وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرٍ الْمُقَدَّمِىُّ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ "أَنَّ عُمَرَ قَبَّلَ الْحَجَرَ وَقَالَ إِنِّى لأُقَبِّلُكَ وَإِنِّى لأَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ وَلَكِنِّى رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يُقَبِّلُكَ."

Bize Muhammed b. Ebu Bekir, ona Hammad b. Zeyd, ona Eyyüb, ona Nafi, ona da (Abdullah) b. Ömer şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Ömer Hacerülesved'i öptü ve 'Ben kesinlikle biliyorum ki sen bir taşsın ama yine de seni öpüyorum. Çünkü ben Rasulullah'ı (sav), seni öperken gördüm' dedi."

• Müslim Sahîh-i Müslim Hac, 3068, /508

قَالَ فَحَدَّثْتُ هَذَا الْحَدِيثَ عُرْوَةَ بْنَ الزُّبَيْرِ فَقَالَ صَدَقَ مَالِكُ بْنُ أَوْسٍ ، أَنَا سَمِعْتُ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم تَقُولُ أَرْسَلَ أَزْوَاجُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم عُثْمَانَ إِلَى أَبِى بَكْرٍ يَسْأَلْنَهُ ثُمُنَهُنَّ مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ صلى الله عليه وسلم ، فَكُنْتُ أَنَا أَرُدُّهُنَّ ، فَقُلْتُ لَهُنَّ أَلاَ تَتَّقِينَ اللَّهَ ، أَلَمْ تَعْلَمْنَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَقُولُ « لاَ نُورَثُ ، مَا تَرَكْنَا صَدَقَةٌ - يُرِيدُ بِذَلِكَ نَفْسَهُ - إِنَّمَا يَأْكُلُ آلُ مُحَمَّدٍ صلى الله عليه وسلم فِى هَذَا الْمَالِ » . فَانْتَهَى أَزْوَاجُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم إِلَى مَا أَخْبَرَتْهُنَّ . قَالَ فَكَانَتْ هَذِهِ الصَّدَقَةُ بِيَدِ عَلِىٍّ ، مَنَعَهَا عَلِىٌّ عَبَّاسًا فَغَلَبَهُ عَلَيْهَا ، ثُمَّ كَانَ بِيَدِ حَسَنِ بْنِ عَلِىٍّ ، ثُمَّ بِيَدِ حُسَيْنِ بْنِ عَلِىٍّ ، ثُمَّ بِيَدِ عَلِىِّ بْنِ حُسَيْنٍ وَحَسَنِ بْنِ حَسَنٍ ، كِلاَهُمَا كَانَا يَتَدَاوَلاَنِهَا ، ثُمَّ بِيَدِ زَيْدِ بْنِ حَسَنٍ ، وَهْىَ صَدَقَةُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَقًّا .

Zührî der ki: Bu hadisi Urve b. Zübeyr’e anlattım, bana şöyle dedi: Mâlik b. Evs doğru söylemiştir. Ben Hz. Peygamber'in (sav) eşi Aişe'den (r. anha) işittim o şöyle diyordu: "Hz. Peygamber’in (sav) hanımları, Allah’ın, Rasulü’ne verdiği ganimetlerden kendilerine düşen sekizde bir payı (mîrâsen) istemek üzere Osman’ı Hz. Ebu Bekir’e gönderdiler. Ben onların (Bu taleplerine) karşı çıkarak şöyle dedim: Allah’tan korkmuyor musunuz? Hz. Peygamber’in (sav), -kendisini kast ederek- 'Biz miras bırakmayız. Bizim bıraktığımız şey sadakadır. Ancak Muhammed Ailesi bu maldan faydalanabilir' buyurduğunu bilmiyor musunuz? Bunun üzerine Peygamber’in hanımları bu sözlerime razı olup (taleplerinden vazgeçtiler)." [Urve der ki: Bu sadaka olan hurmalığın tasarrufu Ali'nin elinde kaldı. Ali onu Abbas’a vermedi, (aralarında ihtilaf çıktı) ve Ali, bu hususta Abbas’a galip geldi. Sonra sırasıyla Hasan b. Ali, sonra Hüseyin b. Ali, sonra Ali b. Hüseyin ve Hasan b. Hasan'ın eline geçti. Ali b. Hasan ile Hasan b. Hasan ona nöbetleşe tasarruf ediyorlardı. Sonra mal, Zeyd b. Hasan'ın eline yani idaresine geçti. Gerçekte ise bu mal Rasulullah'ın (sav) sadakasıydı.]

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Meğâzî 14, 2/57

حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِيُّ ثنا سُفْيَانُ، ثنا عَاصِمٌ الْأَحْوَلُ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَرْجِسَ يَقُولُ: رَأَيْتُ الْأُصَيْلِعَ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ أَتَى الْحَجَرَ الْأَسْوَدَ فَقَبَّلَهُ، ثُمَّ قَالَ: «وَاللَّهِ إِنِّي لَأَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ لَا تَضُرُّ وَلَا تَنْفَعُ، وَلَوْلَا أَنِّي رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُقَبِّلُكَ مَا قَبَّلْتُكَ»

• Humeydî Müsned-i Humeydî Ömer b. Hattab 9, 1/153

حَدَّثَنَا الْحُمَيْدِيُّ قَالَ: ثنا سُفْيَانُ، قَالَ: ثنا الْأَعْمَشُ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ النَّخَعِيِّ، عَنْ هَمَّامِ بْنِ الْحَارِثِ، قَالَ: رَأَيْتُ جَرِيرَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يَتَوَضَّأُ مِنْ مَطْهَرَةِ الْمَسْجِدِ الَّذِي يَتَوَضَّأُ مِنْهَا الْعَامَّةُ، ثُمَّ يَمْسَحُ عَلَى خُفَّيْهِ، فَقِيلَ لَهُ: أَتَفْعَلُ هَذَا؟ قَالَ: وَمَا يَمْنَعُنِي وَقَدْ «رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَمْسَحُ عَلَى خُفَّيْهِ» [ص:48]، قَالَ إِبْرَاهِيمُ: «فَكَانَ هَذَا الْحَدِيثُ يُعْجِبُ أَصْحَابَ عَبْدِ اللَّهِ؛ لِأَنَّ إِسْلَامَ جَرِيرٍ كَانَ بَعْدَ نُزُولِ الْمَائِدَةِ»

• Humeydî Müsned-i Humeydî Cerir b. Abdullah el-Becelî 815, 2/47

حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِى مَرْيَمَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ أَخْبَرَنِى زَيْدُ بْنُ أَسْلَمَ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ - رضى الله عنه - قَالَ لِلرُّكْنِ أَمَا وَاللَّهِ إِنِّى لأَعْلَمُ أَنَّكَ حَجَرٌ لاَ تَضُرُّ وَلاَ تَنْفَعُ ، وَلَوْلاَ أَنِّى رَأَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم اسْتَلَمَكَ مَا اسْتَلَمْتُكَ . فَاسْتَلَمَهُ ، ثُمَّ قَالَ فَمَا لَنَا وَلِلرَّمَلِ إِنَّمَا كُنَّا رَاءَيْنَا بِهِ الْمُشْرِكِينَ ، وَقَدْ أَهْلَكَهُمُ اللَّهُ . ثُمَّ قَالَ شَىْءٌ صَنَعَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَلاَ نُحِبُّ أَنْ نَتْرُكَهُ .

Bize Said b. Ebu Meryem, ona Muhammed b. Ebu Cafer, ona Zeyd b. Eslem, ona da babası (Eslem el-Adevî) şöyle rivayet etmiştir: "Ömer b. Hattab (ra), rüküne (Hacer-i Esved’e) hitaben 'Vallahi çok iyi biliyorum ki sen bir taşsın. Ne zarar verebilirsin, ne de fayda. Eğer Nebi’yi (sav), seni istilâm ederken (selamlarken) görmemiş olsaydım, ben de seni istilâm etmezdim' dedi ve Hacer-i Esved’i istilâm etti. Ardından 'Şimdi bizim (istilâmdan sonra) bu remele (hızlı yürüyüşe) ne ihtiyacımız var ki? Bizler böyle yaparak müşriklere güç gösterisinde bulunmuştuk. Şu an Allah onları helâk etmiş bulunuyor' dedi, sonra 'Ancak bu Nebi’nin (sav) yapmış olduğu bir şeydir. Bu sebeple biz onu terk etmek istemiyoruz' diye ekledi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 57, 1/508