حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِى زِيَادٍ عَنْ مِقْسَمٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ فِيمَا بَيْنَ مَكَّةَ وَالْمَدِينَةِ وَهُوَ مُحْرِمٌ صَائِمٌ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ وَجَابِرٍ وَأَنَسٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ ابْنِ عَبَّاسٍ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَقَدْ ذَهَبَ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ إِلَى هَذَا الْحَدِيثِ وَلَمْ يَرَوْا بِالْحِجَامَةِ لِلصَّائِمِ بَأْسًا . وَهُوَ قَوْلُ سُفْيَانَ الثَّوْرِىِّ وَمَالِكِ بْنِ أَنَسٍ وَالشَّافِعِىِّ .

Bize Ahmed b. Menî', ona Abdullah b. İdris, ona Yezid b. Ebu Ziyâd, ona Miksem, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Nebî (sav), Mekke ile Medine arasında (bir yerde) ihramlı ve oruçlu iken kan aldırmıştır." [Ebu İsa der ki: Bu konuda Ebu Said, Câbir ve Enes b. Malik'ten de hadis nakledilmiştir.] [Ebu İsa der ki: İbn Abbas hadisi, hasen-sahih bir hadistir. Sahabeden ve sahabe dışında bazı ilim ehli, bu hadise uygun görüş belirtmiş ve oruçlunun kan aldırmasında (hacamat) bir sakınca görmemişlerdir. Bu (görüş), Süfyân es-Sevrî, Mâlik b. Enes ve Şâfiî'nin de görüşüdür.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Savm 61, 3/147

حَدَّثَنَا مُعَلَّى بْنُ أَسَدٍ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ ، وَهْوَ مُحْرِمٌ وَاحْتَجَمَ وَهْوَ صَائِمٌ .

Bize Muallâ b. Esed, ona Vüheyb, ona Eyyüb, ona İkrime, ona da İbn Abbas (r.anhuma) şöyle demiştir: "Peygamber (sav) ihramlı ve oruçlu olduğu halde hacamat yaptırmıştır."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Savm 32, 1/572

عبد الرزاق عن معمر عن الزهري عن سالم أن ابن عمر كان يحتجم وهو صائم ، ثم تركه بعد ، فكان إذا غابت الشمس احتجم .

• Abdürrezzak b. Hemmam Musannef Sıyâm 7531, 4/211