حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْحُلْوَانِىُّ وَعَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ - وَهُوَ ابْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سَعْدٍ - حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ صَالِحٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ قَالَ انْطَلَقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَمَعَهُ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِهِ فِيهِمْ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ حَتَّى وَجَدَ ابْنَ صَيَّادٍ غُلاَمًا قَدْ نَاهَزَ الْحُلُمَ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِى مُعَاوِيَةَ . وَسَاقَ الْحَدِيثَ بِمِثْلِ حَدِيثِ يُونُسَ إِلَى مُنْتَهَى حَدِيثِ عُمَرَ بْنِ ثَابِتٍ وَفِى الْحَدِيثِ عَنْ يَعْقُوبَ قَالَ قَالَ أُبَىٌّ - يَعْنِى فِى قَوْلِهِ لَوْ تَرَكَتْهُ بَيَّنَ - قَالَ لَوْ تَرَكَتْهُ أُمُّهُ بَيَّنَ أَمْرَهُ .

Bize Hasan b. Ali el-Hulvânî ve Abd b. Humeyd, onlara Yakub b. İbrahim b. Sa’d, ona babası (İbrahim b. Sa’d), ona Salih, ona İbn Şihâb, ona Salim b. Abdullah’ın rivayet ettiğine göre Abdullah b. Ömer "Rasulullah (sav) aralarında Ömer b. Hattâb’ın da bulunduğu ashabından birkaç kişi ile birlikte yürürken Muaviyeoğulları konağının yakınlarında oynayan ve buluğ çağına yaklaşmış bir çocuk olan İbn Sayyâd ile karşılaştı" demiş ve hadisi Yunus'un hadisi gibi Ömer b. Sabit'in hadisinin sonuna kadar rivayet etmiştir:
Yakub'dan rivayetle Übey "eğer kadın onu bıraksaydı o da açıklayacaktı" ifadesi hakkında "Şayet annesi onu bırakmış olsaydı kendi durumunu açıklardı" demiştir.

Açıklama: Yunus hadisi için M007354 numaralı hadise bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fiten ve Eşratu's-sâat 7357, /1198

وَحَدَّثَنَا عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ وَسَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ جَمِيعًا عَنْ عَبْدِ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَّ بِابْنِ صَيَّادٍ فِى نَفَرٍ مِنْ أَصْحَابِهِ فِيهِمْ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ وَهُوَ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِى مَغَالَةَ وَهُوَ غُلاَمٌ . بِمَعْنَى حَدِيثِ يُونُسَ وَصَالِحٍ غَيْرَ أَنَّ عَبْدَ بْنَ حُمَيْدٍ لَمْ يَذْكُرْ حَدِيثَ ابْنِ عُمَرَ فِى انْطِلاَقِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مَعَ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ إِلَى النَّخْلِ .

Bize Abd b. Humeyd ve Seleme b. Şebib, onlara Abdürrezzak, ona Ma’mer, ona Zührî, ona Salim'in rivayet ettiğine göre Abdullah b. Ömer şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) aralarında Ömer b. Hattâb’ın da bulunduğu ashabından birkaç kişi ile birlikte (yürürken) İbn Sayyâd'a denk gelmişti. Meğâleoğulları konağının yakınlarında çocuklarla oynayan İbn Sayyâd bir çocuktu.
(Râvi) hadisi Yunus ve Salih'in hadisine benzer anlamda rivayet etmiş ancak Abd b. Humeyd, İbn Ömer’in "Nebi’nin (sav) Ubey b. Ka’b ile birlikte hurmalığa gitmesi" ifadesini aktarmamıştır.

Açıklama: Yunus hadisi için M007354 numaralı hadise bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fiten ve Eşratu's-sâat 7358, /1198

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْحُلْوَانِىُّ وَعَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ - وَهُوَ ابْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ سَعْدٍ - حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ صَالِحٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ قَالَ انْطَلَقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَمَعَهُ رَهْطٌ مِنْ أَصْحَابِهِ فِيهِمْ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ حَتَّى وَجَدَ ابْنَ صَيَّادٍ غُلاَمًا قَدْ نَاهَزَ الْحُلُمَ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِى مُعَاوِيَةَ . وَسَاقَ الْحَدِيثَ بِمِثْلِ حَدِيثِ يُونُسَ إِلَى مُنْتَهَى حَدِيثِ عُمَرَ بْنِ ثَابِتٍ وَفِى الْحَدِيثِ عَنْ يَعْقُوبَ قَالَ قَالَ أُبَىٌّ - يَعْنِى فِى قَوْلِهِ لَوْ تَرَكَتْهُ بَيَّنَ - قَالَ لَوْ تَرَكَتْهُ أُمُّهُ بَيَّنَ أَمْرَهُ .

Bize Hasan b. Ali el-Hulvânî ve Abd b. Humeyd, onlara Yakub b. İbrahim b. Sa’d, ona babası (İbrahim b. Sa’d), ona Salih, ona İbn Şihâb, ona Salim b. Abdullah’ın rivayet ettiğine göre Abdullah b. Ömer "Rasulullah (sav) aralarında Ömer b. Hattâb’ın da bulunduğu ashabından birkaç kişi ile birlikte yürürken Muaviyeoğulları konağının yakınlarında oynayan ve buluğ çağına yaklaşmış bir çocuk olan İbn Sayyâd ile karşılaştı" demiş ve hadisi Yunus'un hadisi gibi Ömer b. Sabit'in hadisinin sonuna kadar rivayet etmiştir:
Yakub'dan rivayetle Übey "eğer kadın onu bıraksaydı o da açıklayacaktı" ifadesi hakkında "Şayet annesi onu bırakmış olsaydı kendi durumunu açıklardı" demiştir.

Açıklama: Yunus hadisi için M007354 numaralı hadise bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fiten ve Eşratu's-sâat 7357, /1198

وَحَدَّثَنَا عَبْدُ بْنُ حُمَيْدٍ وَسَلَمَةُ بْنُ شَبِيبٍ جَمِيعًا عَنْ عَبْدِ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَالِمٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَّ بِابْنِ صَيَّادٍ فِى نَفَرٍ مِنْ أَصْحَابِهِ فِيهِمْ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ وَهُوَ يَلْعَبُ مَعَ الْغِلْمَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِى مَغَالَةَ وَهُوَ غُلاَمٌ . بِمَعْنَى حَدِيثِ يُونُسَ وَصَالِحٍ غَيْرَ أَنَّ عَبْدَ بْنَ حُمَيْدٍ لَمْ يَذْكُرْ حَدِيثَ ابْنِ عُمَرَ فِى انْطِلاَقِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مَعَ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ إِلَى النَّخْلِ .

Bize Abd b. Humeyd ve Seleme b. Şebib, onlara Abdürrezzak, ona Ma’mer, ona Zührî, ona Salim'in rivayet ettiğine göre Abdullah b. Ömer şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) aralarında Ömer b. Hattâb’ın da bulunduğu ashabından birkaç kişi ile birlikte (yürürken) İbn Sayyâd'a denk gelmişti. Meğâleoğulları konağının yakınlarında çocuklarla oynayan İbn Sayyâd bir çocuktu.
(Râvi) hadisi Yunus ve Salih'in hadisine benzer anlamda rivayet etmiş ancak Abd b. Humeyd, İbn Ömer’in "Nebi’nin (sav) Ubey b. Ka’b ile birlikte hurmalığa gitmesi" ifadesini aktarmamıştır.

Açıklama: Yunus hadisi için M007354 numaralı hadise bakınız.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fiten ve Eşratu's-sâat 7358, /1198

حَدَّثَنِى حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَرْمَلَةَ بْنِ عِمْرَانَ التُّجِيبِىُّ أَخْبَرَنِى ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَخْبَرَهُ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ أَخْبَرَهُ أَنَّ عُمَرَ بْنَ الْخَطَّابِ انْطَلَقَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى رَهْطٍ قِبَلَ ابْنِ صَيَّادٍ حَتَّى وَجَدَهُ يَلْعَبُ مَعَ الصِّبْيَانِ عِنْدَ أُطُمِ بَنِى مَغَالَةَ وَقَدْ قَارَبَ ابْنُ صَيَّادٍ يَوْمَئِذٍ الْحُلُمَ فَلَمْ يَشْعُرْ حَتَّى ضَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ظَهْرَهُ بِيَدِهِ ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لاِبْنِ صَيَّادٍ « أَتَشْهَدُ أَنِّى رَسُولُ اللَّهِ » . فَنَظَرَ إِلَيْهِ ابْنُ صَيَّادٍ فَقَالَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُ الأُمِّيِّينَ . فَقَالَ ابْنُ صَيَّادٍ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَتَشْهَدُ أَنِّى رَسُولُ اللَّهِ فَرَفَضَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَقَالَ « آمَنْتُ بِاللَّهِ وَبِرُسُلِهِ » . ثُمَّ قَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَاذَا تَرَى » . قَالَ ابْنُ صَيَّادٍ يَأْتِينِى صَادِقٌ وَكَاذِبٌ فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « خُلِّطَ عَلَيْكَ الأَمْرُ » . ثُمَّ قَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنِّى قَدْ خَبَأْتُ لَكَ خَبِيئًا » . فَقَالَ ابْنُ صَيَّادٍ « هُوَ الدُّخُّ » . فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اخْسَأْ فَلَنْ تَعْدُوَ قَدْرَكَ » . فَقَالَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ ذَرْنِى يَا رَسُولَ اللَّهِ أَضْرِبْ عُنُقَهُ . فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنْ يَكُنْهُ فَلَنْ تُسَلَّطَ عَلَيْهِ وَإِنْ لَمْ يَكُنْهُ فَلاَ خَيْرَ لَكَ فِى قَتْلِهِ » .

Bana Harmele b. Yahya b. Abdullah b. Harmele b. Imrân Et-Tûcîbî, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihâb, ona Sâlim b. Abdullah, ona da İbn Ömer şöyle rivayet etmiştir:
Hz. Ömer, Rasulullah (sav) ile birlikte bir grup içinde İbn Sayyâd'a gittiler. Onu Benî Mağale konağı yanında erkek çocuklarla oynarken buldular. İbn Sayyâd o zaman buluğ çağına yaklaşmıştı. Rasulullah (sav) eliyle onun sırtına dokunana kadar İbn Sayyâd, onun geldiğinin farkına varamamıştı. Sonra Hz. Peygamber (sav) ona "Benim, Allah'ın Rasulü olduğuma şehadet ediyor musun?" dedi. İbn Sayyâd Rasulullah'a bakıp "Senin, ümmîlerin nebisi olduğuna şehadet ediyorum, sen de benim Allah'ın Rasulü olduğuma şehadet eder misin?" dedi. Rasulullah (sav) onun sözünü dikkate almaksızın "Ben Allah'a ve Resullerine iman ettim" buyurdu, ardından İbn Sayyad'a "ne görüyorsun?" diye sordu. İbn Sayyad "Bana gerçek haberler de gelir, yalan haberler de" diye cevap verdi. Rasulullah "Öyleyse senin işin çok karışıktır" buyurdu. Sonra da ona: "gönlümde senin için bir şey geçirdim, (onu bil bakalım)" buyurdu. İbn Sayyâd " o duh (duman)dır" dedi. Rasulullah (sav) "yıkıl karşımdan, kaderini asla aşamayacaksın" buyurdu. Hz. Ömer "Ya Rasulullah, bana izin ver onun boynunu vurayım" dedi. Rasulullah (sav) "Eğer o (Deccal) ise ona asla üstün gelinemez. Deccal değilse onu öldürmekte hayır yok" buyurdu.

• Müslim Sahîh-i Müslim Fiten ve Eşratu's-sâat 7354, /1197