حَدَّثَنِى زُهَيْرُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا أَبُو مَالِكٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم وَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ كَيْفَ أَقُولُ حِينَ أَسْأَلُ رَبِّى قَالَ:
"قُلِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَارْحَمْنِى وَعَافِنِى وَارْزُقْنِى." وَيَجْمَعُ أَصَابِعَهُ إِلاَّ الإِبْهَامَ
"فَإِنَّ هَؤُلاَءِ تَجْمَعُ لَكَ دُنْيَاكَ وَآخِرَتَكَ."

Bize Züheyr b. Harb, ona Yezid b. Harun, ona da Ebu Malik (Sa'd b. Tarık el-Eşcaî), ona babasının Nebi’yi (sav) dinlerken O’na bir adamın gelip şöyle dediğini rivayet etti: Ya Rasulullah! Rabbime nasıl dua edeyim diye sordu. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"Allah'ım! Beni affet; bana merhamet et, bana afiyet ver ve beni rızıklandır de!" (Bunu söylerken) baş parmağı dışındaki parmaklarını topladı ve şöyle dedi:
"İşte bunlar, senin dünyanı ve ahiretini (bir araya) toplar."

• Müslim Sahîh-i Müslim Zikir ve'd-dua ve't-tevbe ve'l-istiğfâr 6851, /1110