Sasan er-Rakkaşi ona el-Muhacir b. Kunfuz b. Umeyr b. Cüd’anın şöyle dediğini rivayet etti: “Hz. Peygamber abdest alırken yanına gittim ve ona selam verdim. Selamımı almadı. Abdestini bitirince “Selamınına karşılık vermemenin nedeni abdestsiz olmamdı” dedi. Ebü’l-Hasan b. Seleme, bize Ebu Hatim, o da el-Ensari Sa’id b. Ebu Arube'den naklen (aynı isnadla) benzeri bir hadis nakletmiştir.
Bize İsmail b. Muhammed et-Talhi ve Ahmed b. Sa’id ed-Darimi onlara Ravh b. Ubade, ona Sa’id, ona Katade, ona Hasan, ona Hudayn b. el-Münzir b. el-Haris b. Va’le Ebu Sasan er-Rakkaşi ona el-Muhacir b. Kunfuz b. Umeyr b. Cüd’anın şöyle dediğini rivayet etti: “Hz. Peygamber abdest alırken yanına gittim ve ona selam verdim. Selamımı almadı. Abdestini bitirince “Selamınına karşılık vermemenin nedeni abdestsiz olmamdı” dedi. Ebü’l-Hasan b. Seleme, bize Ebu Hatim, o da el-Ensari Sa’id b. Ebu Arube'den naklen (aynı isnadla) benzeri bir hadis nakletmiştir.
Bize İsmail b. Muhammed et-Talhi ve Ahmed b. Sa’id ed-Darimi onlara Ravh b. Ubade, ona Sa’id, ona Katade, ona Hasan, ona Hudayn b. el-Münzir b. el-Haris b. Va’le Ebu Sasan er-Rakkaşi ona el-Muhacir b. Kunfuz b. Umeyr b. Cüd’anın şöyle dediğini rivayet etti: “Hz. Peygamber abdest alırken yanına gittim ve ona selam verdim. Selamımı almadı. Abdestini bitirince “Selamınına karşılık vermemenin nedeni abdestsiz olmamdı” dedi. Ebü’l-Hasan b. Seleme, bize Ebu Hatim, o da el-Ensari Sa’id b. Ebu Arube'den naklen (aynı isnadla) benzeri bir hadis nakletmiştir.
Bize Mahmud b. Gaylan, ona Zeyd b. el-Hubab ve Kabisa, onlara Süfyan, ona Dahhak b. Osman, ona da Nafi, İbn Ömer’in şöyle dediğini rivayet etti: “Hz. Peygamber küçük abdest bozarken birisi rast geldi ve adam, Rasulullah'a (sav) selam verdi. Ama Rasulullah (sav) onun selamını almadı.”
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Yahya b. Said,İbn Ebu Adî, Abdulvehhab ve Muhammed b. Cafer, onlara Avf b. Ebu Cemile ona da Zürâre b. Evfâ, Abdullah b. Selam'ın şöyle dediğini rivayet etti. "Rasûlullah (sav) Medine'ye geldiğinde, insanlar hızla ona doğru koşturdular ve "Rasûlullah (sav) geldi" (diye) seslenildi. İnsanların arasında onu görmek için ben de geldim. Rasûlullah (sav)'in yüzünü gördüğümde yüzünün bir yalancı yüzü olmadığını anladım. Konuştuğu ilk şey şu sözleri oldu; "Ey insanlar! Selamı yayınız, yemek yediriniz ve insanlar uyurken geceleyin namaz kılınız ki emân içerisinde cennete giresiniz."
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Yahya b. Said,İbn Ebu Adî, Abdulvehhab ve Muhammed b. Cafer, onlara Avf b. Ebu Cemile ona da Zürâre b. Evfâ, Abdullah b. Selam'ın şöyle dediğini rivayet etti. "Rasûlullah (sav) Medine'ye geldiğinde, insanlar hızla ona doğru koşturdular ve "Rasûlullah (sav) geldi" (diye) seslenildi. İnsanların arasında onu görmek için ben de geldim. Rasûlullah (sav)'in yüzünü gördüğümde yüzünün bir yalancı yüzü olmadığını anladım. Konuştuğu ilk şey şu sözleri oldu; "Ey insanlar! Selamı yayınız, yemek yediriniz ve insanlar uyurken geceleyin namaz kılınız ki emân içerisinde cennete giresiniz."