448 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Mincâb Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir, ona da A'meş şöyle demiştir: "Haccac b. Yusuf’u minber üzerinde hutbe verirken dinledim, şöyle diyordu: Kur'an'ın surelerini Cebrail'in sıraladığı gibi sıralayın. (Yani) içinde Bakara’nın zikredildiği sûre, sonra içinde Nisâ’nın zikredildiği sûre ve içinde Âl-i İmrân’ın zikredildiği sûre sırasıyla olsun. A'meş der ki: Sonra ben İbrahim ile karşılaştım, ona Haccac'ın söylediğini aktardım. Ona ağır sözler söyledi ve 'Bana Abdurrahman b. Yezid'in anlattığına göre kendisi Abdullah b. Mesud ile birlikte Akabe cemresine geldi, vadinin iç tarafına girip, cemreyi karşısına alarak, vadinin içinden her bir çakıl taşı ile tekbir getirerek ona, yedi taş attı. (İbrahim) der ki: Ben 'Ey Ebu Abdurrahman, insanlar bu cemreye üst tarafından taş atıyorlar' dedim. O da 'Kendisinden başka hiçbir ilah olmayana yemin ederim ki üzerine Bakara suresinin indirildiği o zatın durduğu yer burasıdır' dedi."
Açıklama: Kur'an'da ayetlerin hangi sure içerisine hangi sıralama ile konulacağı Hz. Peygamber (sav) tarafından belirlenmiştir. Ancak surelerin Mushaf'taki sıralaması konusu alimlerin en azından bir kısmına göre içtihadi bir sıralamadır.
Bize Kuteybe b. Said, ona Leys; (T) Bize İbn Rumh, ona Leys, ona Ebu Zübeyir, ona İbn Abbas'ın azatlısı Ebu Ma'bed, ona İbn Abbas, ona da Fadl b. Abbas Rasulullah'ın (sav) terkisinde iken şöyle haber verdi: "Arefe günü akşamı ve Müzdelife sabahında, insanlar hareket ettikleri sırada, Hz. Peygamber (sav) 'Sükûneti muhafaza edin' buyurdu. Mina'da bulunan Muhassir Vadisi’ne girinceye kadar Rasulullah (sav) devesinin yularını çekerek onu durduruyordu. Burada 'Cemreleri atarken kullanacağınız taşlar, hurma çekirdeği büyüklüğünde, parmakla atılacak kadar küçük taşlar olsun' buyurdu. Fazl der ki: Rasulullah (sav), Cemre’yi atıncaya kadar telbiyeye devam etti."
Bize Abd b. Humeyd, ona Muhammed b. Bekir, ona İbn Cüreyc, ona Ata'nın rivayet ettiğine göre İbn Abbas şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) Müzdelife’den seher vakti, beni, kendi eşyalarının bulunduğu yüklerle birlikte (öncü olarak) gönderdi. Ben (Ata'ya) sordum: İbn Abbas'ın, 'beni uzun bir gecede gönderdi' dediği rivayeti de sana ulaştı mı? O 'Hayır, yalnız bu şekilde seher vakti (dediği haberi) bana ulaştı' dedi. Ben ona yine sordum: İbn Abbas 'Biz cemreye fecirden önce taş attık' demiştir. Peki, sabah namazını nerede kıldı? O 'Hayır, (hadis) ancak böyledir' dedi."
Bana Ebu Tahir ve Harmele b. Yahya, o ikisine İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab'ın rivayet ettiğine göre Salim b. Abdullah kendisine şunu haber verdi: "Abdullah b. Ömer ailesinin zayıf olanlarını önden gönderir, onlar gece vakti Müzdelife'de, Meşar-i Haram'ın yakınlarında vakfe yapar ve kendilerine nasip olduğu şekilde Allah'ı anarlar, sonra da imam vakfe yapıp ayrılmadan önce onlar (Mina'ya) giderlerdi. Aralarından kimisi Mina'ya sabah namazı vaktinde ulaşır, kimisi bundan sonra ulaşırdı. Mina'ya geldiklerinde de Cemreye taş atarlardı. İbn Ömer 'Rasulullah (sav) buna ruhsat vermiştir' derdi."
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, o ikisine Ebu Muaviye, ona A'meş, ona İbrahim, ona da Abdurrahman b. Yezid şöyle demiştir: "Abdullah b. Mesud, Akabe cemresine, vadinin iç tarafından, her bir taşı attıkça tekbir getirerek yedi küçük çakıl taşı attı. Ona 'Bazı kimseler bu cemreye üst tarafından taş atıyorlar' denilince Abdullah b. Mesud 'Kendisinden başka hiçbir ilah olmayana yemin olsun ki, burası, kendisine Bakara Suresi indirilen zatın durduğu yerdir' dedi."
Bize Adem, ona Şu'be, ona Hakem, ona da İbrahim şöyle demiştir: "Abdurrahman b. Yezid, İbn Mesud ile birlikte hac yapmış ve onu, Kabe'yi soluna, Mina'yı sağına alıp, Büyük Cemre'ye yedi tane çakıl taşı atarken görmüştür. İbn Mesud taşları böyle attıktan sonra 'İşte bu taş attığım yer, üzerine Bakara suresi indirilmiş olan kimsenin (Peygamber'in) durduğu yerdir' demiştir."
Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Talha b. Yahya, ona Yunus, ona ez-Zührî, ona da Salim, şöyle rivayet etmiştir: "İbn Ömer (r.anhuma), birinci (yakın) cemreye yedi çakıl taşı atar, her atışının ardından 'Allahu Ekber' diyerek tekbir getirirdi. Sonra İbn Ömer ileriye geçip, vadinin ortasındaki düzlüğe girer ve orada kıbleye yönelip (Cemreyi arkasına alarak) uzunca bir süre ayakta bekler ve ellerini semaya kaldırarak dua eder. Sonra da orta cemreye taş atar. Ardından vadinin kuzey tarafına doğru yürür ve vadinin içindeki düzlüğe girer, burada kıbleye doğru yönelir uzunca bir süre ayakta bekler ellerini kaldırarak dua ederdi. Sonra devam edip Akabe cemresine gelir ve vadinin içinden ona da yedi taş atardı, fakat onun yanında (dua etmek için) durmazdı. Atıştan sonra oradan döner ve 'Peygamber'i (sav) hac uygulamalarını işte böyle yaparken gördüm' derdi."
Bize İsmail b. Abdullah, ona kardeşi (Abdülhamid b. Ebu Üveys), ona Süleyman, ona Yunus, b. Yezid, ona İbn Şihab, ona da Salim b. Abdullah şöyle demiştir: "Abdullah b. Ömer (r.anhüma) birinci cemrede yedi çakıl taşı atar ve her atışından sonra 'Allâhu Ekber' diyerek tekbir getirirdi. Sonra ilerleyip, vadinin ortasındaki düzlüğe girer, orada kıbleye yönelerek uzunca bir süre ayakta bekler, ellerini kaldırıp dua eder, sonra da orta cemreye yine aynı şekilde taş atıp ardından vadinin kuzey tarafına doğru düzlüğe inerek yine kıbleye yönelir ve uzunca bekleyip dua ederdi. En sonunda Akabe cemresine gelip, vadinin içinden ona da taş atar, ancak orada beklemez ve 'Ben, Peygamber'i (sav) işte böyle yaparken gördüm' derdi."