حَدَّثَنَا أَبُو سَعِيدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَلِيِّ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِي رَافِعٍ عَنِ ابْنِ مَسْعُودٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لَيْلَةَ الْجِنِّ خَطَّ حَوْلَهُ فَكَانَ يَجِيءُ أَحَدُهُمْ مِثْلُ سَوَادِ النَّخْلِ وَقَالَ لِي لَا تَبْرَحْ مَكَانَكَ فَأَقْرَأَهُمْ كِتَابَ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ فَلَمَّا رَأَى الزُّطَّ قَالَ كَأَنَّهُمْ هَؤُلَاءِ وَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ أَمَعَكَ مَاءٌ قُلْتُ لَا قَالَ أَمَعَكَ نَبِيذٌ قُلْتُ نَعَمْ فَتَوَضَّأَ بِهِ

Bize Ebu Saîd, ona Hammâd b. Seleme, ona Ali b. Zeyd, ona Ebu Râfi, ona da İbn Mesûd şöyle demiştir: "Rasulullah (sav), Cin gecesinde etrafıma bir çizgi çizdi. Cinlerden her biri, hurma ağaçlarının gölgesi gibi (siyah, yoğun) bir şekilde gelirdi. Rasulullah (sav) bana 'Yerinden sakın ayrılma' dedi ve sonra onlara Aziz ve Celil Allah’ın Kitabı’nı okudu. Hz. Peygamber, Zutt'ları görünce 'Sanki bunlar onlara benziyor' buyurdu. Rasulullah (sav) bana 'Yanında su var mı?' diye sordu. 'Hayır' dedim. 'Yanında nebîz (hurma veya üzümden yapılmış, henüz mayalanmamış içecek) var mı?' dedi. 'Evet' dedim. Bunun üzerine onunla abdest aldı."

Açıklama: O dönemde Hindistan’ın Sind bölgesinden veya çevresinden gelen, koyu tenli, topluca yaşayan denizci veya işçi topluluklarına verilen isimdir. İbn Manzûr, Lisanu'l-Arab, "الزُّطَّ" maddesi.

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Mes'ud 4353, 2/189

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِى مَعْمَرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ فِى قَوْلِهِ عَزَّ وَجَلَّ ( أُولَئِكَ الَّذِينَ يَدْعُونَ يَبْتَغُونَ إِلَى رَبِّهِمُ الْوَسِيلَةَ أَيُّهُمْ أَقْرَبُ ) قَالَ كَانَ نَفَرٌ مِنَ الْجِنِّ أَسْلَمُوا وَكَانُوا يُعْبَدُونَ فَبَقِىَ الَّذِينَ كَانُوا يَعْبُدُونَ عَلَى عِبَادَتِهِمْ وَقَدْ أَسْلَمَ النَّفَرُ مِنَ الْجِنِّ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, ona A'meş, ona İbrahim, ona da Ebu Ma'mer şöyle rivayet etmiştir: "Aziz ve Celil Allah'ın 'Taptıkları putlar Rablerine daha yakın olmak için vesile ararlar.' [İsra, 17/57] ayeti hakkında Abdullah (b. Mesud) şöyle demiştir: Bir grup cin Müslüman oldu. Onlar daha önce kendilerine tapılan kimselerdi. O cinler Müslüman olduğu halde, onlara tapanlar, tapınmaya devam ettiler."

• Müslim Sahîh-i Müslim Tefsîr 7554, /1234

حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ حَدَّثَنَا إِسْرَائِيلُ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ الْجِنُّ يَسْمَعُونَ الْوَحْيَ فَيَسْتَمِعُونَ الْكَلِمَةَ فَيَزِيدُونَ فِيهَا عَشْرًا فَيَكُونُ مَا سَمِعُوا حَقًّا وَمَا زَادُوهُ بَاطِلًا وَكَانَتْ النُّجُومُ لَا يُرْمَى بِهَا قَبْلَ ذَلِكَ فَلَمَّا بُعِثَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ كَانَ أَحَدُهُمْ لَا يَأْتِي مَقْعَدَهُ إِلَّا رُمِيَ بِشِهَابٍ يُحْرِقُ مَا أَصَابَ فَشَكَوْا ذَلِكَ إِلَى إِبْلِيسَ فَقَالَ مَا هَذَا إِلَّا مِنْ أَمْرٍ قَدْ حَدَثَ فَبَثَّ جُنُودَهُ فَإِذَا هُمْ بِالنَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي بَيْنَ جَبَلَيْ نَخْلَةَ فَأَتَوْهُ فَأَخْبَرُوهُ فَقَالَ هَذَا الْحَدَثُ الَّذِي حَدَثَ فِي الْأَرْضِ

Bize Ebu Ahmed, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona Saîd b. Cübeyr, ona da İbn Abbâs şöyle demiştir: "Cinler (eskiden) vahyi dinler, işittikleri bir kelimeye on kelime eklerdi. İşittikleri kısım doğru, ekledikleri ise batıl olurdu. O zamana kadar onlar üzerine yıldızlar (alev topları) atılmazdı. Hz. Peygamber (sav) peygamber olarak gönderildiğinde, cinlerden herhangi biri (önceki) yerine gelmeye kalktığında, üzerine isabet eden ve çarptığı yeri yakan bir şihâb (alev topu) atılmaya başlandı. Bunun üzerine (cinler) durumu İblise şikâyet ettiler. O da 'Bu, ancak yeni meydana gelmiş bir işten dolayıdır' dedi ve ordularını (haber almak üzere) her tarafa gönderdi. Derken onlar, Hz. Nebî'yi (sav), Nahle’da iki dağ arasında namaz kılarken buldular ve gelip bunu İblise haber verdiler. İblis 'İşte yeryüzünde meydana gelen yeni olay budur' dedi."

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 2482, 1/712