أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ شُعَيْبٍ عَنِ الزُّهْرِىِّ قَالَ أَخْبَرَنِى عُرْوَةُ بْنُ الزُّبَيْرِ أَنَّ عَائِشَةَ أَخْبَرَتْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَدْعُو فِى الصَّلاَةِ « اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ عَذَابِ الْقَبْرِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَسِيحِ الدَّجَّالِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ فِتْنَةِ الْمَحْيَا وَالْمَمَاتِ اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْمَأْثَمِ وَالْمَغْرَمِ » . فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ مَا أَكْثَرَ مَا تَسْتَعِيذُ مِنَ الْمَغْرَمِ فَقَالَ « إِنَّ الرَّجُلَ إِذَا غَرِمَ حَدَّثَ فَكَذَبَ وَوَعَدَ فَأَخْلَفَ » .

Bize Amr b. Osman, ona babası (Osman b. Kesir el-Kuraşî), ona Şuayb, ona Zührî, ona Urve b. Zübeyir, ona da Hz. Âişe şöyle rivayet etmiştir:

"Rasulullah (sav) namazdayken 'Allah'ım! Kabir azabından sana sığınırım. Mesih Deccalın fitnesinden sana sığınırım. Hayatın ve ölümün fitnesinden sana sığınırım. Allah'ım! Günah işlemekten ve borçlu olmaktan sana sığınırım!' diye dua ederdi. Bunun üzerine birisi, kendisine 'borçlu olmaktan Allah'a ne kadar da çok sığınıyorsun' deyince Rasulullah (sav) 'kişi borçlu olduğu vakit konuşunca yalan söyler, söz verdiği vakit de sözünde durmaz' cevap verdi."

• Nesâî Sünen-i Nesâî Sehv 64, /2173