قَالَتْ زَيْنَبُ وَسَمِعْتُ أُمِّى أُمَّ سَلَمَةَ زَوْجَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم تَقُولُ:
"جَاءَتِ امْرَأَةٌ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ ابْنَتِى تُوُفِّىَ عَنْهَا زَوْجُهَا وَقَدِ اشْتَكَتْ عَيْنَيْهَا، أَفَتَكْحُلُهُمَا؟ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لاَ، مَرَّتَيْنِ أَوْ ثَلاَثًا كُلُّ ذَلِكَ يَقُولُ لاَ. ثُمَّ قَالَ إِنَّمَا هِىَ أَرْبَعَةُ أَشْهُرٍ وَعَشْرًا، وَقَدْ كَانَتْ إِحْدَاكُنَّ فِى الْجَاهِلِيَّةِ تَرْمِى بِالْبَعْرَةِ عَلَى رَأْسِ الْحَوْلِ."
قَالَ حُمَيْدُ بْنُ نَافِعٍ فَقُلْتُ لِزَيْنَبَ وَمَا تَرْمِى بِالْبَعْرَةِ عَلَى رَأْسِ الْحَوْلِ؟ فَقَالَتْ زَيْنَبُ كَانَتِ الْمَرْأَةُ إِذَا تُوُفِّىَ عَنْهَا زَوْجُهَا دَخَلَتْ حِفْشًا، وَلَبِسَتْ شَرَّ ثِيَابِهَا، وَلَمْ تَمَسَّ طِيبًا وَلاَ شَيْئًا حَتَّى تَمُرَّ بِهَا سَنَةٌ. ثُمَّ تُؤْتَى بِدَابَّةٍ حِمَارٍ أَوْ شَاةٍ أَوْ طَيْرٍ فَتَفْتَضُّ بِهِ، فَقَلَّمَا تَفْتَضُّ بِشَىْءٍ إِلاَّ مَاتَ، ثُمَّ تَخْرُجُ فَتُعْطَى بَعْرَةً فَتَرْمِى بِهَا، ثُمَّ تُرَاجِعُ بَعْدُ مَا شَاءَتْ مِنْ طِيبٍ أَوْ غَيْرِهِ. قال مالك والحفش البيت الردئ، وتفتض تسمح به جلدها كالنشرة.

Zeyneb, Nebî'nin (sav) eşi, annesi Ümmü Seleme'nin şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Bir kadın Rasulullah'a (sav) gelip 'Ey Allah'ın Rasulü! Kızımın kocası vefat etti ve gözlerinden rahatsızlandı. Gözlerine sürme çekebilir mi?' diye sordu. Rasulullah (sav) 'Hayır' buyurdu. Kadın iki ya da üç defa tekrarladı, her seferinde Rasulüllah (sav) 'Hayır' cevabını verdi. Sonra da şöyle buyurdu: Beklemesi gereken iddet süresi, hepi topu dört ay on gündür. Cahiliye döneminde sizden bir kadın iddetinden, bir senenin sonunda tezek atarak çıkardı."
Humeyd b. Nâfi, Zeynep'e 'Senenin sonunda tezek atardı ne demek?' diye sormuş, o da şöyle cevap vermiştir: Cahiliye döneminde kocası öldüğünde bir kadın, küçücük (kötü) bir odaya girer, en kötü elbiselerini giyinir, hiçbir koku ve benzeri bir şey kullanmazdı ve böylece üzerinden bir sene geçerdi. Daha sonra ona eşek, koyun ya da kuş gibi bir canlı hayvan getirilir ve kadın ona sürünürdü. Kadının süründüğü canlı da genelde ölürdü. Sonra dışarı çıkar, kendisine bir parça tezek verilir, o da onu atardı. Artık bundan sonra istediği gibi koku sürünür ya da başka şeyler kullanabilirdi. Mâlik hadiste geçen küçük odanın 'kötü ev' demek olduğunu, hayvana sürünürdü ifadesinin ise 'derisini kendisine bir ilaç gibi sürerdi' demek olduğunu söylemiştir.

• İmam Mâlik Muvatta' Talak 1268, 1/219