حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا شِهَابُ بْنُ خِرَاشٍ حَدَّثَنِى شُعَيْبُ بْنُ رُزَيْقٍ الطَّائِفِىُّ قَالَ: " جَلَسْتُ إِلَى رَجُلٍ لَهُ صُحْبَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُقَالُ لَهُ الْحَكَمُ بْنُ حَزْنٍ الْكُلَفِىُّ فَأَنْشَأَ يُحَدِّثُنَا قَالَ وَفَدْتُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَابِعَ سَبْعَةٍ أَوْ تَاسِعَ تِسْعَةٍ فَدَخَلْنَا عَلَيْهِ فَقُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْنَاكَ فَادْعُ اللَّهَ لَنَا بِخَيْرٍ فَأَمَرَ بِنَا أَوْ أَمَرَ لَنَا بِشَىْءٍ مِنَ التَّمْرِ وَالشَّأْنُ إِذْ ذَاكَ دُونٌ فَأَقَمْنَا بِهَا أَيَّامًا شَهِدْنَا فِيهَا الْجُمُعَةَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَامَ مُتَوَكِّئًا عَلَى عَصًا أَوْ قَوْسٍ فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ كَلِمَاتٍ خَفِيفَاتٍ طَيِّبَاتٍ مُبَارَكَاتٍ ثُمَّ قَالَ 'أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّكُمْ لَنْ تُطِيقُوا أَوْ لَنْ تَفْعَلُوا كُلَّ مَا أُمِرْتُمْ بِهِ وَلَكِنْ سَدِّدُوا وَأَبْشِرُوا." [قَالَ أَبُو عَلِىٍّ سَمِعْتُ أَبَا دَاوُدَ قَالَ ثَبَّتَنِى فِى شَىْءٍ مِنْهُ بَعْضُ أَصْحَابِنَا وَقَدْ كَانَ انْقَطَعَ مِنَ الْقِرْطَاسِ.]

Bize Said b. Mansur, ona Şihab b. Hiraş, ona da Şuayb b. Ruzeyk et-Taifi şöyle rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) ile sohbeti bulunup kendisine Hakem b. Hazn el-Külefî denilen bir adamın yanına oturdum. Şöyle anlatmaya başladı: Ben, Rasulullah'a (sav) heyet olarak gelen yedi ya da dokuz kişiden biriydim. Huzuruna girip, 'Ya Rasulullah! Seni ziyarete geldik. Allah'a bizim için hayır duada bulun' dedik. Bizim için hemen hurma getirilmesini emretti. -Ravilerden biri şüpheye düşüp 'فَأَمَرَ بِنَا' ifadesi yerine 'أَمَرَ لَنَا' demiştir. (Maddi) durum, o zamanlar sıkıntılıydı. Onun yanında günlerce kaldık. Cuma namazını Rasulullah (sav) ile beraber kıldık. O, bir âsâya ya da yaya dayanarak kalktı; Allah'a hamd etti ve O'nu kısa, hoş ve mübarek sözlerle övdü. Ardından, 'Ey insanlar! Sizler, emrolunduğunuz her şeye güç yetiremeyebilirsiniz' -(Ravilerden biri şüpheye düşüp) yapamazsınız dedi- Ancak, istikamet üzere olun ve ümidinizi kesmeyin' buyurdu." [(Sünen-i Ebû Davud'un kitap ravilerinden) Ebu Ali (el-Lü'lü'î), Ebû Davud'u şöyle derken işitmiştir: Bu hadisin bir kısmını bana bazı dostlarımız (ashâbinâ) hatırlattı. (Zira hadisin bir kısmı), kâğıttan silinmişti.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 230, /255