حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ أَخْبَرَنَا مَنْصُورٌ يَعْنِى( ابْنَ زَاذَانَ) عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْقَاسِمِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ طَيَّبْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَبْلَ أَنْ يُحْرِمَ وَيَوْمَ النَّحْرِ قَبْلَ أَنْ يَطُوفَ بِالْبَيْتِ بِطِيبٍ فِيهِ مِسْكٌ . وَفِى الْبَابِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ عَائِشَةَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ أَكْثَرِ أَهْلِ الْعِلْمِ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ يَرَوْنَ أَنَّ الْمُحْرِمَ إِذَا رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ يَوْمَ النَّحْرِ وَذَبَحَ وَحَلَقَ أَوْ قَصَّرَ فَقَدْ حَلَّ لَهُ كُلُّ شَىْءٍ حَرُمَ عَلَيْهِ إِلاَّ النِّسَاءَ . وَهُوَ قَوْلُ الشَّافِعِىِّ وَأَحْمَدَ وَإِسْحَاقَ . وَقَدْ رُوِىَ عَنْ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ أَنَّهُ قَالَ حَلَّ لَهُ كُلُّ شَىْءٍ إِلاَّ النِّسَاءَ وَالطِّيبَ . وَقَدْ ذَهَبَ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ إِلَى هَذَا مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَغَيْرِهِمْ وَهُوَ قَوْلُ أَهْلِ الْكُوفَةِ .

Bize Ahmed b. Menî, ona Huşeym, ona Mansur İbn Zâzân, ona Abdurrahman b. Kâsım, ona babası (Kasım b. Muhammed), ona da Âişe şöyle rivayet etmiştir:

"Ben, Rasulullah’a (sav) ihrama girmeden ve Kâbe'yi tavaf etmeden önce, Kurban bayramı birinci günü aralarında misk de bulunan güzel kokular sürdüm."

Bu hususta İbn Abbas’ın rivayet ettiği bir hadis de vardır. Ebu İsa (Tirmizi) der ki: Âişe’nin rivayet ettiği hadis hasen sahih bir hadistir. Nebi’nin (sav) ashabı arasındaki ilim adamlarının çoğunluğuna göre uygulama bu şekildedir. Başkalarının kanaatine göre ise ihramlı bir kimse Kurban bayramı birinci günü, Akabe Cemresine taş atıp, kurbanını kesip, tıraş olduğu yahut saçlarını kısalttığı takdirde, -hanımlar dışında- (ihramdan ötürü) kendisine haram olmuş her şey artık helal olur. Bu Şâfiî’nin, Ahmed’in ve İshak’ın da görüşüdür. Ömer b. Hattâb’ın da 'Hanımlar ve hoş koku dışında her şey ona helal olur' dediği de rivayet edilmiştir. Nebi’nin (sav) ashabı arasından da onların dışındakiler arasından da bazı ilim ehli kimseler de bu kanaati benimsemiştir. Bu aynı zamanda Kûfeli (âlim)lerin de görüşüdür.

---

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Hac 77, 3/259