Hadis - Hadis Veritabani

24

11 --> 20 / 48

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُعَاوِيَةَ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ لَيْسَ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَنْظَلَةَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَإِنَّمَا يُعْرَفُ هَذَا الْحَدِيثُ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ وَهُوَ حَدِيثُ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ وَهُوَ ثِقَةٌ عِنْدَ أَهْلِ الْحَدِيثِ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 14956, T000903 Hadis: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُعَاوِيَةَ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ لَيْسَ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَنْظَلَةَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَإِنَّمَا يُعْرَفُ هَذَا الْحَدِيثُ مِنْ هَذَا الْوَجْهِ وَهُوَ حَدِيثُ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ وَهُوَ ثِقَةٌ عِنْدَ أَهْلِ الْحَدِيثِ . Tercemesi: Bize Ahmed b. Meni‘, ona Mervan b. Muâviye, ona Eymen b. Nâbil, Kudame b. Abdullah’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Nebi’yi (sav) bir deve üzerinde cemrelere taş atarken gördüm. Vurma da, kovalama da, kenara çekil, şöyle dur, demek de yoktu. (Tirmizi) dedi ki: Bu hususta Abdullah b. Hanzala’dan da gelmiş bir rivayet vardır. Bu hadis ancak bu yolla bilinmektedir. Bu da Eymen b. Nâbil’in rivayet ettiği bir hadistir. Eymen hadis âlimleri nezdinde sika (güvenilir) bir ravidir. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Hac 65, 3/247 Senetler: ()
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Şeytan taşlama

14956 T000903 Tirmizi, Hac, 65

Tirmizî Sünen-i Tirmizî Hac 65, 3/247

Senedi ve Konuları

حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ أنبأنا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ : أَنَّهُ كَانَ رَدِيفَ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَةَ ، وَكَانَ يَسِيرُ الْعَنَقَ ، فَإِذَا أَتَى عَلَى فَجْوَةٍ نَصَّ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 43200, DM001922 Hadis: حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ مِنْهَالٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ أنبأنا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ : أَنَّهُ كَانَ رَدِيفَ النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم- فَأَفَاضَ مِنْ عَرَفَةَ ، وَكَانَ يَسِيرُ الْعَنَقَ ، فَإِذَا أَتَى عَلَى فَجْوَةٍ نَصَّ. Tercemesi: Bize Haccâc b. Minhâl, ona Hammâd b. Seleme, ona Hişâm b. Urve, ona babası, ona da Üsâme b. Zeyd’in rivayet ettiğine göre, kendisi Nebi’nin (sav) terkisine binmişti. Arafat’tan (Müzdelife’ye) dönüşünde Rasulullah (-sav-) el-Anak denilen hızlı olmayan bir yürüyüş ile yol alıyordu. Geniş bir yere gelince ise bineğini (nass denilen yürüyüş ile) hızlandırıyordu. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 51, 2/1196 Senetler: 1. Üsame b. Zeyd el-Kelbî (Üsame b. Zeyd b. Harise)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
5. Ebu Muhammed Haccac b. Minhâl el-Enmâti (Haccac b. Minhâl)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Müzdelifede vakfe ve telbiye

43200 DM001922 Darimi, Menasik, 51

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 51, 2/1196

Senedi ve Konuları

1. Üsame b. Zeyd el-Kelbî (Üsame b. Zeyd b. Harise)

2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)

3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)

4. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)

5. Ebu Muhammed Haccac b. Minhâl el-Enmâti (Haccac b. Minhâl)

أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ شَوَّالٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ أَخْبَرَتْهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَمَرَهَا أَنْ تَنْفِرَ مِنْ جَمْعٍ بِلَيْلٍ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 43215, DM001927 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ شَوَّالٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ أَخْبَرَتْهُ : أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَمَرَهَا أَنْ تَنْفِرَ مِنْ جَمْعٍ بِلَيْلٍ. Tercemesi: Bize Ebu Âsım, ona İbn Cüreyc, ona Atâ, ona İbn Şevvâl’in haber verdiğine göre Ümmü Habibe de kendisine şu haberi vermiştir: Rasulullah (sav) kendisine Müzdelife’den (Minâ’dan gitmek üzere) geceleyin ayrılmasını emretmişti. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 53, 2/1199 Senetler: 1. Ümmü Habibe (Remle bt. Ebu Süfyan b. Harb b. Ümeyye)
2. Salim b. Şevval Mevla Ümmü Habibe (Salim b. Şevval)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
5. Ebu Âsım Dahhâk b. Mahled en-Nebîl (Dahhâk b. Mahled)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Müzdelifede vakfe ve telbiye
Kadın, izdihamdan uzak durması

43215 DM001927 Darimi, Menasik, 53

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 53, 2/1199

Senedi ve Konuları

1. Ümmü Habibe (Remle bt. Ebu Süfyan b. Harb b. Ümeyye)

2. Salim b. Şevval Mevla Ümmü Habibe (Salim b. Şevval)

3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)

4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)

5. Ebu Âsım Dahhâk b. Mahled en-Nebîl (Dahhâk b. Mahled)

أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمَجِيدِ حَدَّثَنَا أَفْلَحُ قَالَ سَمِعْتُ الْقَاسِمَ بْنَ مُحَمَّدٍ يُحَدِّثُ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ : اسْتَأْذَنَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنْ يَأْذَنَ لَهَا فَتَدْفَعَ قَبْلَ أَنْ يَدْفَعَ فَأَذِنَ لَهَا - قَالَ الْقَاسِمُ : وَكَانَتِ امْرَأَةً ثَبِطَةً ، قَالَ الْقَاسِمُ : الثَّبِطَةُ الثَّقِيلَةُ - فَدَفَعَتْ وَحُبِسْنَا مَعَهُ حَتَّى دَفَعْنَا بِدَفْعِهِ قَالَتْ عَائِشَةُ : فَلأَنْ أَكُونَ اسْتَأْذَنْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- كَمَا اسْتَأْذَنَتْ سَوْدَةُ فَأَدْفَعَ قَبْلَ النَّاسِ أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْ مَفْرُوحٍ بِهِ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 43217, DM001928 Hadis: أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمَجِيدِ حَدَّثَنَا أَفْلَحُ قَالَ سَمِعْتُ الْقَاسِمَ بْنَ مُحَمَّدٍ يُحَدِّثُ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ : اسْتَأْذَنَتْ سَوْدَةُ بِنْتُ زَمْعَةَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَنْ يَأْذَنَ لَهَا فَتَدْفَعَ قَبْلَ أَنْ يَدْفَعَ فَأَذِنَ لَهَا - قَالَ الْقَاسِمُ : وَكَانَتِ امْرَأَةً ثَبِطَةً ، قَالَ الْقَاسِمُ : الثَّبِطَةُ الثَّقِيلَةُ - فَدَفَعَتْ وَحُبِسْنَا مَعَهُ حَتَّى دَفَعْنَا بِدَفْعِهِ قَالَتْ عَائِشَةُ : فَلأَنْ أَكُونَ اسْتَأْذَنْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- كَمَا اسْتَأْذَنَتْ سَوْدَةُ فَأَدْفَعَ قَبْلَ النَّاسِ أَحَبُّ إِلَىَّ مِنْ مَفْرُوحٍ بِهِ. Tercemesi: Bize Ubeydullah b. Abdülmecid, ona Eflah’ın şöyle dediğini rivayet etti: el-Kâsım b. Muhammed’i, Âişe şöyle dedi diye rivayet ederken dinledim: Zem’a kızı Sevde Rasulullah’dan (sav) kendisine (diğer hacılar) ayrılmadan önce (Müzdelife’den) ayrılması için izin vermesini istedi. Rasulullah da (sav) ona izin verdi. - el-Kâsım dedi ki: Sevde ağırca (ve kilolu) bir kadın idi.- Bu izin üzerine o da erken ayrıldı. Nihayet biz de onun ayrılması ile birlikte ayrıldık. Âişe dedi ki: Sevde’nin Rasulullah’dan (sav) izin almış olduğu gibi ben de keşke izin istemiş olsaydım ve böylece insanlardan önce (Müzdelife’den) ayrılabilseydim. Böylesi sevinmeme sebep teşkil edecek diğer sebeplerden daha çok hoşuma giderdi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 53, 2/1199 Senetler: 1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Muhammed Kasım b. Muhammed et-Teymî (Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddîk)
3. Ebu Abdurrahman Eflah b. Sufeyrâ el-Ensarî (Eflah b. Humeyd b. Nâfi')
4. Ebu Ali Ubeydullah b. Abdulmecid el-Hanefî (Ubeydullah b. Abdulmecid)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Müzdelifede vakfe ve telbiye
Kadın, izdihamdan uzak durması

43217 DM001928 Darimi, Menasik, 53

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 53, 2/1199

Senedi ve Konuları

1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)

2. Ebu Muhammed Kasım b. Muhammed et-Teymî (Kasım b. Muhammed b. Ebu Bekir es-Sıddîk)

3. Ebu Abdurrahman Eflah b. Sufeyrâ el-Ensarî (Eflah b. Humeyd b. Nâfi')

4. Ebu Ali Ubeydullah b. Abdulmecid el-Hanefî (Ubeydullah b. Abdulmecid)

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا لَيْثٌ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ بِإِسْنَادِهِ نَحْوَهُ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ : الإِيضَاعُ لِلإِبِلِ ، وَالإِيجَافُ لِلْخَيْلِ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 43240, DM001934 Hadis: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا لَيْثٌ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ بِإِسْنَادِهِ نَحْوَهُ. قَالَ عَبْدُ اللَّهِ : الإِيضَاعُ لِلإِبِلِ ، وَالإِيجَافُ لِلْخَيْلِ. Tercemesi: Bize Ahmed b. Abdullah, ona Leys, ona Ebu’z-Zübeyr kendi isnadıyla hadisi buna yakın olarak rivayet etti. Abdullah (ed-Dârimî) dedi ki: “Îdâ” denilen hızlandırma tabiri develer hakkında, “îcâf” denilen hızlandırma tabiri de atlar hakkında kullanılır. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 56, 2/1203 Senetler: 1. Ebu Muhammed Fadl b. Abbas el-Haşimî (Fadl b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
3. Ebu Mabed Nafiz Mevla ibn Abbas (Nafiz)
4. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
5. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
6. Ebu Abdullah Ahmed b. Yunus et-Temimî (Ahmed b. Abdullah b. Yunus b. Abdullah b. Kays)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak

43240 DM001934 Darimi, Menasik, 56

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 56, 2/1203

Senedi ve Konuları

1. Ebu Muhammed Fadl b. Abbas el-Haşimî (Fadl b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

3. Ebu Mabed Nafiz Mevla ibn Abbas (Nafiz)

4. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)

5. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)

6. Ebu Abdullah Ahmed b. Yunus et-Temimî (Ahmed b. Abdullah b. Yunus b. Abdullah b. Kays)

Hac, izdihamdan uzaklaşmak

أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ وَالْمُؤَمَّلُ وَأَبُو نُعَيْمٍ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمَّارٍ الْكِلاَبِىِّ قَالَ : رَأَيْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ صَهْبَاءَ ، لَيْسَ ثَمَّ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 43268, DM001942 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ وَالْمُؤَمَّلُ وَأَبُو نُعَيْمٍ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمَّارٍ الْكِلاَبِىِّ قَالَ : رَأَيْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ صَهْبَاءَ ، لَيْسَ ثَمَّ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ. Tercemesi: Bize Ebu Âsım, el-Müemmel ve Ebu Nuaym, onlara Eymen b. Nâbil, ona Kudâme b. Abdullah b. Ammâr el-Kilâbî’nin şöyle dediğini rivayet etti: Ben Rasulullah’ı (sav) Cemrelere kırmızımtırak bir deve üzerinde taş atarken gördüm. Orada ne vurma, ne kovalama, ne de “çekil çekil!” diyenler vardı. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 60, 2/1209 Senetler: 1. Kudame b. Abdullah el-Kilabî (Kudame b. Abdullah b. Ammar b. Muaviye)
2. Ebu İmran Eymen b. Nâbil el-Habeşî (Eymen b. Nâbil)
3. Ebu Nuaym Fadl b. Dükeyn el-Mülâi (Fadl b. Amr b. Hammâd b. Züheyr b. Dirhem)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Şeytan taşlama

43268 DM001942 Darimi, Menasik, 60

Dârimî Sünen-i Dârimî Menâsik 60, 2/1209

Senedi ve Konuları

1. Kudame b. Abdullah el-Kilabî (Kudame b. Abdullah b. Ammar b. Muaviye)

2. Ebu İmran Eymen b. Nâbil el-Habeşî (Eymen b. Nâbil)

3. Ebu Nuaym Fadl b. Dükeyn el-Mülâi (Fadl b. Amr b. Hammâd b. Züheyr b. Dirhem)

أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ وَالْمُؤَمَّلُ وَأَبُو نُعَيْمٍ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمَّارٍ الْكِلاَبِىِّ قَالَ : رَأَيْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ صَهْبَاءَ ، لَيْسَ ثَمَّ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ.

Öneri Formu Hadis Id, No: 275070, DM001942-2 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ وَالْمُؤَمَّلُ وَأَبُو نُعَيْمٍ عَنْ أَيْمَنَ بْنِ نَابِلٍ عَنْ قُدَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمَّارٍ الْكِلاَبِىِّ قَالَ : رَأَيْتُ النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- يَرْمِى الْجِمَارَ عَلَى نَاقَةٍ صَهْبَاءَ ، لَيْسَ ثَمَّ ضَرْبٌ وَلاَ طَرْدٌ وَلاَ إِلَيْكَ إِلَيْكَ. Tercemesi: Bize Ebu Âsım, el-Müemmel ve Ebu Nuaym, onlara Eymen b. Nâbil, ona Kudâme b. Abdullah b. Ammâr el-Kilâbî’nin şöyle dediğini rivayet etti: Ben Rasulullah’ı (sav) Cemrelere kırmızımtırak bir deve üzerinde taş atarken gördüm. Orada ne vurma, ne kovalama, ne de “çekil çekil!” diyenler vardı. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Menâsik 60, 2/1209 Senetler: 1. Kudame b. Abdullah el-Kilabî (Kudame b. Abdullah b. Ammar b. Muaviye)
2. Ebu İmran Eymen b. Nâbil el-Habeşî (Eymen b. Nâbil)
3. Ebu Abdurrahman Müemmel b. İsmail el-Adevi (Müemmel b. İsmail)
Konular: Hac, izdihamdan uzaklaşmak
Hac, Şeytan taşlama

275070 DM001942-2 Darimi, Menasik, 60