حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ الْقَاسِمِ قَالَ سَمِعْتُ الْقَاسِمَ يُحَدِّثُ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا أَرَادَتْ أَنْ تَشْتَرِىَ بَرِيرَةَ لِلْعِتْقِ فَاشْتَرَطُوا وَلاَءَهَا فَذَكَرَتْ ذَلِكَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ "اشْتَرِيهَا وَأَعْتِقِيهَا فَإِنَّ الْوَلاَءَ لِمَنْ أَعْتَقَ." وَأُهْدِىَ لِرَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَحْمٌ فَقَالُوا لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هَذَا تُصُدِّقَ بِهِ عَلَى بَرِيرَةَ. فَقَالَ "هُوَ لَهَا صَدَقَةٌ وَهُوَ لَنَا هَدِيَّةٌ." وَخُيِّرَتْ. فَقَالَ عَبْدُ الرَّحْمَنِ وَكَانَ زَوْجُهَا حُرًّا.
قَالَ شُعْبَةُ ثُمَّ سَأَلْتُهُ عَنْ زَوْجِهَا فَقَالَ لاَ أَدْرِى.

Bize Muhammed b. Müsenna, ona Muhammed b. Cafer, ona Şube, ona da Abdurrahman b. Kasım şöyle rivayet etmiştir:

"Aişe azat etmek için Berîre'yi satın almak istedi, sahipleri de velayetinin (kendilerine ait olmasını) şart koştular. Bunun üzerine Hz. Aişe bu durumu Rasulullah'a (sav) anlattı. Hz. Peygamber (sav) 'sen onu satın al ve azat et, çünkü velayet azat edene aittir' buyur­du. Bir de Rasulullah'a (sav) et hediye gelmişti. Ken­disine 'bu et Berîre'ye sadaka olarak verildi' dediler. Hz. Peygamber (sav) de 'o Berîre'ye sadaka, bize ise hediyedir' buyurdu. Bir de Berîre (evliliğini sürdürüp sürdürmeme konusunda) serbest bırakıldı."

Abdurrahman der ki: Berîre'nin kocası hürdü. Şube der ki: Daha sonra ben ona Berîre'nin kocasının durumunu sordum, “bilmiyorum” cevabını verdi.

---

• Müslim Sahîh-i Müslim Itk, 3783, /622