أَخْبَرَنَا أَبُو دَاوُدَ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْلَى قَالَ حَدَّثَنَا أَبُو حَيَّانَ عَنِ الشَّعْبِىِّ عَنِ النُّعْمَانِ قَالَ سَأَلَتْ أُمِّى أَبِى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ فَوَهَبَهَا لِى فَقَالَتْ لاَ أَرْضَى حَتَّى أُشْهِدَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ فَأَخَذَ أَبِى بِيَدِى وَأَنَا غُلاَمٌ فَأَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أُمَّ هَذَا ابْنَةَ رَوَاحَةَ طَلَبَتْ مِنِّى بَعْضَ الْمَوْهِبَةِ وَقَدْ أَعْجَبَهَا أَنْ أُشْهِدَكَ عَلَى ذَلِكَ . قَالَ « يَا بَشِيرُ أَلَكَ ابْنٌ غَيْرُ هَذَا » . قَالَ نَعَمْ . قَالَ « فَوَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ مَا وَهَبْتَ لِهَذَا » . قَالَ لاَ . قَالَ « فَلاَ تُشْهِدْنِى إِذًا فَإِنِّى لاَ أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ » .

Bize Ebu Davud, ona Ya'la, ona Ebu Hayyan, ona (Amir ) eş-Şa'bî, ona da Numan (b. Beşir) şöyle nakletmiştir:

"Annem (Amre bt. Revaha), babamdan hibe yapmasını istemişti. Babam da bana bazı şeyler hibe etti. Annem, babama 'Hz. Peygamber'i (sav) şahit tutmadıkça bu hibene rıza göstermem' dedi. Babam da ben henüz çocuk olduğum halde elimden tutup Hz. Peygamber'e (sav) geldi ve 'ey Allah'ın Rasulü, bu oğlumun annesi Amre bt. Revaha benden bazı şeylerimi hibe etmemi istedi, ancak senin bu hibeye şahit olmanı istiyor' dedi. Hz. Peygamber (sav) de 'ey Beşir! senin bundan başka oğlun (çocuğun) var mı?' buyurdu. Beşir, 'evet' dedi. hz. Peygamber (sav) 'diğer çocuğuna da bu oğluna verdiğin gibi bir şey verdin mi?' buyurdu. 'hayır' deyince de, 'Öyleyse beni şahit tutma, ben haksızlığa şahit olmam' buyurdu."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Nehâl 1, /2331