396 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Muhammed b Beşşâr, ona Abdurrahman b. Mehdî, ona Süfyan, ona Vâsıl, ona Ebû Vâil, ona Amr b. Şurahbîl, ona da Abdullah (ra) şöyle demiştir: Rasûlullah'a (sav) sordum: "- Ey Allah'ın Rasûlü, günahların en büyüğü hangisidir?" "- Seni Allah yarattığı halde O'na ortak koşmandır" buyurdu. "- Sonra hangisidir?" dedim. "- Sofrana ortak olacağından korkarak kendi evladını öldürmendir" buyurdu. "- Sonra hangisidir?" dedim. "- Komşunun hanımıyla zina etmendir" buyurdu. Tirmizî dedi ki: Bu hadis hasen-garibdir. Bize Muhammed b. Beşşâr Bündar, ona Abdurrahman b. Mehdî, ona Süfyan, ona Mansur ve el-A'meş, onlara Ebû Vâil, ona Amr b. Şurahbîl, ona da Abdullah bu hadisin benzerini Rasûlullah'dan (sav) rivâyet etmiştir. Ebû İsa dedi ki: Bu hadis hasen-sahihtir.
Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.
Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.
Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.
Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.
Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.
Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.
Bize İshak b. İbrahim ve Ali b. Haşrem, onlara İsa b. Yunus; (T) Bize Mincab b. Haris et-Temîmî, ona İbn Müshir; (T) Bize Ebu Küreyb, ona İbn İdris, onların hepsine A'meş bu isnad ile nakilde bulunmuştur. Ebu Küreyb der ki: Bu hadisi bana ilk olarak babam, ona Ebân b. Tağlib, ona da A'meş rivayet etmiştir.
Açıklama: İsnadın tamamı için bk. M000327.
Bize Muhammed b. Abdullah b. Nümeyr, ona babası (Abdullah b. Nümeyr) ve Vekî', onlara A'meş, ona Şakîk, ona Abdullah rivayet etmiştir. Vekî "Rasulullah (sav) şöyle buyurdu"; İbn Nümeyr ise "Rasulullah'ı (sav) şöyle derken işittim" demiştir: Her kim Allah'a şirk koştuğu halde vefat ederse cehenneme girer." Ben de şöyle dedim: Allah'a şirk koşmadan ölen kişi cennete girer."
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.
Bize Ali b. Haşrem, ona İsa b. Yunus, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İmân edip de imanlarına zulüm bulaştırmayanlar var ya! İşte güven onlarındır" (En'âm, 82) ayeti indiğinde bu hüküm Müslümanlara ağır geldi ve “ey Allah’ın Rasulü, hangimiz kendine zulmetmemiştir ki?” dediler. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Buradaki zulüm kelimesi, sizin düşündüğünüz manada değil, şirk manasındadır. Lokman'ın kendi oğluna hitaben söylediği 'Şüphesiz ki şirk elbette büyük bir zulümdür' (Lokman, 31/13) sözünü işitmediniz mi?" Ebu İsa der ki: Bu, hasen-sahih bir hadistir.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. İdris, Ebu Muaviye ve Veki, ona A'meş, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah şöyle demiştir: "İman edenler ve imanlarına zulüm karıştırmayanlar" ayeti indiğinde bu, Rasulullah'ın (sav) ashabına ağır geldi ve hangimiz kendine zulmetmiyor ki? dediler. (Bunun üzerine) Rasulullah (sav); "o sizin sandığınız gibi değil! O; Lokman'ın oğluna, evlat! Allah şirk koşma! Şirk, pek büyük bir zulümdür! demesi gibidir" buyurdu.