أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ سُلَيْمَانَ قَالَ أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ عَبْدِ الأَعْلَى أَنَّهُ سَمِعَ سَعِيدَ بْنَ جُبَيْرٍ يَقُولُ أَخْبَرَنِى ابْنُ عَبَّاسٍ:
"أَنَّ رَجُلاً وَقَعَ فِى أَبٍ كَانَ لَهُ فِى الْجَاهِلِيَّةِ فَلَطَمَهُ الْعَبَّاسُ، فَجَاءَ قَوْمُهُ فَقَالُوا لَيَلْطِمَنَّهُ كَمَا لَطَمَهُ، فَلَبِسُوا السِّلاَحَ. فَبَلَغَ ذَلِكَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم، فَصَعِدَ الْمِنْبَرَ فَقَالَ أَيُّهَا النَّاسُ! أَىُّ أَهْلِ الأَرْضِ تَعْلَمُونَ أَكْرَمُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ: فَقَالُوا أَنْتَ. فَقَالَ إِنَّ الْعَبَّاسَ مِنِّى وَأَنَا مِنْهُ. لاَ تَسُبُّوا مَوْتَانَا فَتُؤْذُوا أَحْيَاءَنَا. فَجَاءَ الْقَوْمُ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ نَعُوذُ بِاللَّهِ مِنْ غَضَبِكَ اسْتَغْفِرْ لَنَا."

Bize Ahmed b. Süleyman, ona Ubeydullah, ona İsrail, ona Abdula'lâ, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir:
"Bir adam İbn Abbas'ın cahiliye dönemindeki atalarından biri hakkında ileri geri konuşmuş, Abbas da ona tokat atmıştı. Bunun üzerine adamın akrabaları toplanıp 'Abbas'ın tokatladığı gibi, o da Abbas'ı tokatlayacak' dediler ve kılıçlarını kuşandılar. Bu olay Hz. Peygamber'e (sav) ulaştığında, hemen minbere çıktı ve 'Ey insanlar! Hangi beldenin halkı Allah (cc) katında daha üstündür, bilir misiniz?' dedi. Onlar da 'Sen (daha iyi bilirsin)' dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) 'Abbas benim, ben de Abbas'ın ehlindenim. Ölülerimiz hakkında ileri geri konuşmayın ki yaşayanları incitmeyesiniz' buyurdu. Ardından adamın akrabaları 'Ey Allah'ın Rasulü (sav)! Seni kızdırmaktan Allah'a (cc) sığınırız. Bizim için bağışlanmada bulun' diyerek ricada bulundular."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Kasâme ve'l-kaved ve'd-diyât 22-23, /2397