49 Kayıt Bulundu.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona İsmail b. Uleyye, ona Halid el-Hazzâ, ona İbn Eşva', ona eş-Şa'bî, ona da el-Muğîra b. Şube'nin kâtibi şöyle demiştir: Halife Muaviye, Muğîra'ya, bana Rasulullah'tan (sav) duyduğun bir hadisi gönder diye yazmıştı. Muğîra ona şöyle yazdı: Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu işittim: "Şüphesiz ki Allah sizin üç şeyi yapmanızdan hoşlanmaz: Dedikodu, savurganlık ve çok soru sormak."
İşte onların cezası, Allah'ın, meleklerin ve bütün insanlığın lânetine uğramalarıdır.
Bu lânete ebedî gömülüp gidecekler. Onların azapları hafifletilmez; yüzlerine de bakılmaz.
Açıklama: "كَثْرَة السُّؤَالِ" ifadesi "dilencilik" anlamına geldiği gibi, insanları yalan söylemeye sevk edecek, başkalarının gizliliklerini ortaya çıkaracak, cevabını öğrendiğinde kişiyi zor durumda bırakacak vb. "gereksiz sorular sormak" anlamına da gelebilir. (Bkz. Kadı İyâz, İkmâlü'l-mu'lim, V, 571.)
Bize İbrahim b. Hamza b. Ebu Yahya er-Remli, ona Zeyd b. Ebu Zerkâ, ona İbn Ebu Zinad, ona babası (Abdullah b. Zekvân), ona da Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona da şöyle demiştir: İbn Abbas "Allah'ın indirdikleriyle hükmetmeyenler kâfirdirler... zalimlerdir... fasıklardır..." (Mâide, 5/44, 45, 47) mealindeki ayetler hakkında “Bu üç ayet, özel olarak Yahudilerden Kureyza ve Nadîr oğulları hakkında indi” demiştir.
Bana Haccâc b. Şâir, ona Abdüssamed b. Abdülvaris, ona babası (abdülvaris b. Saîd), ona Hüseyin (b. Zekvân), ona Katâde, ona Abdullah b. Ma‘bed ez-Zimmânî, ona da Abdullah b. Utbe şöyle rivayet etmiştir: "Abdullah b. Mesud “Rablerine hangisi daha yakın olacak diye vesile ararlar” [İsra, 17/57] ayeti hakkında der ki: Bu ayet Araplardan bir topluluk hakkında inmiştir. Bunlar cinlerden bir gruba tapıyorlardı. Derken cinler Müslümanlığı kabul etti ama onlara tapan insanlar bunun farkında bile olmadı. Bunun üzerine “Onlar öyle kimselerdir ki, dua ederler; Rablerinden vesileyi dilerler” [İsra, 17/57] ayeti indi."