Öneri Formu
Hadis Id, No:
25435, B002699
Hadis:
حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ مُوسَى عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ - رضى الله عنه - قَالَ اعْتَمَرَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فِى ذِى الْقَعْدَةِ ، فَأَبَى أَهْلُ مَكَّةَ أَنْ يَدَعُوهُ يَدْخُلُ مَكَّةَ ، حَتَّى قَاضَاهُمْ عَلَى أَنْ يُقِيمَ بِهَا ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ، فَلَمَّا كَتَبُوا الْكِتَابَ كَتَبُوا هَذَا مَا قَاضَى عَلَيْهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالُوا لاَ نُقِرُّ بِهَا ، فَلَوْ نَعْلَمُ أَنَّكَ رَسُولُ اللَّهِ مَا مَنَعْنَاكَ ، لَكِنْ أَنْتَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ . قَالَ "أَنَا رَسُولُ اللَّهِ وَأَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ." ثُمَّ قَالَ لِعَلِىٍّ "امْحُ رَسُولُ اللَّهِ." قَالَ لاَ ، وَاللَّهِ لاَ أَمْحُوكَ أَبَدًا ، فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم الْكِتَابَ ، فَكَتَبَ هَذَا مَا قَاضَى عَلَيْهِ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ ، لاَ يَدْخُلُ مَكَّةَ سِلاَحٌ إِلاَّ فِى الْقِرَابِ ، وَأَنْ لاَ يَخْرُجَ مِنْ أَهْلِهَا بِأَحَدٍ ، إِنْ أَرَادَ أَنْ يَتَّبِعَهُ ، وَأَنْ لاَ يَمْنَعَ أَحَدًا مِنْ أَصْحَابِهِ أَرَادَ أَنْ يُقِيمَ بِهَا . فَلَمَّا دَخَلَهَا ، وَمَضَى الأَجَلُ أَتَوْا عَلِيًّا ، فَقَالُوا قُلْ لِصَاحِبِكَ اخْرُجْ عَنَّا فَقَدْ مَضَى الأَجَلُ . فَخَرَجَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَتَبِعَتْهُمُ ابْنَةُ حَمْزَةَ يَا عَمِّ يَا عَمِّ . فَتَنَاوَلَهَا عَلِىٌّ فَأَخَذَ بِيَدِهَا ، وَقَالَ لِفَاطِمَةَ عَلَيْهَا السَّلاَمُ دُونَكِ ابْنَةَ عَمِّكِ ، احْمِلِيهَا . فَاخْتَصَمَ فِيهَا عَلِىٌّ وَزَيْدٌ وَجَعْفَرٌ ، فَقَالَ عَلِىٌّ أَنَا أَحَقُّ بِهَا وَهْىَ ابْنَةُ عَمِّى . وَقَالَ جَعْفَرٌ ابْنَةُ عَمِّى وَخَالَتُهَا تَحْتِى . وَقَالَ زَيْدٌ ابْنَةُ أَخِى . فَقَضَى بِهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِخَالَتِهَا . وَقَالَ "الْخَالَةُ بِمَنْزِلَةِ الأُمِّ." وَقَالَ لِعَلِىٍّ "أَنْتَ مِنِّى وَأَنَا مِنْكَ." وَقَالَ لِجَعْفَرٍ "أَشْبَهْتَ خَلْقِى وَخُلُقِى." وَقَالَ لِزَيْدٍ "أَنْتَ أَخُونَا وَمَوْلاَنَا."
Tercemesi:
Bize Ubeydullah b. Musa, ona İsraîl, ona Ebu İshak, ona da Berâ b. Âzib (ra) şöyle demiştir:
Rasulullah (sav), Zilkade ayında umre yapmak istedi. Fakat Mekkeliler onun Mekke'ye girmesine izin vermediler. Rasulullah (sav) da onlarla Mekke'de üç gün kalma şartıyla bir antlaşma yaptı. Antlaşma metni yazılırken: 'Bu, Muhammed Rasulullah’ın (sav) yaptığı antlaşmadır' diye yazıldı. Müşrikler: ‘Biz bunu kabul etmiyoruz. Eğer senin gerçekten Allah’ın Rasulü olduğunu bilseydik, seni engellemezdik. Sen sadece Muhammed b. Abdullah’sın’ dediler.
Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Ben Allah’ın Rasulüyüm ve ben Muhammed b. Abdullah’ım." Sonra Ali’ye: "Rasulullah' ifadesini sil" buyurdu. Ali (ra): 'Hayır, vallahi senin adını asla silemem' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) metni kendisi aldı ve şu şekilde yaz(dır)dı: "Bu, Muhammed b. Abdullah’ın yaptığı antlaşmadır. Mekke’ye kınından çıkmamış silah dışında başka bir silahla girilmeyecek. Ayrıca Mekke halkından kimse, Rasulullah (sav)’a katılmak isterse kabul edilmeyecek ve Rasulullah (sav)’ın ashabından kim burada kalmak isterse engellenmeyecektir." Süre dolduğunda Mekkeliler Ali’ye gelerek: ‘Arkadaşına söyle, artık bizim yanımızdan ayrılsın; süresi doldu’ dediler. Rasulullah (sav) Mekke’den ayrıldı. O sırada Hamza’nın kızı: 'Amcacığım! Amcacığım!' diyerek onların peşinden koştu. Ali (ra) onu aldı ve elinden tuttu, sonra da Fâtıma’ya: 'İşte amcana ait bu kızı sen al, onu sen taşı' dedi.
Bu kızla ilgili olarak Ali, Zeyd ve Ca‘fer arasında tartışma çıktı. Ali: 'Ben ona daha layığım, çünkü o benim amcamın kızıdır' dedi. Ca‘fer: 'O benim de amcamın kızı ve onun teyzesi de benim hanımımdır' dedi. Zeyd ise: 'O benim kardeşimin kızıdır' dedi.
Rasulullah (sav), çocuğu teyzesine verdi ve şöyle buyurdu: "Teyze, anne gibidir." Sonra Ali’ye: "Sen bendensin, ben de sendenim" dedi. Ca‘fer’e: "Sen yaratılış ve ahlak bakımından bana en çok benzeyensin" dedi. Zeyd’e de: "Sen kardeşimiz ve dostumuzsun" buyurdu.
Açıklama:
Kültürümüzde Hadisler projesini ilgilendiren kısım:
أَنْتَ مِنِّي وَأَنَا مِنْكَ
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Sulh 6, 1/729
Senetler:
1. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
2. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
3. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
4. Ubeydullah b. Musa el-Absi (Ubeydullah b. Musa b. Bazam)
Konular:
Siyer, Hudeybiye Anlaşması
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ قَالَ سَمِعْتُ الْبَرَاءَ بْنَ عَازِبٍ - رضى الله عنهما - قَالَ لَمَّا صَالَحَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَهْلَ الْحُدَيْبِيَةِ كَتَبَ عَلِىٌّ بَيْنَهُمْ كِتَابًا فَكَتَبَ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ الْمُشْرِكُونَ لاَ تَكْتُبْ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ، لَوْ كُنْتَ رَسُولاً لَمْ نُقَاتِلْكَ . فَقَالَ لِعَلِىٍّ « امْحُهُ » . فَقَالَ عَلِىٌّ مَا أَنَا بِالَّذِى أَمْحَاهُ . فَمَحَاهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِيَدِهِ ، وَصَالَحَهُمْ عَلَى أَنْ يَدْخُلَ هُوَ وَأَصْحَابُهُ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ، وَلاَ يَدْخُلُوهَا إِلاَّ بِجُلُبَّانِ السِّلاَحِ ، فَسَأَلُوهُ مَا جُلُبَّانُ السِّلاَحِ فَقَالَ الْقِرَابُ بِمَا فِيهِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25434, B002698
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ قَالَ سَمِعْتُ الْبَرَاءَ بْنَ عَازِبٍ - رضى الله عنهما - قَالَ لَمَّا صَالَحَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَهْلَ الْحُدَيْبِيَةِ كَتَبَ عَلِىٌّ بَيْنَهُمْ كِتَابًا فَكَتَبَ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ الْمُشْرِكُونَ لاَ تَكْتُبْ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ ، لَوْ كُنْتَ رَسُولاً لَمْ نُقَاتِلْكَ . فَقَالَ لِعَلِىٍّ « امْحُهُ » . فَقَالَ عَلِىٌّ مَا أَنَا بِالَّذِى أَمْحَاهُ . فَمَحَاهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِيَدِهِ ، وَصَالَحَهُمْ عَلَى أَنْ يَدْخُلَ هُوَ وَأَصْحَابُهُ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ، وَلاَ يَدْخُلُوهَا إِلاَّ بِجُلُبَّانِ السِّلاَحِ ، فَسَأَلُوهُ مَا جُلُبَّانُ السِّلاَحِ فَقَالَ الْقِرَابُ بِمَا فِيهِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Gunder, ona Şu‘be, ona Ebu İshak, ona da Berâ b. Âzib (ra) şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) Hudeybiye’de Mekkelilerle anlaşma yaptığı zaman Ali (ra) antlaşma metnini yazdı. Rasulullah (sav) metne "Muhammed, Allah’ın Rasulü" diye yazdırdı. Müşrikler ise: 'Muhammed, Allah’ın Rasulü' yazma. Eğer Rasul olsaydın, seninle savaşmazdık’ dediler. Bunun üzerine Rasulullah (sav) Ali’ye: "Onu sil" buyurdu. Ali ise: 'Ben onu silemem' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) de o ibareyi kendi eliyle sildi. Sonra onlarla şu şartla barış yaptı: O ve ashabı Mekke’ye üç günlüğüne girebilecek, ancak yanlarında sadece kılıçlarının kınlı hâli bulunacaktı. Onlar: ‘Kınlı silah nedir?’ diye sordular. Rasulullah (sav): "Kılıfıyla birlikte olan silahtır" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Sulh 6, 1/729
Senetler:
1. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
2. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
3. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
4. Gunder Muhammed b. Cafer el-Hüzelî (Muhammed b. Cafer el-Hüzeli)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Siyer, Hudeybiye Anlaşması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
25438, B002700
Hadis:
وَقَالَ مُوسَى بْنُ مَسْعُودٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ - رضى الله عنهما - قَالَ صَالَحَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم الْمُشْرِكِينَ يَوْمَ الْحُدَيْبِيَةِ عَلَى ثَلاَثَةِ أَشْيَاءَ عَلَى أَنَّ مَنْ أَتَاهُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ رَدَّهُ إِلَيْهِمْ ، وَمَنْ أَتَاهُمْ مِنَ الْمُسْلِمِينَ لَمْ يَرُدُّوهُ ، وَعَلَى أَنْ يَدْخُلَهَا مِنْ قَابِلٍ وَيُقِيمَ بِهَا ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ ، وَلاَ يَدْخُلَهَا إِلاَّ بِجُلُبَّانِ السِّلاَحِ السَّيْفِ وَالْقَوْسِ وَنَحْوِهِ . فَجَاءَ أَبُو جَنْدَلٍ يَحْجُلُ فِى قُيُودِهِ فَرَدَّهُ إِلَيْهِمْ . قَالَ لَمْ يَذْكُرْ مُؤَمَّلٌ عَنْ سُفْيَانَ أَبَا جَنْدَلٍ وَقَالَ إِلاَّ بِجُلُبِّ السِّلاَحِ .
Tercemesi:
Bize Musa b. Mesud, ona Süfyân b. Saîd, ona Ebu İshak, ona da Berâ b. Âzib (r.anhüma) şöyle demiştir:
Rasulullah (sav), Hudeybiye günü müşriklerle üç maddelik bir barış antlaşması yaptı. Bu maddeler şunlardı: Müşriklerden her kim ona gelir (yani Mekke’den kaçarak Medine’ye sığınır) ise, onu geri iade edecekti. Buna karşılık, Müslümanlardan her kim müşriklere giderse, müşrikler onu geri göndermekle yükümlü olmayacaktı. Ayrıca, Rasulullah ertesi yıl Mekke’ye girecek, orada üç gün kalacak, ancak yanına sadece kılıç, yay ve benzeri kını içindeki hafif silahlar alabilecekti.
Bu antlaşma sırasında, Ebu Cendel ayaklarındaki zincirlerle sekerek Rasulullah’ın yanına geldi. Ancak Rasulullah, yapılan anlaşmaya sadık kalarak onu müşriklere geri teslim etti.
Rivayeti nakleden ravi şu notu ekler: Mu’ammel, Süfyân’dan yaptığı rivayette Ebu Cendel’in adını zikretmemiştir. Ayrıca, “bicullubi's-silâh” (silah kını) ifadesini kullanarak silah konusunda farklı bir lafız nakletmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Sulh 7, 1/730
Senetler:
()
Konular:
HZ.PEYGAMBER'İN SAYGINLIĞI
Siyer, Hudeybiye Anlaşması
Öneri Formu
Hadis Id, No:
30973, B003174
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ يُونُسَ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُتْبَةَ أَخْبَرَهُ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَبَّاسٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ أَبَا سُفْيَانَ بْنَ حَرْبٍ أَخْبَرَهُ أَنَّ هِرَقْلَ أَرْسَلَ إِلَيْهِ فِى رَكْبٍ مِنْ قُرَيْشٍ كَانُوا تِجَارًا بِالشَّأْمِ فِى الْمُدَّةِ الَّتِى مَادَّ فِيهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبَا سُفْيَانَ فِى كُفَّارِ قُرَيْشٍ .
Tercemesi:
Bize Yahya b. Bükeyr, ona Leys, ona Yunus, ona İbn Şihâb, ona Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe, ona Abdullah b. Abbas, ona Ebu Süfyan b. Harb, ona da Herakl’in (Bizans İmparatoru) kendisine gönderdiğini elçi haber verdi. Bu olay, Kureyş’ten bir ticaret kervanı ile birlikte Şam bölgesinde bulundukları sırada, Rasulullah’ın (sav) Ebu Süfyan ile Kureyşli kâfirler arasında sulh yaptığı dönemde gerçekleşmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Buhârî, Sahîh-i Buhârî, Cizye ve'l-Muvâdea 13, 1/833
Senetler:
1. Ebu Süfyan b. Harb el-Kuraşi (Sahr b. Harb b. Ümeyye b. Abdüşems b. Abdümenaf)
2. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
3. Ebu Abdullah Ubeydullah b. Abdullah el-Hüzeli (Ubeydullah b. Abdullah b. Utbe b. Mesud b. Gâfil)
4. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
5. Yunus b. Yezid el-Eyli (Yunus b. Yezid b. Mişkan)
6. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
7. Yahya b. Bükeyr el-Kuraşî (Yahya b. Abdullah b. Bükeyr)
Konular:
Siyer, Hudeybiye Anlaşması